Feng Suave wil terug naar de muziek die ze bewonderen Feng Suave wil terug naar de muziek die ze bewonderen

‘Kutzooi, he’s on to us’, grapt Daniël Elvis wanneer ik op een zonnige maandagmorgen vertel dat ik ze allebei herken van het programma ‘De Beste Singer-Songwriter van Nederland’. Een talentenjacht waar ze allebei auditie voor deden met een eigen geschreven nummer op de gitaar: Daniël Elvis in 2015 en de andere Daniël in 2014. ‘Tja, als ik er nu op terugkijk was dat een ongepolijste drol van een nummer wat nu vereeuwigd staat op het internet. Echt een clusterfuck. Het is niet dat ik dat kut vind, maar fijn is anders. Je ontwikkelt je als muzikant, zoiets zou ik nu niet meer maken,’ vertelt Daniël Elvis. Andere Daniël knikt instemmend: ‘Gelukkig zijn we er allebei in de eerste ronde uitgevlogen, dus veel is er niet te vinden. Als ik nu met dat nummer naar hem zou toe gaan zou hij sowieso zeggen “nee man, laten we dit niet doen”.’ 

‘Maar nadat ik aan dat programma had meegedaan, waar ik overigens de eerste ronde eruit vloog, zag ik hem in de audities en dacht ik: oké, hij doet wat anders, misschien moet ik samen met hem iets gaan maken’ vertelt Daniël. ‘Toen stuurde ik hem een berichtje en hebben we afgesproken.’ En hoe die eerste keer was? De jongens beginnen te lachen. ‘Die eerste keer ontmoette we elkaar en gingen we meteen beginnen. Dat werkte echt voor geen meter, we hadden geeneens de tijd genomen om elkaar te leren kennen en even te chillen’ vertelt Daniël. ‘Tweede keer dachten we dat het een goed idee was truffels te gebruiken, wat uiteindelijk helemaal fout ging.’ ‘We kwamen erachter dat we allebei toch een flinke emotionele bagage hadden om doorheen te werken,’ gniffelt Daniël Elvis. ‘Ik heb volgens mij de hele avond naar een Jimi Hendrix poster zitten staren en alleen maar gezegd “eigenlijk is ie wel goed he?”. Ik schaamde me daarna zo voor die avond dat we elkaar twee maanden niet spraken,’ aldus Daniël.

Maar toch, na twee maanden stuurden ze elkaar weer een berichtje en gingen ze uiteindelijk weer samen muziek maken. ‘En toen klikte het gewoon. Al vond ik de muziek die hij luisterde wel echt kut,’ vertel Daniël. Daniël Elvis begint te lachen: ‘Ja, ik was toen helemaal into de Peppers en Fleed Foxes, dat waren echt een soort tienertijden.’ ‘En ik was dan weer helemaal into Radiohead. Het eerste waar we elkaar in vonden was eigenlijk reggae, dat was de enige overlap in onze smaak. Uiteindelijk vonden we elkaar in de klassiekere muziek. Artiesten als Al Green, Bill Withers, Simon & Garfunkel en The Beatles’ vertelt Daniël. 

‘In die tijd had ik nog een onbeantwoorde mail van Sony liggen, die vroegen of ik daar langs wilde komen. Uiteindelijk heb ik teruggemaild dat ik dat wel wilde, maar alleen als hij meegaat,’ vertelt Daniël. ‘Ja, en zij hebben ons wel echt een duw gegeven. Eens in de zoveel tijd kwamen we langs op het kantoor met wat halfbakken demo’s, maar zij zeiden elke keer dat ze het vet vonden. Uiteindelijk hebben zij ons een deadline gegeven, en dat was iets wat we echt wel nodig hadden,’ vertelt Daniël Elvis.

En zo brachten Daniël en Daniël hun eerste EP vol zwoele gitaren en zachte drums uit in de zomer van 2017. ‘Die single ‘Sink Into The Floor’ was gereleased en toen we de volgende dag wakker werden hadden we ineens 30.000 streams. Dat was zo’n astronomisch getal, we konden het gewoon niet beseffen. Van tevoren zeiden we tegen elkaar dat we hoopten dat het de 1200 streams zou halen. Ik heb nog nooit zo erg gevoeld dat ik het ging maken als die dag. Voordat je iets releaset lijken die streams een berg waar je niet op kan komen. Toen hadden we ineens het gevoel: oh shit, het kan gewoon’, vertelt Daniël Elvis. 

En nu, zo’n drie jaar later, releasen ze hun tweede EP. Een EP waar ze afstappen van de bedroompop-sound, en teruggaan naar de bands en artiesten waar ze tegen opkijken: The Beatles, Timber Timbre, Harry Nilsson, Simon & Garfunkel en Father John Misty. ‘We hebben ons bij deze EP ons heel erg op songwriting gericht. En we hebben vooral naar de schrijfkunsten van Father John Misty gekeken, die vinden we zo goed,’ vertelt Daniël Elvis. ‘Hij bezingt dingen die andere mensen voor lief nemen. Hij beschrijft hele banale dingen over zijn huwelijk, of wat hij verschrikkelijk vindt aan zijn vrouw en stopt dat in een liefdesliedje. De cynische insteek, een beetje observerend, een beetje sarcastisch, en dat hij ook zichzelf in de zeik durft te nemen. Dat vind ik ontzettend inspirerend,’ aldus Daniël Elvis. En zo bezingt Feng Suave op hun nieuwe EP Warping Youth het volwassen worden, filosoferen ze over dolfijnen (‘Toking, Dozing’) en het leven. ‘Wat we nu aan het doen zijn doen we eigenlijk ook altijd wanneer we willen gaan schrijven,’ vervolgt Daniel. ‘Een beetje koffie drinken, peukies roken en gewoon over shit praten.’