In de rij is het fris in de waterige oktoberzon en iedereen is, nu nog, gekleed in meerdere laagjes. Maar bij de kluisjes toveren de bezoekers van Draaimolen x Herrensauna zich om in de mooiste outfits bestaande uit leren tuigjes, netpanty’s of misschien wel helemaal niks. Want zoals de naam al doet vermoeden, is dit feest heel erg heet en heel erg hard. Queerfeest Herrensauna doet in Berlijn wat Spielraum doet in Amsterdam: feesten als een safe-space, waar zweterige en halfnaakte lichamen opgaan in de rook en vrijheid van de nacht.

Draaimolen en Herrensauna zijn geen vreemden van elkaar. In september haalde het Tilburgse festival al een aantal residents van het Berlijnse feest naar de Brabantse bossen en vandaag doen ze dat dunnetjes over in het verlaten warenhuis de Werf in Amsterdam Noord. Waar in Tilburg geen spoortje naakt of leer te bekennen viel, hebben de bezoekers van vandaag de memo duidelijk ontvangen: hoe naakter hoe beter. Maar het is ook goed als je gewoon een zwart t-shirt aantrekt, of een lange broek. Want in de Werf is iedereen gelijk en is iedereen vrij om te doen en laten wat-ie wil. Of dat nou leer of spijkerstof is, hier mag het allemaal.  

Ondeugend uitstapje
En die liefde die is er niet alleen voor elkaar, maar ook voor de dansvloer. Alleen aan het daglicht dat door de dakramen schijnt weet je dat het pas het begin is van het feest, want aan de stomende mensenmassa is het niet af te lezen. In de kleine zaal, staat vaste Herrensauna gast JASSS met LCY uitbundig te draaien en maken ze tussen het hardtrance geweld een ondeugend uitstapje naar een remix van Fergie's Glamorous. Herrensauna-resident SPFDJ heeft in de grote zaal de bpm al aardig opgeschroefd en door de vochtige ruimte dreunt een duistere stem ‘This. Is. Hardcore.’ De glibberige deinende mensenmassa versmelt langzaam tot één groot mens. 

Maar waar pas echt hardcore wordt gedraaid, is in de kleinere zaal een stukje verderop bij de Georgische Salome. Ze verruilde haar thuisstad Tbilisi voor Berlijn en sinds kort heeft ze een residency bij Herrensauna. Niet vies van keiharde acid met rake klappen, schroomt ze hier in Amsterdam dan ook niet om op 170 bpm het zweet te laten gutsen. Met een kneiterharde hardcore plaat laat ze iedereen kronkelen en stampen. ‘Poeh, ik ga even afkoelen,’ zegt een jongen bij wie het zweet zichtbaar van zijn ontblote bovenlijf sijpelt.

Tekst gaat verder onder foto

Draaimolen x Herrensauna

Zaterdag van 12.00-00.00 in de Werf

Gezien: SPFDJ, Dj Pete, Animistic Beliefs (live), CEM b2b MCMLXXXV, JASSS b2b LCY, Nazar, Salome, Oceanic

Het hoogtepunt: Elias Mazian bietst een peuk van een driftig draaiende Oceanic

De sfeer: Liefdevolle mensen in leren pakjes die niets liever willen dan dansen, dansen, dansen en liefhebben op hele harde knallers

De plaat: Fire In My Body - Indecorum

© Bibian Bingen

Loeiheet feest

Voor elke kronkelende en stampende danser is er ruimte op de dansvloer. Zo hectisch als de muziek is, zo lief is de sfeer. ‘Ik ben altijd bang dat ik iemands plekje in neem, dus ik vraag het eerst voordat ik ergens ga staan,’ zegt een jongen in enkel een minuscuul sportbroekje als hij naast mij wil komen dansen. Of als ik probeer mijn telefoon terug in mijn tasje te stoppen, biedt een man met vriendelijke blauwe ogen en een gitzwart leren tuigje lief aan mijn bier vast te houden. Ga d’r maar aan staan, DGTL. 

En die ruimte, die heb je ook wel nodig op dit loeihete feest. Want als een bewaker via een achteringang naar buiten gaat en een welkome windvlaag de dampende lichamen-brei heel eventjes koelt, is dat stiekem toch wel fijn. Inmiddels denderen de founding fathers van het queerfeest CEM en MCMLXXX met onverbiddelijke hardtrance het slotstuk van de avond in. Onder een zinderende lichtinstallatie, die er in het donker uitziet als een adembenemende zonsverduistering, knijpen de twee de allerlaatste restjes energie uit hun publiek. 

Tussen al die Herrensauna-residents valt één naam een beetje buiten de boot: Oceanic is de afsluiter in de kleine zaal. Hij was vaste prik in de School en bracht een rits platen uit op het label Nous’Klaer, opgericht door zijn broer. In vergelijking met zijn Duitse collega’s, draait de Rotterdamse dj een stuk lichter dan de kneiterharde trance die hier door de speakers schalt. En dat blijkt ook wel even inkomen na het hardcore geweld van Salome. Beginnend met een gek telefoon-deuntje met daarna stuwende deephouse kronkelt Oceanic zich een weg door een set die alle kanten op gaat. Het blijkt een experimenteel hoogstandje en uiteindelijk belandt ook hij op het energieniveau waar we al de hele dag op dansen. Met flitsende acid tracks, klapperende technobeats en een gedurfde zijsprong naar spacende vocals. En als een halfnaakte Elias Mazian ook nog eens een peuk bietst van de driftig draaiende Oceanic, is de avond compleet.

Oceanic

© Bibian Bingen