Een sound die zeker weten aanslaat is die van Danny L Harle, een Britse producer die zo’n beetje de hele popscene voorziet van synthesizer-bops. Hij produceerde al voor Charli xcx, Caroline Polachek, en zelfs met Tame Impala en Dua Lipa. Je kunt hem plaatsen in het hyperpop-hoekje en dan klinkt zijn eigen muziek nog een stuk harder. Hij opent zijn dj-set in X-Ray met een geflipte edit van Eric Prydz’ ‘Opus’, maar dan de versie van Four Tet die steeds maar doorgaat en geen enkele drop kent of afslag neemt. Deze mega lange, plagerige intro zet de toon voor de rest van de nacht in X-Ray. YoungWoman volgt Danny L Harle later op, die na een zelfde soort hard popgeweld van dj g2g nog maar eens een tandje bij zet. YoungWoman is een credible naam in de Amsterdamse underground scene, waar zij zich met haar Los Angles Collective inzet voor meer kansen voor trans-talent. Erg cool dus dat zij hier het laatste slot krijgt. Er wordt flink gedanst in X-Ray, een compleet dichtgemaakte, afgesloten en op zichzelf staande wereld, dit jaar.
De eerste nacht van Lowlands wil nog niet echt samenkomen. Dat is wel wat je van een memorabele festivalnacht zou willen: verbroedering en collectieve euforie. Dat gevoel van ‘ah, we zijn er weer’; dat is waar je naar zoekt. Of het nu het verschoten kruit van de donderdag is, of het gevoel dat we er allemaal nog in moeten komen, wie zal het zeggen. Zoeken naar die piek blijft het wel.
Niks aan gelogen: ICONIC
Verderop bij ICONIC in de Lima is het één groot feest. Een queerfeest welteverstaan. Een paar iconische, bekende TikTokkers mogen hier vanavond op het podium met een joekel van een vlag komen zwaaien. De hits die Liza van den Brink en Vera Siemons draaien, heb je waarschijnlijk al vaak voorbij horen komen. De queer-hits die het duo draait leven heel erg nu. Alle artiesten waar Danny L Harle voor heeft geproduceerd komen hier ook voorbij, al klinkt het in de Lima een stuk minder moeilijk dan bij de beste man zelf. Het is hier gezellig. ICONIC is precies wat je wil op Lowlands. Gewoon keihard feesten, en dan ook nog in een fijne, veilige bubbel.
Schouder aan schouder
Verderop in de toch echt massief aanvoelende India, is het op een hele andere manier net zo gezellig, en lijkt de avond bij het Koerdisch-Nederlandse dj-collectief CHAMOS al wat meer richting verbroedering te bewegen. CHAMOS betekent ‘vrienden’ volgens de heren uit het collectief. Wat je hier moet doen is lekker dansen met je maten; een arm om ze heen slaan, verstand op nul en genieten. Genieten van de energie die je na onverhoopt te hard gaan op donderdag toch nog over hebt. Nooriyah trekt die lijn door en is niet bang om pure feest-tracks als ‘I Like To Move It’ te draaien. Zoek niet verder: de hitparade is hier!
De echte heads staan op vrijdag natuurlijk de hele nacht geparkeerd in de grootste nachttent, Bravo. Hier mag smaakmaker Joy Orbison anderhalf uur lang laten zien waarom hij zo’n fenomeen is. Zijn track ‘flight fm’ kwam vorig jaar zo vaak voorbij op festivals en in clubs dat het nummer bijna meme-achtig werd. Zoals altijd in de Bravo is het schouder-aan-schouder dansen en zeker bij Joy O (voor intimi) is het af en toe even duwen voor een chill plekje. Het is een vette set, zonder meer. De Britse artiest draait zijn eigen muziek, veel dub classics, en nog meer garage. Het is lomp, het is rauw, het is precies de sound die je nu overal hoort. Maar of iedereen er echt al helemaal in zit? Het blijft een vraag. Het lijkt wel alsof er toch nog overal een beetje gezocht wordt naar een beter plekje, ook als dat betekent dat je na een uur lopen weer op dezelfde plek uitkomt.
Sterren zien
Gaat Sammy Virji het dan doen? De UK-garage superster die alles wat hij aanraakt in goud verandert? Knallen is het! Ja, dit is waanzinnig. Deze anderhalf uur aan muzikaal geweld, want zo voelt het echt, blaast dansers helemaal omver. Dit is waarom je in Bravo staat, dit is waarom je toch nog niet in je tent bent gaan liggen. En poeh, wat een bak lichten heeft Lowlands uit de kast getrokken dit jaar. Het is moeilijk om een enorm grote festivaltent een clubgevoel te geven, maar met de lichtinstallatie van dit jaar lukt dat. Op een gekke manier voel je je toch beschut, hoe overdonderend al deze lichtkunst ook is.
Bass faces, verzamelen!
Interstellar Funk mag hier afsluiten. Een typische Dekmantel-naam, en daardoor misschien wat minder logisch op Lowlands. Niet omdat de muziek die hij heeft meegenomen niet super hard binnenkomt, maar meer omdat gewoon niet iedereen in de tent lijkt te weten wat-ie ermee aan moet. Tracks als ‘CTX’ van Fonzo & Roaming Data vatten de set goed samen; dit klinkt als een bas die nog harder dreunt dan het bonzen van je hart na drie Red Bull-mixdrankjes. Vooraan staan ze nog hoor; de heads, de mensen die al lang wisten dat deze bass-heavy sound elke dansvloer over zou nemen. De mensen die Interstellar Funk al veel langer kennen. Van Rush Hour, De School of Dek. Maar er zijn ook mensen voor het eerst op Lowlands en dan is de muzikale lijn van de Bravo misschien toch geen makkelijk instapmodel. Zeker niet als vanavond de eerste keer was dat je KI/KI en Job Jobse hebt zien draaien.
In de rij van Adonis ben je nooit alleen
Waar echt iedereen het leuk heeft, en dan ook echt iedereen, is Adonis. De eigen merch die Adonis verkoopt, loopt als een trein, en ook de enorme rij voor de ingang doet aan een trein denken. Adonis is volgens dj-duo Doppelgang ‘de allermooiste plek op aarde’, en als je hier uiteindelijk dan binnen bent gekomen, snap je wel waarom ze dat zeggen. De prachtigste performers vliegen over het podium, vaak in zelfgemaakte pakjes bedekt met edelstenen, vlammen, of studs. Je kijkt je ogen uit hier, en gelukkig begrijpt iedereen in Adonis ook hoe prachtig het is dat drag, vrijheid en pure queer joy een plek op Lowlands krijgt.
Wat er ook op de rest van het terrein gebeurt, hier krijg je er niets van mee en voelt alles een beetje anders. Dit is een bijzonder warme en vrolijke bubbel, waar mede-oprichter MMIV een italo-set draait die een knipoog lijkt te geven aan waar Adonis ooit begonnen is. En als Maan (ja, echt!) dan om middernacht ‘Why Tell Me Why’ van Anita Meyer komt zingen, kun je iedereen in het publiek zowat opvegen. Er zitten nog meer verrassingen in het vat dit weekend, en je moet er maar gewoon de hele avond bij zijn om niks te missen. Hoe erg je ook aan het zoeken was naar een piek op die eerste avond van Lowlands 2025, in Adonis vind je altijd wel ergens een verrassend bakje geluk. Die tent kan nog wel even wachten.
De nacht van Lowlands 2025
De nacht van Lowlands 2025
De nacht van Lowlands 2025
De nacht van Lowlands 2025