Het begon met een track voor een compilatie, het werd uiteindelijk een heel album: met Patterns Of Vibration strijken Steffi & Virginia neer op Dekmantel Records. Een album waarop het duo de eigenwijsheid opzij zet en als nabrander van een verjaardagsfeestje een ongedwongen housesessie aandurfde.

Dat hutje aan de overkant, één heuvel verderop. Steffi en Virginia hadden het natuurlijk wel zien staan, vanuit hun huis op het Portugese platteland. Ze hadden er zelfs wel eens hardop over gedroomd: daar een studio bouwen. Dichtbij, maar toch niet ín je huis. ‘Wij wonen op de rand van een dal, met prachtig uitzicht op de natuur. We voelen ons daar heel erg thuis’, zegt Steffi Dols, de techno-dj met de meeste Berghain-uren achter haar naam van heel Nederland. ‘En op een gegeven moment kwam het te koop, dat hutje. Maar er was één probleem: het was midden in de pandemie. Dat was natuurlijk levensgevaarlijk, niemand gaf geld uit. Maar ja, dachten we: het staat wel nu te koop.’

Sindsdien hebben Steffi en zangeres Virginia hun eigen Candy Mountain studio, een plek waar iedereen kan aanmeren, met een heerlijk terras. Ver van de drukte van Berlijn, de stad waar ze elkaar vijftien jaar geleden ontmoetten. Ze vonden elkaar éérst in de studio, daarna pas in het leven. ‘Ik kende jou al wel een beetje, via mutual friends’, zegt Virginia tegen Steffi op de vraag hoe de twee elkaar nou eigenlijk kennen. ‘Ik wist dat jij in de Panoramabar draaide. We kwamen er snel achter dat we veel overlap hebben qua muziek en artiesten waar we van houden. Misschien moeten we eens samen de studio in gaan?’ ‘Ja, van daar was het heel simpel. Ik vroeg haar: wil je wat zingen? Zo ontstond ‘Yours’.’

 

Hupsakee, positiviteit

‘Yours’ werd een grote dansvloerhit en de kern van Steffi’s album Yours And Mine uit 2011. Een prachtige melancholische housetrack die tegelijk als een soort molensteen om hun nek hing. ‘Ik heb me daar erg tegen verzet’, vertelt Steffi. ‘Iedereen begon me de techhouse hoek in te trekken, mensen vroegen of we nog eens zoiets wilden maken, ik kreeg ineens gigs met Jamie Jones. Dat wilde ik niet, ik zette die beweging helemaal stop. Mensen zoeken dan naar de magie van zo’n track, maar dan voor hun eigen label. Daar ben ik allergisch voor. Maar jeetje, het was vijftien jaar geleden, ik was hartstikke wild en opstandig. Ik dacht alleen maar: laat me met rust!’

En dus trok Steffi in die jaren met breakbeattechno en likjes elektro bewust de andere kant op. Virginia bracht in 2016 wel een house-album uit bij Ostgut Ton (het huislabel van Berghain dat in de coronacrisis ter ziele ging), en in 2019 maakten ze samen een langspeler met stuurse elektro op datzelfde label, maar nu durven ze pas weer volle bak samen voor de house te gaan. ‘Ik ben pas vijftig geworden’, vertelt Steffi. ‘Of dat een ding was? Ik vond het wel leuk hoor! We hadden een groot feest met familie. Met de energie van mijn verjaardag zijn we de studio in gegaan. En ik sta inmiddels allang stevig genoeg in mijn schoenen om te maken wat ik zelf wil.’ Virginia: ‘Het ging ineens vanzelf, hupsakee, positiviteit. Het was echt een fijn proces.’ Het album dat uit die sessies volgde heet Patterns of Vibration en verschijnt bij Dekmantel.