De band van Rutger Hoedemaekers begint met het liedje No North, No South: dit is ook het openingsnummer van Tell Yourself Whatever You Have To, de plaat die begin dit jaar uitkwam. Het is licht vervreemdend, dromerig en moeilijk dansbaar vanwege de onregelmatige maatsoorten, maar ook allemachtig prachtig. Tijdens het concert wordt dit dromerige gevoel voortgezet en soms doorbroken met wat meer bombastische hoempapa liedjes, zoals Gravity. Dat is niet het beste werk van Bart Constant, maar het werkt zeker prettig voor de dynamiek van het optreden.
Bart Constant, 22:15, Beursplein
Vervreemdend sprookje op Beursplein
Het is stipt kwart over tien wanneer de afsluiter op het Beursplein, Bart Constant het optreden aftrapt. Het is minder druk op het plein dan verwacht, omdat veel bezoekers er op dat moment een lange en drukke Bevrijdingsdag op hebben zitten. Maar hoe langer de filmische en vrolijke klanken van Bart Constant door Amsterdam klinken, hoe meer geïnteresseerden op het plein af komen rennen om drie bijzondere muzikanten aan het werk te zien.
Op de helft van de set is het onwaarschijnlijk mooie kunstwerkje Do Better aan de beurt. De ingetogen piano op het begin, de prachtige tekst en lange opbouw naar een net-niet climax zijn de geniale ingrediënten van dit liedje. Het eerst zo rumoerige Amsterdam wordt er stil van. Ook de werken The Only Ones en Seven-Minute Revolution doen het vanavond goed. Qua sound kunnen die nummers vergeleken worden met het album Go van Jonsí dat wordt gekenmerkt door een uitbundige speelsheid en veel verschillende, snelle geluidjes.
De combinatie van de uptempo indiepop liedjes en de meer sferische en filmische songs maakt het een divers en energiek optreden. Bovendien is de uitvoering perfect, mede dankzij de twee vrouwelijke muzikanten die hem bijstaan. De opvallend vrolijke verschijning van de keytar spelende toetsenist zorgt er nog voor dat iemand uit het publiek “Don’t do drugs!” schreeuwt. Maar de ervaring leert dat drugs niet nodig zijn om een sprookjesachtige trip van drie kwartier mee te maken: dat doet de muziek van Bart Constant wel voor je. Vandáár die vrolijke blik van de keytar rockende dame!