UK Garage is hét geluid van de zomer 2025 UK Garage is hét geluid van de zomer 2025

Wat is het geluid van euforie anno 2025? De neverending snarerolls van hardhouse? Nee joh, da’s allang passé! Nee, deze zomer hoor je OVERAL gescyncopeerde shuffleritmes, wobbelige bassen, het liefst ook nog die opgeknipte, gepitchte vocalhooks die je laten opstijgen als een heliumballonnetje. Kortom: UK garage, de Britse housevariant die helemaal happening is in de Nederlandse clubscene, muziek waarmee je een festivaltent TOTAAL op zijn kop kunt zetten.

DJ’s als Malugi maken vanuit hardhouse immers steeds meer de cross-over naar UK garage, Interplanetary Criminal draaide op Down The Rabbit Hole prime-time in de allergrootste tent en generatiegenoot Sammy Virji doet datzelfde komend weekend op Lowlands, waar ook Nederlandse UK garage-figuren als Milion en SAIDAH draaien. Sterker nog: Soundcloud identificeerde UKG zelfs als het hardst groeiende subgenre van 2025 (met een verwachte 51% meer plays t.o.v. het jaar daarvoor, voor de datanerds onder ons).

Wie had dat kunnen voorzien? De Nederlandse dj/producer Alexandros Christodoulides alias EYCEE in ieder geval niet. Hij was de eerste die Interplanetary Criminal naar Nederland haalde, voor een UKG-dedicated clubnacht als onderdeel van PARDON, een UK-georienteerde clubnacht die hij geeft onder de vlag van Paradiso. Drie jaar geleden was dat, in september 2022, toen Interplanetary Criminal ‘gewoon’ een dude uit Manchester was. Weliswaar met een stel vette (maar relatief niche) releases in het bassline/breaks/UKG-hoekje, maar ook volslagen onbekend in het club- en festivalcircuit van Nederland.

En opeens scoorde diezelfde dude in de drie weken in aanloop naar EYCEE’s clubnacht opeens, vanuit het niets, een internationale Top 40-hit. De flirterige garagehousetune ‘B.O.T.A. (Baddest Of Them All)’ werd nummer 1 in Engeland, vanuit daar verspreidde die zich in no time over heel Europa, en EYCEE volgde het allemaal met grote ogen. ‘Wat gebeurt hier?, dacht ik. In de paar dagen voor PARDON was het opeens een Nederlandse radiotune. Ik weet nog dat ik onderweg was naar het evenement, en een dakloze man die tune op het pontje afspeelde, via zijn speakertjes!’

Maar dat was pech: Interplanetary Criminal zegde zijn gig lastminute af vanwege een gecancelde vlucht (coronatijden, wat doe je eraan), kwam driekwart jaar later alsnog terug als goedmakertje, en toen stroomde Parallel weer vol. Met Britten, met Nederlandse IPC-fans, met nieuwsgierige Gen Z-ers die hiervoor nog nooit van het genre hadden gehoord. EYCEE: ‘Toen merkten we al dat hij een gekke aantrekkingskracht heeft. Door z’n hit zet hij de spotlight op dat genre, mensen gaan het checken en beseffen dat ze die sound heel hard vinden.’

En sindsdien is Interplanetary Criminal een superhotte dj, hij geeft zijn eigen uitverkochte megafeesten met Intercell en stond op Coachella met een gigantische UKG-b2b2b2b2b met Conducta, Salute, Oppidan en die andere UK garage-superster Sammy Virji. Zelf omschreef IPC dat het beste in een recent 3voor12-interview: ‘Twee jaar geleden dacht ik al dat we op de piek van het genre zaten, maar… UK garage wordt alleen maar groter en groter!'

Maar waar komt die sound eigenlijk vandaan? Zoals met elk dancegenre weet discodinosaurus Joost van Bellen het antwoord, de man die ooit leiding gaf aan de RoXY en met RAUW de electroclash een plek gaf in het Nederlandse nachtleven. Daartussen was hij organisator van Speedfreax, een van de allereerste dedicated UK garage-feesten in Nederland. ‘En dat was echt pionieren,’ grinnikt hij. Zo ontdekte hij in 1997 door Engelsman-in-Amsterdam DJ Groovemaster Johnson de UK garage: een snellere variant op het Amerikaanse, soulvolle housegenre vernoemd naar de New Yorkse oerclub Paradise Garage (garage house!). En natuurlijk de speedgarage die eruit voortvloeide. Tja, en daarna was hij in de ban: ze begonnen de UKG-clubnacht Juice op de zondagnacht in de RoXY. Joost ging naar Zuidoost-Londen, de geboorteplaats van het genre, om daar op speedgarage-platen te jagen, hij ging naar Londense UKG-feesten. ‘En daar pikten we van alles op!’

