Lichte liedjes van Tales Of A Blackbird niet voor winderig terras

Tekst & foto’s: Daniël Hereijgers ,

Tales Of A Blackbird zou vanmiddag een van de eerste Mezz terrasconcerten weggeven, maar de lentebries blijkt te sterk voor een optreden buiten. Binnen in het café is het warm omdat de zon wel gewoon fel blijft schijnen. De band is vandaag uitgebreid met een extra lid, Eric Wels, is erbij en bespeelt de akoestische basgitaar.

Tales Of A Blackbird zou vanmiddag een van de eerste Mezz terrasconcerten weggeven, maar de lentebries blijkt te sterk voor een optreden buiten. Binnen in het café is het warm omdat de zon wel gewoon fel blijft schijnen. De band is vandaag uitgebreid met een extra lid, Eric Wels, is erbij en bespeelt de akoestische basgitaar. Hij speelde ook al met Merel Simons bij de Wasserette op tweede paasdag tijdens de POBparade.

Zo is het Simons die centraal lijkt te staan, al was het alleen maar omdat Merel ‘blackbird’ betekent in het Engels, of andersom. Toch benadrukt de Bredase zangeres vooraf dat het niet per se haar band is. Ze wil wel graag haar eigen liedjes via Tales Of A Blackbird een nieuwe draai geven, die van een band. Normaal gezien treedt Merel in haar eentje of met minimale begeleiding op. De vaste bezetting van Tales Of A Blackbird bestaat naast Simons uit Peer Thielen op elektrische gitaar, melodica en kazoo en Eva Korse op drumbox, xylofoon en andere percussie als een tamboerijn met een pedaal. Daarnaast zingen ze beide regelmatig de tweede stem, iets dat de songs van Simons inderdaad, ook, een nieuwe klank geeft. En om het net weer wat anders te maken vanmiddag, schuift voor het eerst Eric Wels aan met zijn bas.

‘Never Again’, ‘Just You’ en ‘Het Meisje Met De Groene Ogen’, wie Merel Simons wel eens heeft zien optreden, hoort bekende liedjes. Fijne liedjes. Pakte de act tijdens de POBparade op het terras van Gold volgens onze recensent minder goed uit, binnen in Mezz Café gaat het goed vanmiddag. Het is wel Simons die de boel aan elkaar praat en zorgt voor de juiste verklaring van haar nummers. De lichte liedjes passen in ieder geval goed in een rustig café waar het publiek komt om te luisteren. De band lijkt dit op te pikken en trakteert op ‘Summer Breeze’, een mooi en gloednieuw lied over de zomerwind die alle bladeren wegblaast, wegblaast naar een sombere herfst. Het samenspel van Thielen en Simons schept een intieme spanning waarbij Merel regelmatig met haar stem flink uithaalt.

‘Ga Niet Op Reis’ is het tweede Nederlandstalige nummer van de middag en wordt volledig onversterkt gebracht, Thielen met een kazoo, een blij toetertje en Simons op de ukelele en Korse op tamboerijn. Het is vrolijk, wordt enthousiast gebracht en de tekst “Ga niet op reis… maar blijf bij mij” klopt, al komt het nog wat gekunsteld over. Tales Of A Blackbird laat hiermee wel zien dat het meer aan kunnen dan enkel de songs van Simons in een ander jasje naaien.

Gezien: Tales Of A Blackbird. Mezz Café, zondag 22 mei 2011.