Een warme herfstavond, de derde editie van Rauw Hees Teder in De Grott. Een vrij nieuwe concertlocatie in Breda. Het is druk in de zaal waar je doordeweeks salsa-les kunt volgen. Op een dansvloer die ooit in een bowlingzaal lag, met de rode richtingsstippen er nog op. Stoeltjes staan in een halve cirkel om de stoel van de artiest, een tafeltje met een schemerlamp, wat tapijtjes, twee microfoons, op de grond ligt een gitaar. Het is singer-/songwriteravond en de afspraak is dat niemand door de muziek heen kletst. Het wordt dan ook stil als organisator Leon Weterings de eerste act aankondigt…

My Hidden Hands
Alter ego van de Bredase singer-/songwriter Freek van den Andel. Hij toont zich vandaag het zwaarmoedige Nederlandse neefje van Elbow frontman Guy Harvey. Van den Andel geeft al vrij snel aan zich wat ongemakkelijk te voelen, hij is drukker publiek gewend. Publiek dat praat en rumoerig is. Het lijkt optreden onwennig, toch is zijn gitaarspel goed en interessant om te volgen. De norse stem, met zware tonen en soms versnellingen, klinkt luid en duidelijk. Gebogen en verwrongen zit Van den Andel over en om de microfoon. Dan blijkt My Hidden Hands op zijn best, vol opgaand in zijn songmateriaal en dat doet hij dan ook. Zijn slotopmerking “Nog één nummer en dan zijn jullie van me verlost,” klinkt nogal cynisch. Nergens voor nodig, al klapt het publiek net iets te beleefd, een half uur optreden in deze verplicht serene setting past ook My Hidden Hands. Benieuwd naar het zwaarmoedige geluid van My Hidden Hands. Luister naar ‘It’s The Sinner, Not The Sin’ op MySpace waarvan de zanger vanavond nog vreesde dat de intro misschien "te langdradig” was.

Mathijs Leeuwis
“Het is heel bijzonder dat jullie vanavond hier naar muziek willen luisteren en daarbij stil willen zijn,” begint Mathijs Leeuwis. “Het laatste wat ik wil op een vrijdagavond is stil zijn. Wacht, dat is een verschil benadrukken terwijl ik zou moeten binden. Het is heel fijn om hier liedjes te zingen.” Om niet veel later het Tilburgse publiek in De Nieuwe Vorst van de avond ervoor af te maken “hoog opgevoed cultureel volk dat niet weet hoe het stil moet zijn.” Leuk en puur hoe Leeuwis zijn set aan elkaar praat. Hij moet ook wel, alle ogen zijn op hem gericht. Dat geeft Rauw Hees Teder meteen een puur randje. De Nederlandstalige liedjes zijn eerlijk en worden keurig afgeleverd. Er had misschien nog wat meer passie bij gepast maar de zanger laat wel weer zien en horen dat hij raad weet met het Nederlands, zonder daarbij al te veel clichés te gebruiken en met een eigen stijl die het midden houdt tussen blues, roots en singer-/songwriter.

Shannon Lyon
De Canadees Shannon Lyon die al een tijd in Limburg woont, weet het beste hoe hij om te gaan met het beleefde publiek dat is gekomen om te luisteren. Hij doet dat met een verhaaltje of een korte anekdote tussen de songs door. “I don’t really live in Holland, I live in Limburg… The dirty south.” Waar Leeuwis af en toe nog wat moest wennen aan de stilte, heeft de oude zanger Lyon zijn verhalen klaar. Over hoe hij reageerde op een advertentie in een Arnhemse supermarkt waarbij drie vrouwen op zoek waren naar een ‘roommate’ en hij bij drie lesbische vrouwen terecht kwam. En er een jaar mee samenwoonde, wat natuurlijk als inspiratie werkte voor een lied. Misschien komt het omdat hij Engels spreekt, misschien omdat zijn gitaar wél versterkt is, of toch de stukjes mondharmonica, Shannon weet de aandacht vast te houden met fraaie en kabbelende luisterliedjes in de singer-/songwritertraditie. En hij treedt vandaag niet alleen op, de Nederlandse zangeres Elly Kellner heeft samen met Lyon deze zomer wat liedjes gemaakt op een Limburgse boerderij. Zij komt ook meezingen wat prima werkt. Vooral Lyons song ‘Pleasing You, Pleases Me.’

Gezien: Rauw Hees Teder met My Hidden Hands, Mathijs Leeuwis en Shannon Lyon. De Grott, vrijdag 14 oktober 2011.