Augsburg, onder de rook van München, is de geboortestad van toneelschrijver Bertold Brecht, een regelrechte legende in de Duitse literatuur. Kijk, dat wist je niet, hè. Het is een oude stad, opgebloeid in de Renaissance, waar de rijke bankiers-broers Fugger er het eerste sociale wooncomplex van Europa bouwden, de Fuggerei. Wist je ook niet. En wist je dat Augsburg een piepkleine maar hechte queerscene herbergt die zich concentreert rond de HAMAM feesten in de City Club? Er passen amper 150 mensen in, maar er draaiden wel internationale smaakmakers als DJ Stingray en Tama Sumo. Die eerste twee weetjes mag je direct weer vergeten, maar het laatste is wel van belang, want HAMAM is het geesteskind van Sedef Adasi, een van de meest spectaculaire nieuwe dj’s van het moment en volgende week smaakmaker op DGTL.
Hoe zit dat precies? Sedef Adasi trok in de zomer van 2022 veel aandacht met een Boiler Room in… Istanboel, ze serveerde Turks ontbijt in de Berghain en haar dj-naam stamt van een vakantie-eiland voor de Turkse kust. Dat is natuurlijk ook geen toeval. Ze legt het zelf uit: ‘Ik ben geboren en getogen in Augsburg, nooit weg geweest. Mijn ouders zijn daar als gastarbeider heen gekomen. Sedef is mijn echte voornaam, en ja, die achternaam heb ik er bij gegoogled. Ik ben nog nooit op dat eiland geweest, maar ik heb natuurlijk wel veel familie in Turkije. Ik werd gevraagd een Boiler Room te hosten, en ik wilde dat graag in Istanboel doen om te laten zien hoeveel talent daar is.’
Ineens is ze overal: de Duitse dj Sedef Adasi is een van dé nieuwe dj’s van het moment. Ze draaide met ADE in Lofi met Job Jobse, zegende Zeezout en de School met haar tracks en volgende week is ze te zien op DGTL. Maar zoals dat altijd weer blijkt: uit het niets komt ze natuurlijk niet. Maak kennis met een eigenwijze doorzetter die zich niet liet wegkijken uit de dj booth.
Turkse bruiloften en partijen
Het is nogal een Boiler Room, zo een die uit zijn voegen barst van de vibe, zo een waar je bij had willen zijn. Het ziet er ook prachtig uit, de kleine Sedef Adasi aka Acid Ayse geflankeerd door een reusachtige queen, een LHBTI-icoon uit de Turkse scene. Ze draait house, bass, tribal, melodieus met een randje, af en toe een keiharde raveplaat, en ze sluit haar set met het Turkse pop-icoon Tarkan. ‘Ha, dat was zo’n moment dat ik dacht: ik doe het gewoon, nu kan het, de smaakpolitie let eventjes niet op me. Ik hou enorm van popmuziek, ook van Turkse popmuziek, maar ik draai het bijna nooit. Ik ben meer van de zorgvuldig opgebouwde sets.’
Dat klopt, dat zagen we haar ook doen in Lofi tijdens ADE, waar ze de club panklaar legde voor Job Jobse. Je kon heel goed zien dat ze wist wat ze deed: wetende dat Jobse graag afsluit met alleen maar uitbundige klappers, bouwde Adasi de energie zorgvuldig op. Steeds meer, steeds euforischer, weer eventjes terug, vervolgens de boel laten ontploffen met 90’s hit ‘Gotta Let You Go’, maar alle ruimte laten voor degene die het mag afmaken. Als Sedef Adasi die avond één belangrijke dj-kwaliteit liet zien, dan is het wel het vermogen te doseren.
