Marlon Penn

Omschrijving
Normaliter is Marlon Penn singer/songwriter van beroep. Vanaf de voorrondes in Mezz is ook in Breda doorgedrongen dat de optische reincarnatie van Jimi Hendrix excelleert in bandvorm. Rustige luisterliedjes die evolueren tot uitgesponnen songs met beleving of combinaties van bluesrock met reggae-intermezzo's. 

Plus
Marlon Penn heeft er zin in, heeft charisma en bewijst het volledige ongelijk om om 13.30 uur te moeten openen. Deze man en zijn band verdienen een donkere setting waarbij het veld van het Avans Podium helemaal vol staat. De manier waarop Marlon Penn zijn songs brengt, stuurt en ook aankondigt is van eenzame klasse dit weekend. Vergelijkingen met bepaalde artiesten en hun band zijn te maken, maar doen eigenlijk afbreuk aan de eigen sound en aanpak. Alle genres komen samen in één half uur durende muziektrip.

Min
Het enige minpunt is het tijdstip waarop gespeeld wordt.

Conclusie
Twee jaar geleden had Breda Barst frontman Tim Vanhamel met band. Vorig jaar was er Ruben Block, zonder band maar ook met een bravoure om van te houden. Dit jaar is het Marlon Penn waarbij een stiekeme verwijzing naar Marlon Penn & The Bad Seeds niet misstaat? Volgend jaar is het focusland bij Eurosonic/Noorderslag Nederland, Marlon Penn & Band is er ongetwijfeld bij.

Cijfer
9
(IK)

Klerkx & The Secret

Omschrijving
De drummer van Moke, Rob Klerkx, heeft dit jaar een soloplaat uitgebracht met zijn band The Secret, ‘Unleash’. Het geluid is heel anders dan dat van Moke, rock met een vleugje folk en country.

Plus
Klerkx en band zijn vakkundig, zeer vakkundig, en hebben de nodige podiumervaring. Ze doen hun best en dat is mooi om te zien. De rock wordt aangevuld en afgewisseld met lapsteel, mandoline en akoestische (bas)gitaren. Het is een ingespeelde band, wat je niet vaak ziet bij bands die slechts een cd uit hebben. Klerkx geeft tot slot wel aan dat nummer twee begin volgend jaar uitkomt. De galmende folk echo van gitarist Jaromir Fernig zorgt trouwens voor een prachtige aanvulling.

Min
De zomer geeft aan dat ze het niet helemaal met het optreden eens is, de eerste blaadjes vallen van de bomen voor het Avans Podium. De herfst past wellicht ook beter bij het werk van Klerkx die met ‘Lost Love Generation’ een nummer aankondigt dat speciaal voor mensen is die in de jaren zeventig geboren zijn. De man uit 1971 maakt wat saaie standaardrock van nu, maar waar is de echte rock’n roll? Helaas word je nergens echt het optreden ingetrokken en daardoor gaat het niet rocken.

Conclusie
De band doet zijn best en Rob Klerkx ook, dat is zeker te prijzen. Echter komt de sfeer er niet in vanmiddag en komt de boodschap van Klerkx helemaal niet over. De echte fans kunnen echter op 2 oktober Klerkx & The Secret nogmaals in Breda bekijken, dan in Hangar 20.

Cijfer
6
(DH)

Absynthe Minded

Omschrijving
Belgische rock uit de creatieve school. Geen touw aan vast te knopen, hectisch en heerlijk afwisselend. Referend aan het vroege dEUS, Moondog jr. en consorten.  

Plus
Geweldige liedjes. Het vliegt van jazz naar knuffelrock en dan via de psycheldelica terug naar polka. Er is werkelijk geen pijl op te trekken. En de band heeft een contrabas, een garantie voor bovengemiddelde popmuziek. De band rookt, kijkt chagerijnig en wekt de indruk gisteren eens goed doorgehaald te hebben. Dat, jongens & meisjes, is rock & roll.
 
Min
De toetsenist dreigt nogal eens te verzuipen in de muur van geluid. Ook zijn de lieve liedjes van de heren niet altijd opgewassen tegen het creatieve jazz- en psychgeluid. Zo ontstaat er nog wel eens een nare hiaat in het optreden.
 
Conclusie
Belgenpop in optima forma. Goede liedjes, mannen met baarden en een onverzorgde show. Zo ziet ondergetekende het maar al te graag.

