The Black Box Revelation stelt nieuwe album volledig maar kort voor

Tim Knol interessant, maar niet zo wereldschokkend als de hype mag doen geloven

Tekst: Ivo Koenen, foto’s: Martijn Stadhouders ,

Platenzaak Velvet is jarig en viert het uitgebreid in Mezz met Blue Flamingo, Tim Knol en The Black Box Revelation. Tim Knol is hot en de eerste lading cd’s van de beste man is hartstikke uitverkocht. The Black Box Revelation is het zoveelste Belgische succesproduct, maar voor dit alles is Blue Flamingo degene die opent.

Tim Knol interessant, maar niet zo wereldschokkend als de hype mag doen geloven

Blue Flamingo is een plaatjesdraaier zoals de term voor dj ooit bedacht is. Oude jazz, funk of wat nog meer, allemaal op vinyl en allemaal met een eigen verhaal. Blue Flamingo heeft zijn eigen stand met pick-up, vinylkoffer, Fender versterker en lichtbord. Leuk en aardig, maar veel respons krijgen zijn goedbedoelde pogingen het publiek te interesseren niet. Zelfs wanneer Blue Flamingo zijn gitaar er bij pakt blijft een goed applaus achterwege. Kortom; het is wachten op de bands…

Allereerst Tim Knol. De afgelopen weken is hij dankzij zijn debuutplaat meteen maar verheven van ‘dertien in een dozijn-pop’ tot de redder van het singer-songwriter-genre in Nederland. Toegegeven, ik ben geen liefhebber van die eerder genoemde plaat na een aantal, zij het oppervlakkige, luisterbeurten. In Mezz speelt Tim zonder gehele begeleidingsband, maar met toetsenist en percussionist. Opvallend is het enthousiasme van de toetsenist, wat het terughoudende voorkomen van Tim Knol nogal onderstreept. De songs zijn niet uit de categorie ‘goed’ of ‘leuk’, overigens vervelende termen voor inhoudelijke muziek, maar eerder interessant en opgetogen. Aardige show, maar allerminst in lijn met het overhypete album. Alleen niet vergeten dat de man pas twintig is ook...

The Black Box Revelation: met ‘I Think I Like You’ en ‘Gravity Blues’ vorig jaar genadeloos hard eerst de Belgische top bestormd en daarna verder uitgebouwd tot een aantal shows in de VS. In de tussentijd ook nog eens gewerkt aan een nieuw album en een documentaire. Zanger/gitarist Jan Paternoster is een ogenschijnlijk jonge bluesrockversie van Richard Ashcroft met een harde en vooral eigen gitaarsound.

Het nieuwe album dan, bijna integraal en volledig gespeeld vanmiddag. Met een dragende riff begint ‘Run Wild’, een ideale opener. Het nummer staat, vooral tijdens de solo. Andere hoogtepunten van ‘Silver Threats’ worden ‘Love Licks’ en ‘High On A Wire’ de komende tijd, alhoewel die laatste al eens als tussendoor-single is uitgebracht. Psychedelische solo’s, lange rockende stukken en een toegift met een oudje van ‘Set Your Head On Fire’ zorgen voor toch een kort optreden. Eerlijk is eerlijk, dan maar kort én goed.

Gezien: 10 jaar Velvet Breda met Tim Knol, Blue Flamingo en The Blackbox Revelation. Mezz, zondag 31 januari 2010.