DGTL 2023: lente voor iedereen op zaterdag DGTL 2023: lente voor iedereen op zaterdag

Oh oh oh, DGTL heeft de lente in de bol. Het is vier uur zaterdagmiddag, en doe eens gek: laat je jas achter in je kluisje. Ja, je sjaal mag ook weg, want het is een godallemachtig lekker weertje, man. De NDSM-Werf baadt in de zon, de vele toegesnelde dansvloer-schatgravers mochten vanochtend hun uitgesproken zomerfashion uit de mottenballen halen en de zonnebrillen uit het stof. Douze points voor de besnorde hipster met zijn ‘Jesus loves UK garage’-shirt op het food court. Een high five voor de techno-viking met IDLES-tanktop links vooraan bij VTSS. En een welgemeend rondje applaus voor alle ravers met doorschijnende shirtjes, faux leren broeken, tuigjes en accessoires.

In de grote broeikas-stages van het Amsterdamse dancefestival beginnen de oksels zelfs een beetje te klotsen op de Nulde Paasdag, zo warm is het tussen de palmbomen die ter decoratie achter de dj’s hangen. En die zon, die stijgt sommige dj’s nogal naar het hoofd. Neem Folamour, subheadliner op de grote Modular-mainstage. Bij geen enkele dj is het vandaag zo druk als bij deze vrolijke Fransoos met vissershoedje en scruffy baardje, die ook dikke streams pakt met zijn groovy übertoegankelijke producties en vorig jaar ook de veel kleinere Frequency-stage al aan gort draaide. Hij weet de sound van dj’s als Antal en Motor City Drum Ensemble te pakken, en toegankelijk te krijgen voor zo’n giga-stage. Dus géén stoffige Braziliaanse funksingletjes, maar eigen edits met kicks die drie keer zo dik klinken, knip-en-plak-samples à la Daft Punk en véél bekende hooks.

Hij is de absolute hoogvlieger van de dag. Met zijn eigen visuals (zijn eigen songteksten, maar ook ballonnen, palmbomen, zwembaden, explosies van kleur, een soort Hallmark-moodboard voor de zomervakantie) en een momentje om de boel stil te leggen, de mic erbij te pakken en zijn aanstaande album aan te kondigen. Maar zijn wassen vleugels smelten wanneer hij te dichtbij de zon komt. Die Franse Sublime.fm-disco-tune is nog wel aardig. Die cheeky ‘Smalltown Boy’-edit? Hij komt er net mee weg. Maar afsluiten met fucking ’Stayin Alive’ van de Bee Gees? Ja echt? Van alle platen die er in de wereld gemaakt zijn? Kiest hij deze om een ramvolle tent mee naar huis te sturen? Kon-ie echt geen eigenzinnigere plaat vinden? Nee, echt niet? ECHT NIET???? Dat toont toch een totaal gebrek aan persoonlijkheid? Ach ja, tegelijkertijd voel je vandaag op DGTL aan alles dat Folamour een type als Peggy Gou achterna kan gaan en zal uitgroeien tot giga-discohouse-ster.

En voor dat soort conclusies kom je dus naar DGTL, het dancefestival dat al jaren de verbindende factor vormt tussen de avontuurlijke nieuwe onderstroom van house en techno, en de grote Ibiza-knallers aan de bovenkant. Het is het startschot van de dancezomer, en een perfecte graadmeter: welke nieuwkomers vallen op? Welke dj’s staan op het punt door te stoten naar de headliner-slots?

Om alvast antwoord te geven op die laatste vraag: wij zetten ons geld in op VTSS, de Poolse techno-dj die ooit leerde draaien in de hoek van het razend experimentele Unsound Festival, maar met het jaar verder richting de mainstream opschuift. Dat blijkt alleen al uit de cameradude die haar twee uur lang flankeert en de hele set lang filmpjes en foto’s schiet (ongetwijfeld voor haar Instagram). In de de normaliter oh zo grimmige techno-loods glippen de zonnestralen door de rook heen naar binnen terwijl zij daar de ene na de andere malle toverbal inmixt. Hier heb je vier maten The Prodigy. Daar een opruiende chant. Een Poolse rapplaat. Een heus bad bitch-anthem van Ashnikko (!). Ze heeft louter adhd-platen én een adhd-draaistijl. Dus niet iedere 32 maten voorzichtig een nieuw elementje introduceren om zo langzamerhand de crowd te hypnotiseren. Nee, iedere 4 maarten weer een looping, een kurkentrekker of een vrije val, en telkens weer een stoot adrenaline. Dat heeft zijn charme, maar het is ook een stijltje dat veel technopuristen op de zenuwen zal werken. Die gaan dan weer beter op de high energy 155 BPM-techno-set van Anetha. Haar psytrance-tunes zijn als mentos in een colafles: een kolkende explosie!

