3VOOR12/Breda doet live verslag vanaf Breda Barst, van het Barst Podium. De dag opent met ska en reggae van Soul Jamaica, gevolgd door de harde rock van Face Tomorrow, de terugkeer van Extince, metal door Stream Of Passion, wereldmuziek uit Amsterdam van Jungle By Night en afsluiter, wie kent ze niet, Go Back To The Zoo.

Soul Jamaica
Elfkoppige Belgische reggae-/rocksteadyformatie brengt nummers uit verloren tijden. De band brengt reggae, ska en rocksteadynummers van tussen 1964 - 1969. De zongarantie die Breda Barst-uitloper ons biedt wordt niet ingelost, maar naar het einde toe breekt het zonnetje toch door.

Plus
Strakke band brengt een zonnige feestje naar Breda Barst. Drie blazers, een bassist, een drummer, een toetsenist, twee gitaristen, twee zangeressen en een fanatieke zanger swingen over het overvolle podium. Strakke band met goede, oude liedjes. Geen slome reggae maar uptempo rocksteady, voetjes van de vloer dus!

Min
Het ziet er nogal doods uit, de band moet een beetje inkomen, maar als ze eenmaal los zijn, gaan ze als een trein. De twee zangeressen hebben een kittig jasje met bloesje aan, leuk voor in een vliegtuig maar op het podium ziet het er een beetje suf uit. En eigen werk scoort natuurlijk altijd beter dan covers.

Conclusie
Fijne opening van de Breda Barst zondag. Zelfs het zonnetje breekt door en de korte dansworkshop skadansen zorgt voor een gemoedelijke sfeer in het publiek. Zeker voor een coverband weet Soul Jamaica een goed feestje neer te zetten in de vroege middag.

Cijfer
7,5
(LR)

Face Tomorrow
Face Tomorrow is een Rotterdamse indierockband. Zanger Jelle Schrooten, gitaristen Ralf Mastwijk en Aart Steekelenburg, drummer Sjoerd van der Knoop en basgitarist Thijs Hop zijn geïnspireerd door Muse, Radiohead en de Foo Fighters. Sinds een half jaar is hun nieuwe cd uit. Naast oude nummers wordt er in deze set dus ook veel nieuws verwacht.

Plus
Bij het eerste nummer ‘The Fix’ laat de band al een bom van energie los op het publiek. Alle vier de bandleden gaan helemaal op in de muziek. Ze spelen aan het begin veel nieuwe nummers (zoals o.a 'The Maze'), maar ook de oude songs komen aan bod. Ze gieten het oudje ‘My World Within’ in een nieuw jasje (of broek, volgens Schrooten). De afsluiter is het nummer ‘Move On’.

Min
Helemaal niets.

Conclusie
Geweldig optreden. De energie van de band en de passie waarmee de mannen spelen is bewonderenswaardig. De sympathieke band krijgt zelfs het stugge ‘middagpubliek’ met gemak mee. Een leuk detail is dat de zanger een foto van het publiek (poserend met de handen in de lucht) maakt. De wisselwerking tussen band en publiek is prachtig om te zien.

Cijfer
9,8
(FR)

Extince
De Prins Extince, een van de grondleggers van de Nederlandse hiphop, strijkt dit jaar weer eens neer in zijn hometown Breda. Gewapend met vijftien jaar aan Nederlandse hiphop classics mag hij het zondagmiddag publiek op het Barst podium entertainen.

Plus
Extince neemt als hiphop veteraan een grote bak aan hits mee, die het gehele publiek kent. Tracks als 'Spraakwater' en 'Grootheidswaan' worden bijvoorbeeld door iedereen letterlijk meegerapt. Daarnaast toont de Exter-O-Naldus zich nog steeds gretig op het podium en doet zijn best om er een feest van te maken. Zelfspot schuwt hij hierbij niet, getuige zijn oproep om massaal ‘sowieso’ en ‘je weet toch’ te roepen.

Min
Al haalt Extince veel uit de kast, er zit weinig bij wat het publiek echt kan bekoren. Een slechte flow, vreemde variaties op teksten en niet begrepen interactie met het publiek zorgen ervoor dat op een enkele uitschieter na er weinig te genieten valt bij dit optreden. Het enthousiasme dat Extince lijkt te hebben, komt dan ook niet over bij het publiek.

