Het Nederlands/ Vlaamse trio Drive Like Maria bracht pas dit jaar hun eerste plaat Elmwood uit, maar is al sinds 2005 een band. De drie heren van het Vlaamse Triggerfinger hebben inmiddels drie cd’s op hun conto, waaronder een live album. Na verschillende tournees door het land, die hen allebei al eens tot het Lowlandsfestival bracht, zijn beide groepen geen onbekenden meer in Nederland. Zonder enige moeite kreeg deze rockcombo de Oude Zaal dan ook uitverkocht.

Drive Like Maria trapt af. Er is een kleine personele wijziging omdat de Vlaamse zanger/drummer Bjorn Awouters vorig weekend een paar ribben heeft gebroken. Drummen gaat dan niet zo makkelijk. Lachen ook niet. Zingen gelukkig nog wel. Om de vacante plek achter het drumstel te vullen, is bevriende drummer Joe Stroll ingevlogen uit New York. Je zou verwachten dat een achterneef uit Apeldoorn wordt gebeld. Niets van dat alles. Drive Like Maria is al dusdanig professioneel om het zo op te lossen. Stroll is op geen fout te betrappen. Dat is een compliment voor Stroll, die in twee dagen alle roffeltjes moest oefenen. En voor de band, die het zo regelt in plaats van het optreden af te zeggen.

Het nieuwbakken kwartet is goed in vorm vanavond. Mensen die deze laatste hoop op een internationaal doorbrekende hardrockband uit Nederland al kennen, weten dat ze eigenlijk altijd goed zijn voor een meer dan behoorlijk live optreden. Drive Like Maria komt vanavond het sterkst naar voren in de hardere nummers. Daarin kan Awouters zijn strot vol open gooien en klinkt zijn stem beter dan in de rustiger intermezzo’s. Misschien is het de pijn, dat zou werkelijk heroïsch zijn. Van de setlist vanavond zijn I’m On A Train en Licence To Kill de lievelingen van het publiek. Favoriet zijn ook de haren van gitariste Nitzan Hoffmann, die als wapperende zwarte gordijnen voor haar hoofd deinen tijdens de momenten dat ze vol kan uithalen of soleren.

Na dit meer dan goede optreden volgen onze zuiderburen van Triggerfinger, waar het podium voor wordt omgebouwd. Ze krijgen een mooi rood fluwelen doek als achtergrond en de drumkit komt midden op het podium te staan. Al zou je Drive Like Maria er eigenlijk mee tekort doen, het lijkt toch dat Triggerfinger de hoofdact is vanavond.

Het podium ziet er inmiddels gelikter uit en ook het publiek wordt direct bij het eerste nummer dat de Vlamingen ten gehore brengen een tandje uitzinniger. Het is een waar genot om zanger Ruben Block de hele avond in de gaten te houden. Block is de frontman pur sang. Hij kijkt geregeld indringend de zaal in, fluistert op welhaast zwoele, maar ook onheilspellende wijze en zingt bovenal, ondanks vermeende stemproblemen, fantastisch.

Elk nummer wordt goed ontvangen. De mannen kunnen op routine de zaal plat spelen. Gitaar in de verticale stand, rammen op de drums, sliden op de bas: regelrechte rock ‘n roll. ‘Wij plegen regelmatig een cover te spelen, en dat is vanavond niet anders’, zegt Block ter inleiding van Eurythmics’ grootste hit Sweet Dreams. In deze prachtige uitvoering van Triggerfinger vormt het een waardig slot van een avond vol goede hardrock, gespeeld door twee heerlijke bands. 

Gezien: Drive Like Maria en Triggerfinger
Melkweg, 11 december 2009