Bezoekers All We Want Festival eensgezind:

"Er heerst hier een supersfeer"

Jouko Peters ,

Een rondje maken over het festivalterrein levert schitterende beelden op. Sommigen hebben al twee nachten doorgehaald en krijgen steeds grotere kringen onder hun kleine ogen. Anderen zijn vannacht vroeg naar bed gegaan en bruisen van de energie. Wat vinden de bezoekers eigenlijk van het festival? Een korte rondje leveren de volgende antwoorden op.

Leiden
Pal naast de overheerlijke broodjes van de Saté Man ligt een groepje met drie jongens en één meisje in de schaduw, zo te zien bij te komen van de heftige nacht. We vragen hoe ze het vinden en of ze aanspreekbaar zijn. Langzaam veren ze op.

Felix, de jongen met zonnebril in het midden, geniet vooral van de sfeer. "Iedereen is zo lief en het festival voelt intiem aan. We komen uit Leiden en zijn met een grote groep gekomen. Ik zou dit festival echt aan iedereen aanraden." Thomas, links op de foto, is het met zijn maat eens, maar heeft ook nog een klein verbeterpuntje voor de organisatie: "De watervoorziening kan beter. Er zijn te weinig kraantjes voor alle mensen hier, waardoor de rijen soms best lang worden." Enige dame Marloes heeft niet zo heel veel te melden, maar ze heeft het wel ontzettend naar haar zin, knikt ze. "De muziek had  soms alleen iets harder gemogen van me", maar daar is Marloes dan ook technoliefhebster voor. Als tussenbalans geven de vier het festival een dikke 7 als cijfer. Felix: "Dat kan nog een 8 worden als het vanavond een hele dikke avond wordt, maar dat komt wel goed."

Amsterdam
Van de Saté Man richting de mainstage, waar lekker wordt gedraaid. Een grote groep gasten uit Amsterdam heeft de schaduw gevonden en staat voorlopig nog niet op. Richard (links), Jean Paul (rechts) en Roderick (naast Richard) zijn het meest aanspreekbaar. De groep is vrijdag al gekomen en Richard heeft nog nooit 'zo veel leipe mensen bij elkaar' gezien. "Ik vind het prachtig. De set van Gabriel Ananda was absoluut een hoogtepunt voor mij vrijdag, heel vet."

Jean Paul vindt het hele weekend tot op heden geweldig. "De prijs/kwaliteitverhouding is perfect en ik raad het festival aan alle mensen aan die me ernaar vragen. De diepe set van Adriatique zaterdagmiddag was voor mij een hoogtepunt. Het ging goed los op het veld. Wel mag het volume van mij soms iets omhoog worden geschroefd." Roderick sluit zich zonder morren aan bij zijn maten.

Utrecht
Iets verder van het podium af liggen Cilie (links) en haar vriendin Jacqueline (rechts). De twee komen uit Utrecht en kwamen al vroeg op vrijdag aan. We hebben hier te maken met twee slimme meiden, want hun tentje hebben ze in de schaduw opgezet, lekker onder een boom. "Daardoor kunnen we wel aardig slapen en lopen we er gelukkig nog fris bij", weet Cilie, die in Gabriel Ananda en de Slapfunk-stage al twee hoogtepunten kende.

Ook de organisatie, die 'supervriendelijk is en altijd lacht', krijgt een spreekwoordelijke veer in de kont. Jacqueline roemt op haar beurt het kleine en intieme en is blij dat ze iedereen zes keer per uur tegenkomt. "We zagen het feest een tijd geleden en wilden er meteen heen. Veel beter dan dit kun je het niet krijgen, volgens mij. De lachgasballonnen zijn fijn, maar helaas moeten we vanavond allebei weer naar huis. Er staat weer een werkweek voor de deur." Echt klagen doen de meiden, zelfs als we aangeven dat ze mogen klagen, niet. "Ik vind het geluid niet te zacht staan en ik hoor veel gezeur over de lange rijen voor de douches en het eten. Dan denk ik steeds dat we allemaal niet zo moeten zeuren. Het valt allemaal reuze mee."