Conclusie
Extince heeft niet gebracht wat van een rapper met zijn staat van dienst verwacht mag worden. Hij weet het publiek nauwelijks te boeien, ondanks zijn grote repertoire aan hits en goede dj.

Cijfer
5
(PB)

Stream Of Passion
Metalband met vioolspelende zangeres maakt muziek die prima in het straatje van Within Temptation en Delain zou kunnen wonen. Door onvoorziene omstandigheden hebben we van Stream Of Passion enkel beeldmateriaal.

Jungle By Night
Piepjong negenkoppig collectief uit Amsterdam brengt een zomers jazzafrobeatgeluid naar Breda Barst. Zomerse party op de mainstage! ze noemen het Ethiopische jazz en Nigeriaanse afrobeat, het is vooral gigantisch goed. Fantastische percussie en mooi blaaswerk. Zomerse swing zonder zang, Jungle By Night brengt een nieuw, fris geluid in het Nederlandse poplandschap.

Plus
Zo jong en zo goed. Het is onvoorstelbaar dat negen zulke jonge gasten op zo'n niveau fantastisch samen kunnen spelen. Het swingt als een trein en boet nergens in aan kwaliteit. Het is mooi om te zien hoe de jongens elkaar hun momentje gunnen en elkaar ruimteschoots de tijd geven om te soleren. Bijzonder hoe Jungle By Night boeiend blijft zonder zang, het is totaal nieuw en fris.

Min
Het optreden is nogal tam, en dat ligt voornamelijk aan het publiek. Breda Barst is moe en wil eigenlijk een paar meebrulhits en dan naar bed. Jungle By Night vraagt echter veel van het publiek. De muzikaliteit is noemenswaardig, maar de band moet oppassen dat het niet inkakt. De muziek blijft nogal op het podium maar op het einde weet Jungle by Night toch nog een party te bouwen, de handjes gaan omhoog en de band creërt alsnog een zomers einde.

Conclusie
Jungle By Night is een bijzonder goede band, knap hoe de band zo jong niet alleen zo muzikaal blijkt te zijn maar ook hoe ze een geweldige show probeert neer te zetten. Helaas was het optreden op Mundial beter, vandaar de 8,5. Verder niets meer aan doen en doorstomen!

Cijfer
8,5
(LR)

Go Back To The Zoo
Zeer succesvolle Amsterdams/Nijmeegse rockband, debuutalbum ‘Benny Blisto’ staat al een jaar onafgebroken in de album Top 100. 3VOOR12/Breda noemde de band in januari "een ware hitmachine".

Plus
Go Back To The Zoo heeft vandaag te maken met een hitjespubliek dat een enorm enthousiasme toont als ‘Beam Me Up’ wordt ingezet, waar het daarvoor nog enigszins rustig luisterde. Dansen, meezingen, luid applaudisseren. Het moet heerlijk zijn om te zien dat je als band in een jaar tijd zo’n groei hebt doorgemaakt, van Landgraaf tot Breda. De band heeft ook een gelikte lichtshow, passend voor een afsluiter op een groot festival.

Min
De zang van frontman Cas Hieltjens laat wat te wensen over en klinkt ook rommelig. Is hij zijn stem kwijt? Verder moet Go Back To The Zoo het van de hits hebben, maar dat zijn er stiekem al flink wat. Ook jammer: tien minuten voor het aangekondigde einde stoppen met spelen. Het voelt bijna als een anticlimax, totdat je je realiseert dat de band alle hits al gespeeld heeft. Toch is een realistischere opbouw aan te raden, om teleurstellingen te voorkomen.

Conclusie
Met een batterij aan herkenbare hits als ‘Hey Dj’, ‘Fuck You’ en het al genoemde ‘Beam Me Up’ op zak geeft  Go Back To The Zoo een meer dan degelijk optreden als afsluiter van een festivalseizoen waarin niemand om de band heen kon. En de massa volk in het Valkenberg Park mag na vanavond proberen dat deuntje van Go Back To The Zoo’s ‘Electric’ uit hun hoofd te krijgen. Als ze dat al zou willen…

Cijfer
8
(DH)

Redactie 3VOOR12/Breda
Tekst: Lisa Ruskus, Femmy Reijnders, Piet van den Boer en Daniël Hereijgers
Foto's:  Andre Joosse, Martijn Stadhouders, Ilse Zwakke, Robbert Nijs