Nou, dat was wel effe een cultuurshock, hoor: er was een strenge dresscode (Moschino-designerkleding en gouden kettingen, dat spul), mensen kwamen aan in limousines (kon je die niet betalen, dan stond er eentje om de hoek die je voor tien pond twee blokjes omreed), de Londense dancescene was veel diverser (lees: zwarter) dan Amsterdam en bovendien ‘stonden er wel zes of zeven MC’s op het podium te battelen’, vertelt Joost. In eerste instantie vonden de Amsterdamse ravers dat ‘geblèr’ door de muziek maar vreemd, enneh… de pil klapte bij die speedgarage ook minder lekker in dan bij de spacey mellow die ze in de RoXY gewend waren.

Maar Joost bleef geloven. En toen de RoXY-directie het genre geen prominentere plek wilde geven (want ‘niet commercieel genoeg’), verkaste Joost met zijn geliefde UK garage naar het Westergasterrein. ‘Dat was een wild westen: een oude, leegstaande fabriek.’ Een zaaltje voor 550 man, en daar sloeg Speedfreax na een goeie flyercampagne in als een bom: hippe types die wc-ramen insloegen om binnen te komen, het was echt chaos, gniffelt Joost. ‘Stonden ze in hun mooiste designerkleding, maar dan wel tot hun enkels in de rioleringsdampen!’ Ja, echt zo’n chaos.

Die feesten waren superextravagant, de talk of the town. ‘Er reden limo’s met kunstprojecties naar de voordeur, koetsen met paarden. Er was een dresscode. En de drank was natuurlijk champagne,’ glimlacht Joost.’ Sterker nog: op een gegeven moment stonden de champagnemerken in de rij om met Speedfreax in zee te gaan. ‘Die Fransen waren met stomheid geslagen: hoe kun je nou op 550 mensen 1000 flessen champagne verkopen?!” Giechel. ‘Oh ja, en we hadden een sabreur: iemand die met een sabel de koppen van de fles sloeg. Twee bodybuilders, die waren helemaal ingevet en liepen rond in een gouden slip met hele grote flessen. En piccolochampagneflesjes ontworpen door Jean Paul Gaultier, met een soort korset en een gouden rietje.’ Kortom: echt over-the-top. ‘Erwin Olaf zei weleens: “Je valt hier om van de hippigheid!’

Toen Speedfreax naar Now&Wow in Rotterdam verhuisde, barstte het al helemaal uit zijn voegen: op zijn piek kwam er een publiek uit heel Europa. ‘Dan stroomde het vol om tien uur ’s avonds. 4000 mensen binnen, en nog 8000 buiten. De hele Maastunnel stond vast! Ja, dat was echt een gekkenhuis.’

Maar helaas, na een paar succesvolle jaren ging het bergafwaarts. In de UK gebeurde met de garagemuziek wat er in Nederland rondom de gabbercultuur gebeurde: enerzijds werd de muziek steeds commerciëler en kwam er ook meer troep uit, anderzijds werden de Londense garagefeesten een broeihaard van criminaliteit en geweergeweld. Speedfreax verloor zijn publiek doordat de Now&Wow moest sluiten, het duurde veel te lang voordat het feest kon verkassen naar de Maassilo, ze verloren een bak geld op de Speedfreax-clubtour, en ‘ondertussen was de speedgarage ook al ingehaald door de electroclash en de urban.’ Dus implodeerde de boel, de UK garage-scene ging weer ondergronds.

Maar twintig jaar later is het genre springlevend, en Zoe Saidah alias SAIDAH weet wel waarom. Ze is een Londense die via Amsterdam is doorgebroken met dj-sets vol wobbelende speedgarage en hardhouse, en kreeg die smaak er met de paplepel ingegoten: haar moeder was een oldschool garagehead. ‘Ze ging iedere week raven, was bij de eerste garagefeesten in de pub Elephant & Castle in Zuid-Oost Londen,’ vertelt ze vrolijk. En zo groeide SAIDAH op met een gigantische liefde voor het genre: van de soulvolle hoeken van de sound tot de r&b-esque girlgroups als Sweet Female Attitude, ze vrat het allemaal. 