Cijfer
9
(BS)

Gruppo Sportivo

Omschrijving
Lekker truttige muziek uit de goede jaren ’70 & ’80, toen de wereld nog  jong was. En dan vooral de marsepeinkant van die twee decennia.

Plus
Fouter dan dit wordt het niet dit weekend. Als de neiging om de running man ten tonele te brengen zich tijdens dit optreden niet opdringt, bent u verloren. Na drie liedjes maakt de meligheid zich meester van het rationele gedeelte van het brein en is het een optreden lang genieten. Helemaal als dan tijdens de toegift, tegen de wil van de organisatie in, de megahit Tokio nog ten gehoren wordt gebracht. 

Min
Het is natuurlijk echt heel erg verkeerd. De twee achtergrondzangeressen/danseressen staan erbij alsof ze hopen dat Herman Brood toch nog komt te herrijzen en de boem-tsjak-boem-tsjak is na drie nummers ook de orginaliteit wel voorbij. Als kneiterfout door de luisteraar niet wordt gewaardeerd kan deze dan ook maar beter wegblijven...

Conclusie
... Maar dat deert de meeste aanwezigen dan ook helemaal niets. Alles is kalend, alles is grijs, alles is fout, maar alles danst. 

Cijfer
7,5
(BS)

Le Peuple de l’Herbe

Muziek
Dansbare mix van een mengelmoes van stijlen, zoals jazz, dance, hiphop, jungle en nog vele anderen. Deze Fransen weten wat het is om een feestje te bouwen.

Plus
Het is ontzettend moeilijk om stil te blijven staan. Wat een energie, wat een dansbaarheid! Erg origineel en aanstekelijk gebracht, levert dit een hoogtepunt op, op deze editie van Breda Barst. Het publiek danst dankbaar mee op de ritmes van Le Peuple de l’Herbe, wat door de band onterecht in het ‘Nederlands’ wordt vertaald door ‘Die Menschen von das Kraut’. Doordat er steeds een instrumentalist wordt toegevoegd, in de vorm van trompet, toetsenist en strijkinstrument, blijft de spanning aanwezig en wordt de show steeds vetter.

Min
In het begin wil het niet echt op gang komen, maar als deze dieseltrein eenmaal rijdt, dan is deze ook goed los!

Conclusie
Een prima optreden, dat de bezoekers dwingt om te dansen. Het publiek vermaakt zich dan ook uitstekend. Dit is één van de betere en memorabele optredens uit de historie van Breda Barst.

Cijfer
8,5 
(AdV)

Moke

Omschrijving
Hapklare Britpop met electro-invloeden. Zo ook tijdens deze afsluiting van Breda Barst. 

Plus
Dit is Moke precies zoals het hoort. Groots, meeslepend en vooral heel erg dansbaar. Ieder liedje heeft een discobeat, ieder liedje heeft een fout gitaarlijntje, ieder liedje klinkt bekend in de oren. De heren van Moke komen in pak. De heren van Moke houden van het grote gebaar. De singeltjes zijn pakkend als altijd en het Valkenbergpark laat zich graag onderdompelen in Moke’s britpop die bruist van de coolheid. 

Min
Ieder liedje lijkt op elkaar. Daar valt nog mee weg te komen, ware het niet dat het Grote Gebaar dat met ieder liedje gepaard gaat zo misplaatst is dat de band hier en daar geheel op zijn bek gaat. Het één voor één opkomen, het stoerkijken van de bassist, het snijden van het keyboard. Leuk, groots en grappig voor een tijdje. Vervelend en storend na tien minuten.

Conclusie
Laten we even eerlijk zijn. Je weet al lang of je Moke leuk gaat vinden. Daar heb je mij niet voor nodig. Hou je van gewoon, makkelijke britpop en schuw je het grote gebaar niet, dan vind je dit tof. Luister je echter muziek omdat je geëmotioneerd kan raken, of omdat het gewoonweg zo vreselijk móói kan zijn, dan, ja…

Cijfer
Zelf kiezen van 4,5 tot en met 8.
(BS)

Redactie 3VOOR12/Breda
Tekst: Ivo Koenen, Daniël Hereijgers, Bouke Sonnega en Auke de Vries
Foto's: Andre Joosse, Joost Slijkoort, Martijn Stadhouders en Robbert Nijs