De grootste Belgische popster sinds Stromae speelt haar allereerste solo-show in Nederland. Met een strak gechoreografeerd popspektakel lonkt Angèle alvast naar de Nederlandse festivalweides.

'I've got a fever, can you check?' Da's goed opgelost: terwijl Angèle wulps met haar zes dansers over de vloer rolt, verschijnt achter haar de metershoge gestalte van Dua Lipa. Vanaf een kolossaal LED-scherm zingt die het refrein van dance-pophit 'Fever', haar samenwerking met de Belgische popsensatie. Het is een nieuwe stap voor Angèle: debuutalbum Brol (2018) maakte haar in één klap een giga-ster in België en Frankrijk, met haar Dua Lipa-samenwerking kon ze onlangs terecht in het Londense Wembley Stadium en deed ze een bescheiden tour door de VS, met als klap op de vuurpijl twee supercharmante shows op Coachella. Serieus, check het fragment dat het Californische megafestival naderhand online zette en je begrijpt meteen waarom Amerikaanse media als Rolling Stone op slag verliefd werden op de grootste Belgische popster sinds Stromae.

In haar thuisland en Frankrijk verkoopt Angèle stadia uit van 70.000 man, in augustus zal ze Pukkelpop headlinen, maar nog niet eerder speelde de Brusselse in Nederland, op showcasefestival Eurosonic na. Haar eerste solo-show in de AFAS Live is een vrolijkmakend popspektakel, waarin ze ondubbelzinnig knipoogt naar het protoype van het popidool, Britney Spears. Dat doet ze met een uitgeklede cover van '... One More Time' (tevens haar opkomsttune) op een babyblauwe pianonino, en uitgekiende choreografieën die doen denken aan de dansspektakels van nineties popshows. Knappe ademcontrole heeft ze: of Angèle nou zwoel met d'r heupen schudt of in de lucht wordt getild in haar mantelpakje van Chanel, haar fluwelen zuchtstemmetje blijft intact.

En dan is er nog de doeltreffende productie: een gigantisch LED-scherm met projecties van een Rollercoaster Tycoon-achtig achtbaanritje, superschattige visuals van haar hondje Bibi die op gepixelleerde wolkjes en pizzapunten komt voorbijdrijven, een gigantisch plateau om op te klimmen tijdens 'Perdus', het zijn productionele kushandjes waarmee Angèle van fun FUN maakt. Haar dansbare, Franstalige liedjes met likjes disco, hiphop, dancehall en een paar ingetogen ballads worden niet al te gecompliceerd gebracht door een vierkoppige band. De uitgesponnen outro's zoals in 'Tempête' zijn puur functioneel: bedoeld voor Angèle om off-stage vliegensvlug een slokje water te nemen, in een glitterpakje te schieten en weer verder de sterren van de hemel te dansen.

Ergens doet het ook wel denken aan één van haar grote voorbeelden Stromae: de manier waarop Angèle serieuze onderwerpen aansnijdt in vaak vrij luchtige, dansbare popliedjes. 'Balance Ton Quoi' is een feministisch anthem waarin ze uithaalt naar suffe gasten die vrouwen niet serieus nemen ('let's fuck up the patriarchy together!', roept ze), in 'Amour, Haine & Danger' bezingt ze de keerzijde van social media (met visuals van optellende Insta-likes op het scherm) en dan is er nog 'Ta Reine', het waanzinnig lieve liefdesliedje dat ze schreef nadat ze publiekelijk werd ge-out door een Frans roddelblad. 'Zeventig procent van de liedjes gaat over liefde, maar... niet over lesbische liefde,' zegt ze, een regenboogvlag als een handdoek om zich heen geslagen. Moederziel alleen brengt ze haar liedje, zonder dansers, zonder franjes van de band, enkel met haar zaalvullende charme. Knap hoe Angèle honderd procent oprecht weet over te komen, in zo'n geregisseerde, strak geproduceerde popshow waarin alles van tevoren is uitgedacht. Ja echt, p zo'n coole mainstream popster mogen we in Nederland maar wat jaloers zijn.

Wil ze het Nederlandse succes van Stromae achterna, dan zal Angèle wel nog een hit nodig hebben: de AFAS is niet uitverkocht, het balkon is afgesloten en zo te horen zijn er een hoop Franstaligen. Ze heeft ook nog niet de hits om de aandacht twee uur vast te houden. Daardoor zakt de energie in bij het blokje ingetogen liedjes tussen 'Le Temps fera le choses, maar barst de zaal weer uit in popeuforie bij het afsluitende blokje 'Libre', 'Flou', 'Fever' en 'Balance Ton Quoi'. Room het overtollige vet af en wat overblijft is een razend charmante festivalshow die de Nederlandse weides gaat inpakken, van Lowlands en Down The Rabbit Hole en zéker ook Pinkpop (niet zoveel twaalfjarigen bij elkaar gezien sinds het kerstgala in de onderbouw, hoe dan?!). Nou, zeg het maar, welk Nederlandse festival gaat er straks als eerste voor?

Setlist:
1. Plus de sens
2. Tu me regardes
3. Pensées positives
4. Oui ou non
5. Tout oublier
6. Profite
7. Promets-moi
8. Ta reine
9. Perdus
10. Les matins
11. Je veux te yeux
12. Amour, Haine & Danger
13. Le Temps fera les choses
14. ...Baby One More Time (cover)
15. Taxi
16. Solo
17. Tempête
18. Mauvais rêves
19. Libre
20. Flou
21. Fever (feature van Dua Lipa)
22. Balance ton quoi

Toegift:
23. Démons
24. Bruxelles je t'aime