En dan de nieuwkomers: FKA.m4a blijkt een zeer temperamentvolle house-dj die de groove in zijn hele lichaam voelt en daarmee de Frequency-kas in lichterlaaie zet. De jonge Nederlandse dj’s Soft Break, Verity en Vuur laten vroeg op de dag horen hoe avontuurlijk en cool hun platenkasten zijn (en waarschijnlijk nog wat beter uit de verf komen in de club). Die laatste valt op met prachtige onderkoelde dub techno en een heerlijke vibe om in te gaan hangen, maar helaas springen de vonken er vandaag niet af.

Die vonken zien we wel bij Nathalie Ogazón (haar achternaam is tevens haar dj-naam), een Luxemburgse met Spaanse roots die inmiddels naar Berlijn verhuisde en tussendoor een flinke poos in Amsterdam woonde. In interviews vertelt ze maar al te graag hoezeer plekken als Trouw, Cruquiusgilde, Studio80 haar hebben gevormd, naast feesten als IsBurning en Breakfast Club. En ergens merk je dat ook wel: ze draait diepe, percussieve houseplaten van vinyl met een onontkoombare glimlach. Die prijkt al op haar gezicht wanneer er aan de start van haar set nog maar vijf man in de tent staan. En die prijkt zeker ook op haar gezicht wanneer de tent een uur later rammetjevol staat.

Zo’n volle tent gun je ook Jayda G als broeikas-afsluiter, een dj met een giga-cv: maakte officiële remixes voor Dua Lipa en Taylor Swift, brengt platen uit via Ninja Tune, pakte dik dertig miljoen streams met de broeierige pianohouse-song ‘Both Of Us’ die ze maakte met Fred again.. Maar veel belangrijker: haar set knettert van begin tot eind. Opeens een sax-explosie in een verder bonkige housetune, waarbij haar wijsvinger de lucht in schiet. Een onweerstaanbare Prince-tune als uitsmijter, die ze woord voor woord meebrult en in elke vezel van haar lichaam lijkt te voelen. En ook gewoon ‘Keep The Fire Burning’, die in haar set weer kakelvers voelt. Maar…. kennelijk denkt het DGTL-publiek daar anders over: de broeikas is om 22.45 slechts halfvol. Wat een zonde, want er bestaan niet veel dj’s op aarde die zó’n genot zijn om aan het werk te zien, simpelweg door de statische elektriciteit die ze uitstralen.

Ook een genot om naar te kijken (als altijd) is Multimiljonair Pro DJ Jéremy Guindo-Zegiestowski alias Bambounou, een woestaantrekkelijke Fransman die jarenlang vooral in het avontuurlijke hoekje van UK-geïnspireerde bass en techno zat. Maar in de afgelopen paar jaar lijkt hij te hebben besloten: ik word een superster. Via satirische Instagram-filmpjes steekt hij de draak met de levensstijl die de grote dj’s hier najagen, door zich op te werpen als lifestyle-guru/dj-coach en superlolzy memes te posten, en diezelfde kwajongensachtige humor zit er in zijn sets. Vandaag betekent dat: zowel beginnen als afsluiten met zijn guitige ‘Piece of Me’-edit (Britney Spears). Met dansmoves die hij vast op Tiktok heeft gevonden, en ongetwijfeld uren in de spiegel heeft geoefend. Die gebruikt hij om ons allemaal binnen te hengelen tijdens zijn afsluitende set in de Boiler Room (die dus achteraf online komt, en die Britney-edit móét dan wel viraal gaan), om een hink-stap-sprong richting breinbrekende leftfield techno te maken en zelfs bij een geflipte French house-tune van Thomas Bangalter (uit de tijd net voor Daft Punk) uit te komen. Hij raakt wel wat dansers kwijt in de vele haarspeldbochten die hij maakt, maar soit, dit is een dj die een heerlijke balans weet te vinden tussen people pleasen en totaal je eigen plan trekken. Precies het type dj dat we het allerliefst op DGTL zien, dus.