En ze kan precies aanwijzen waar die nieuwe golf UKG opeens begon: in 2019 – ze was net naar Amsterdam verhuisd! – ontdekte ze de muziek van Sammy Virji en de Britse garagehead Conducta, muziek die totaal anders klonk dan de oudere garageplaten die ze regelmatig in de Britse clubs voorbij hoorde komen. ‘Wat is dit?! Heel vreemd: ik kon het niet plaatsen. Het klonk veel verfijnder, had allemaal nieuwe sounds, voelde fris. Ik ging dieper graven en ontdekte dat Conducta een eigen label had genaamd Kiwi, ik begon alles te luisteren. Ik wist: wauw, er gebeurt hier iets. Opeens hoorde ik die platen voorbij komen op de BBC.'

Echter: dat speelde allemaal in de UK. In Nederland hoorde ze nog steeds zelden een garageplaat. ‘Daarom ben ik begonnen met draaien: ik wilde deze muziek zo graag op de dansvloer horen. Toen ikzelf op PARDON mocht openen voor Conducta, en Britten én Nederlanders helemaal los zag gaan op non-stop UK garage, wist ik: deze muziek heeft zoveel potentie.’

Ondertussen is de nieuwe UK garagegolf zo groot geworden, dat die zich weer in allerlei andere sounds aftakt: van de meest groteske UK garage-popedits tot het diepere spul, van tech-house-crossovers op 125 bpm tot bombastische speedgarage vol chipmunkvocalen op 145 bpm. Van bigroompop die zomaar de grote stages van Tomorrowland en EDC zou kunnen bereiken, tot de spannende onderstroom van de sound. En het komt uit alle hoeken van de wereld: Interplanetary Criminal gaf al een dikke pluim aan de Australische scene rondom Osmosis Jones en Isgwan, en in Nederland hebben we mannen als Mance en Gabriel Munoz die de vlag zwaaien. En natuurlijk Milion (echte naam: Max de Leeuw), een Amsterdamse gast die wel weet hoe je een hit bouwt: onlangs scoorde hij met zijn ‘LET’S GO B$NG’ zelfs een Beatport nummer 1-plaat, in de categorie UK garage. Wereldwijd, he?

‘Echt supercool!’ glundert hij. ‘Al helemaal als Nederlandse artiest. Die plaat is gereleased op EC2A, het mekka van de nieuwe UKG-sound in Engeland, maar dat het zo zou ontploffen? Dat had ik ook niet gedacht.' Die track wordt ook door dj's in allerlei genres gedraaid: ja, door UK garage-dons als Interplanetary Criminal en Girls Don't Sync, maar ook door house-hoogvlieger Chris Stussy, bijvoorbeeld. 'Ik zag laatst filmpjes voorbijkomen dat-ie op IBIZA werd gedraaid! Dat laat maar weer zien hoe crossover het gaat.'

En vet hoor: terwijl SAIDAH en Milion superlekker gaan in Nederland – naast Lowlands staan ze ook allebei op Mysteryland, ZeeZout en Intercell, SAIDAH is ook nog eens getekend bij het agentschap dat o.a. Armin van Buuren doet en belandde zo al op Ibiza – pakken ze ook steeds meer gigs in Engeland, waaronder het legendarische Warehouse Project in Manchester. Milion: ‘Het speciaalste: ik draai uiteindelijk toch een stukje housier dan een boel dj-collega’s, ik vind het vet dat ik ook een stukje van die Nederlandse sound kan meebrengen. Dat ik daarmee toch op die Britse dansvloeren mag staan, waar het uiteindelijk vandaan komt? En waar iedereen dondersgoed weet hoe dat hoort te klinken? Ja, dat is wel heel speciaal.’

Milion draait zaterdagnacht van 04.30 tot 07.00 bij de ArmadiLLow van Lowlands, SAIDAH staat op zondag in de Hacienda 22.30 – 00.30. Speedfreax staat volgende week met een eigen stage op Valtifest. En EYCEE geeft tijdens Amsterdam Dance Event een feest samen met het UK garage-label EC2A, op 25 oktober.