Dirty Bastards
Dirty Bastards bestaande uit Johan Michels (zang, gitaar), Jelle van Dun (drummer) en Joey van Dun (basgitarist) zijn punkrockers uit Breda.

Plus
De zanger, die iets weg heeft van Jack Black, heeft een prachtige rauwe stem. Perfect voor dit genre. De drummer speelt fantastisch, in tegenstelling tot Michels die zich met een paar powerchords zich er makkelijk vanaf brengt. Het nummer ‘Rip Your Heart Out’ zorgde voor heftige taferelen vooraan in het publiek, er wordt geheadbangt en er wordt een moshpit gevormd. De drie heren spelen in een vlot tempo, wat het optreden sterker maakt.

Min
Bij de eerste twee nummers waren ze wat mild. Er werd vrij weinig bewogen. Het publiek komt hierdoor pas laat op gang. In het begin haalden meerdere pogingen tot moshpits het niet. Pas bij het vierde nummer ‘Pull My Trigger’ als de band los gaat, volgt het publiek ook. De rest van de set bewijzen ze wel degelijk dat ze veel energie hebben.

Conclusie
Hun live-performance mag wel wat heftiger. Datzelfde geldt voor de looks van de zanger en de basgitarist. Aan hun ‘lieve’ voorkomen mag wel wat gesleuteld worden. Maar puur muzikaal gezien was dit meer dan voldoende.

Cijfer
7
(FR)

Little Trouble Kids
Hysterisch liefdespaar afkomstig uit België, de twee smijten hun noisepoprock de Spaanse Kraag in. Zij trapt een zelfgetimmerde stompbox in elkaar, hij ragt zijn gitaar naar de mallemoeren. Opmerkelijk duo.

Plus
Het is heel gek, raar en op het hysterisch af, maar toch ook fris en nieuw. Zij stampt op een stombox en mept op een schelle bekken. Hij ragt op zijn gitaar zijn snaren stuk. De hysterische zang en het rechttoe rechtaan gebeuk zijn tien minuten aangenaam. Of het nu een talentvol of een talentloos duo, is de vraag. Hoewel ze ongecontroleerd over het podium spartelen, lijken ze ergens heel goed na te hebben gedacht over deze anti-muziekact.

Min
Gelukkig heeft niet iedereen zijn weg naar de Spaanse Kraag kunnen vinden, want Little Trouble Kids gaat hysterisch, op het manische af, op in hun muziek. Ze maken zelf onderscheid tussen punk- en dansnummers maar eigenlijk is elk nummer weer een nieuwe testrit in een achtbaan, leuk maar wel héél spannend. ’s Nachts zou ik dit tweetal toch niet tegen willen komen…

Conclusie
Typisch gevalletje ‘you love it, or you hate’. Tim Vanhamel en meer vooraanstaande Belgen zijn duidelijk van kamp één, u zult niet weg worden gekeken op feestjes als u bij het tweede kamp hoort.

Cijfer
7,5
(LR)

Speedcocks
Met spierballen en testosteron doordrenkte speedcore uit Breda met niet één, maar twee brullende zangers. “Zijn jullie er klaar voor bitches? We slopen de tent!” roept zanger Dave Lambregts als hij opkomt met een worstelmasker op zijn hoofd. Ja, dat laat vrij weinig aan de verbeelding over.

Plus
Speedcocks staat duidelijk ergens voor, ook als vlaggendrager van ‘Breda Suck City’. Fijn, zo’n duidelijk imago. Verder is het absoluut een feestje in de Spaanse Kraag. Zonder moeite krijgt de band een tent vol met gebalde vuisten, crowdsurfers, pits en een heuse mini-wall of death.

Min
Op zich weet je dat je als liefhebber van gevoelige luisterliedjes niet veel bij deze band te zoeken hebt. Maar dit gaat wel heel ver. Hoe lomp kun je zijn? Speedcocks heeft alle subtiliteit al een tijdje terug laten varen, en enige vorm van melodie ook. Twee akkoorden, machinegeweerdrums en rammen. En dat wordt, ehm, een klein beetje saai na drie kwartier.

Conclusie
Er staat tijdens het optreden een gezin met een babywagen links van het podium, vlak naast de speaker. Nu zijn wij geen opvoedkundigen, maar dat lijkt ons een dom idee. Als je enige vorm van subtiliteit verwacht kun je Speedcocks links laten liggen, als je een beetje inkakt op zondagavond na twee dagen festival moet je erbij zijn. Waar is m’n bier godverdomme?

Cijfer
6
(RvE)

Drums Are For Parades
Snoeihard progrockpowermetaltrio of iets in die richting, genre bepaling bij dit trio is moeilijk. Uw trommelvliezen vinden dit niet leuk, maar een ieder die wel van een potje headbangen houdt wel!
Het is Motorpsycho op speed. Drums Are For Parades is keihard, melodieus en dynamisch. Een ruig trio dat volgens hun Facebook ontstaan uit een ‘physics discussion group’, blij dat de heren muziek zijn gaan maken. 

Plus
Welke band wil er nu niet met Motorpsycho worden vergeleken? Het Noorse (meestal) trio dat de meest rare capriolen uithaalt op hun instrumenten, van heel hard naar zacht kan gaan en melodieus en ondertussen keihard kan zijn? Drums Are For Parades is het snoeiharde Belgische broertje, net zo muzikaal en melodieus als Motorpsycho, maar net nog een tandje ruiger. Het baswerk op de zessnarige bas maakt Drums are for Parades nog vetter, en het publiek kan er geen genoeg van krijgen, blijkt na een kwartier toegift en de Spaanse Kraag blijft om meer schreeuwen.
 
Min
Het is wel een beetje raar trio, de zanger - bassist brult af en toe wat maar erg verstaanbaar is hij niet. Als hij een sigaret opsteekt die bijna verdwijnt in zijn baard, is hij eerder een komiek dan een ruige artiest. En je moet er een gehoorbeschadiging voor overhebben, maar je hebt wel een optreden dat je bij blijft!

Conclusie
Vet! In één woord grandioos! Wat is dit goed, deze mannen zijn fantastisch op hun instrument. En ze staan in het voorprogramma van Triggerfinger dus we gaan nog veel meer van ze horen, gelukkig maar!

Cijfer
9,9 
(LR)

Redactie 3VOOR12/Breda
Tekst: Femmy Reijnders, Lisa Ruskus en Robin van Essel
Foto's: Robbert Nijs, Ilse Zwakke, Andre Joosse en Martijn Stadhouders