Op deze zonovergoten Lowlandsdag maken de grootste acts op hoofdpodium Alpha het helemaal waar: rockveteranen Queens of the Stone Age met een show die letterlijk en figuurlijk dichtbij komt, en dj-duo Job Jobse en KI/KI met een feestelijke hitparade. Dat en nog veel meer vind je in onze top 12(!) van de dag.
Ai, da’s nou jammer: na drie liedjes van Tramhaus in de Heineken gaat de gitaarversterker kapot. Het is vrijdagnacht, vlak na de show van headliners Job Jobse & KI/KI. Paniek op het podium? Niet bepaald, de bandleden gaan gelijk op zoek naar de oplossing. Gitarist Micha Zaat rookt ondertussen gewoon een peukie. ‘Da’s ook livemuziek, he?’ Grinnik. Dat ze zich daarna nog zo herpakken, zegt genoeg over de kwaliteit van deze band.
Lees hier de hele recensie.
Al na haar eerste liedje blijkt: CMAT heeft een PERSONALITY, all caps. Ze buitelt over het podium heen, vliegt, flirt met de camera. Zo’n beetje ieder liedje wordt aangekondigd met een karatetrap. En dan nog de uithalen: ieder liedje weer, benadrukt met grootse handgebaren, vertrokken gezicht, vanaf openingssong ‘Jamie Oliver Petrol Station’ gaat ze van nul naar honderd.
Lees hier de hele recensie.
‘I’ve got shoes, but no soul’, klinkt het in ‘Madge’s Declaration’. En fanfavoriet ‘Binge’ gaat over hoe we alsmaar meer, meer, meer willen en bovendien alles tegelijk in plaats van in gezonde doseringen. Soms klinkt de band als pure punk, soms gaan ze aangenaam in een groove hangen, als The Clash in hun beste jaren.
Lees hier de hele recensie.
Nog geen minuut de show in gooit soulartiest Jalen Ngonda zijn eerste uithaal het publiek in. En god, die landt en wordt ontvangen met gejoel en gejuich. Als een brandende raket schiet zijn stem de hoogte in – sterk, rauw en gerafeld. Het snijdt. De vergelijking met Marvin Gaye voelt misschien cliché, maar Jalen evenaart ‘m écht. Wat een kwaliteit.
Lees hier de hele recensie.
Nieuwe single ‘Redrum’ is een spijkerharde elektronische metalplaat, de hardste in de set. Een protestsong tegen de argmageddon waar we ons middenin bevinden. ‘Mij niet bellen’, roept een meisje vooraan angstig als Bambie Thug vraagt om een circle pit.
Lees hier de hele recensie.
Van de uitgebreide band (oftewel zijn 'Gang'), de loeistrakke dansers tot zijn leren pakje en megachains: Frenna weet dat hij al jarenlang on top of the game zegeviert, en dat is niet voor niets. Zijn autotune vocalen doen heel Lowlands de heupjes losgooien.
Lees hier de hele recensie.
De Amsterdamse band komt pas net van de release van hun debuutalbum Fading Image af, maar aan de volle tent te zien zijn ze zeker geen onbekende voor de mensen op Lowlands. En terecht! Wat ontpopt elk nummer zich toch in een heerlijke geluidsmuur.
Lees hier de hele recensie.
Anti-burgerlijkheidsanthem ‘9-2-5’ wordt met dubbel zoveel energie gebracht, en ook de stukjes die Adamah op de opnamen rustig praatzingt, kunnen op het podium op een flinke schreeuw rekenen. De hopman heeft losse heupjes en een flinke bak charisma – hij marcheert, springt, twerkt en voguet over het podium.
Lees hier de hele recensie.
Steeds als je denkt dat hij al zijn bangers heeft verschoten, tovert hij er nog eentje uit de mouw. En wat is een after zonder een oude vriend die onverwacht komt binnenlopen. In dit geval natuurlijk Faberyayo, die Jim tijdens hun nieuwe track ‘Lichten van de Stad’ een lesje crowdsurfen geeft.
Lees hier de hele recensie.
ECHTE liefde ontvangt Mula vanaf het moment dat-ie aankondigt dat het nu wel echt ‘tijd is om ‘naar de k*nker te gaan’. Vanaf dan is de Bravo bijna een continue moshende, springende massa. Mula en z'n muzikale metgezel Rangel zorgen steeds maar weer voor pieken met hun keiharde opbouw en elektronische breaks.
Lees hier de hele recensie.
Gerechtigheid voor Queens of the Stone Age! Na een gedwongen afzegging vorig jaar, maken ze het dit jaar helemaal goed in Biddinghuizen. De Californische rockers gaven een ijzersterke show met swing, spierballenrock en een frontman in bloedvorm. En dat was het wachten meer dan waard.
Lees hier de hele recensie.
De laatste vijf edities kende Lowlands vier keer een Nederlandse headliner. Dat begon met een invalbeurt van De Staat toen The Prodigy wegviel, maar het is inmiddels een heuse traditie aan het worden. Job Jobse en KI/KI draaiden al op elk hoekje van het Lowlands-terrein, en toch loopt het hele terrein leeg naar de Alpha om dit mee te maken.
Lees hier de hele recensie.