‘Mijn dj-leven begon in Windows Media Player’, zegt Adasi, die de tijd even helemaal terugspoelt. ‘Ik groeide op in een gezin met drie oudere zussen, die veel maxi singles kochten. Cassettes ook, die je met een pen naar het juiste moment moest spoelen. Ik maakte daar mijn eigen cd’tjes van, waarbij ik eindeloos veel aandacht besteedde aan de volgorde van de tracks. Het waren de hits uit die tijd, maar ook uit de 80s en 70s, muziek van mijn ouders uit de Balkan en Turkije. Ik begon met draaien op Turkse bruiloften.’
Een grote clubscene had Augsburg natuurlijk niet, maar Sedef greep elke mogelijkheid aan om haar muziek te laten horen. Op kleine feestjes, in kledingzaken, overal waar ze haar wilden hebben. ’In het begin gewoon met een laptop. Ik weet nog dat ik naar een platenzaak ging en me liet uitleggen dat ik toch wel drie- tot vijfduizend euro moest neerleggen om twee Technics draaitafels te kopen. Die gozer achter de balie vertelde het me met zo’n dedain van: oh ja meisje, jij wilt dj worden? Dat gaat me nooit lukken, dacht ik. Hij zei ook nog: ik heb thuis wel twee draaitafels, ik kan het je wel leren. Ik dacht: ja ja. Eenmaal thuis dacht ik: what the fuck, waarom zou ik me door iemand laten vertellen hoe het moet?’
Wellness met een sexy randje
‘Achteraf denk ik: mijn drive moet wel heel groot geweest zijn’, vervolgt ze. ‘Want hoe vaak ik wel niet weggekeken ben in de dj booth door een kerel die na me moest draaien. Ik zag mezelf niet als ‘vrouwelijke dj’, maar zo werd ik natuurlijk door hen wel gezien. Ik was ook altijd de opener en kreeg meestal niet betaald. Ik was het meisje op de line-up, zeg maar. Een man achter de decks hoeft zich toch minder te bewijzen. En hoewel dat de laatste jaren wel aan het veranderen is, ervaar ik dat verschil nog steeds.’
Sedef Adasi liet zich niet van de wijs brengen, en daarbij speelde de eerder genoemde City Club een belangrijke rol. Allereerst kreeg ze de sleutel van de club om op onbewaakte ogenblikken eindeloos aan het skills te werken. En ze startte HAMAM, een clubavond met een sexy randje. ‘Je weet wat HAMAM is, toch? Een Turks bad, wellness, massage. Mannen en vrouwen gescheiden, dus er hangt altijd een gay sfeertje omheen in Turkije. Ik wilde een feest creëren waar queer mensen en migranten zich thuis zouden voelen, mensen zoals mijn vrienden en ikzelf.’
Heel veel mensen hebben die droom. Je hoeft maar één nachtje in de Panoramabar te dansen en je weet hoe het queer paradijs eruit ziet. Dat daadwerkelijk van de grond krijgen in het hart van Beieren is natuurlijk een tweede. ‘Ik kende niemand, ik had nog nooit een feest gegeven, ik had geen idee hoe je een contract opstelt of de belastingen regelt. Hoe ga ik in godsnaam mensen overtuigen te komen draaien? Ik weet niet hoe ik het heb gedaan, maar ik begon maar gewoon mailtjes te sturen. Hi, I’m Sedef from City Club Augsburg, HAMAM nights. Het klonk shit, maar het lukte wel.’
Inmiddels is Sedef Adasi zelf resident in Panoramabar en tourt ze de hele wereld af. Onlangs stond ze urenlang in het Muzieklokaal van De School, op een Spielraum feest, waar ze eerder al eens als bezoeker was geweest. Ze kwam ‘speechless’ naar buiten, zette ze op Instagram. ‘Een onwaarschijnlijke energie en vibe, precies wat ik wil’, zegt ze nu. ‘Daarna ging ik direct door naar Leipzig, en van daaruit terug naar Augsburg. Ik was totaal gesloopt, had nauwelijks geslapen. Maar toen ik vervolgens aankwam bij de City Club zag ik een rij voor de deur staan. Ik vergat mijn vermoeidheid en realiseerde me: dit is waar ik het voor doe.’