Het is zaterdag en in de Groene Heuvels is meteen van alles te doen. Down The Rabbit Hole heeft er de bonte tenten opgeslagen voor editie zes en om 10.00 konden we spieren en geest al losmaken op een yogasessie, die naadloos overging in shows van Ry X, Sampa the Great, en Sons. Balthazar verdreef de zon en sindsdien is het ponchowerk in Beuningen. In dit blog brengen we alles van #DTRH19 dag 2 op je netvlies.
- Bereid je voor: dit zijn onze 12 tips voor Down The Rabbit Hole
- Inluisteren: 2 uur Grace Jones special met oa Joost van Bellen en Wiekes
- Nieuws: Beirut cancelt, Oranje Leeuwinnen vervangen
- Dj-shortlist Kampire draait zaterdagavond hyperdansbare singeli en electro acholi
- Inlezen: Interview met Foals: 'Onze generatie is het breekpunt'
- Nieuws: Sluwe Vos dropt EP en speciale set op DTRH
Je zal maar vanaf die waanzinnige Thom Yorke door kunnen lopen naar Underworld. Dat kan dus vanavond. Underworld, de kolos van de 90s alternatieve festivals, is dit jaar actiever dan ooit. Onder de naam Drift is het duo een soort vrije oefening gestart, waarbij elke week nieuwe muziek verschijnt. Dat kan alle kanten op gaan, van synthpop tot jazz tot… een keiharde technocollab met Ø [Phase] >>> lees verder
Toen Thom Yorke vorig jaar als solo-artiest in Carré stond, zagen we een man aan het werk, geconcentrerd op het maakproces dat onder zijn handen plaatsvindt. Dat proces leidde tot Anima, het album dat net voor Down The Rabbit Hole uitkwam en gezien wordt als de kroon op zijn solowerk. En wat blijkt: op het podium blijkt ook alles op zijn plek te vallen. >>> lees verder
Je zou niet zeggen dat Zwangere Guy pas vorige week aan het programma is toegevoegd. Als afsluiter van de Fuzzy Lop vult de Brusselse rapper namelijk de tent nog voordat de show begint. De Belgen in het publiek geven al antwoord op de vraag voordat Guy hem kan stellen in Wie is Guy? El Jefe, El Jefe, allemaal zien ze guy als de gekste.>>> lees verder
Oh Vampire Weekend, wat geef je een prachtig vrolijke show. Ezra Koenig komt al met een joviaal vingertje wijzend het podium op. En hij en zijn band sprankelen van begin (het voorthuppelende ‘Bambina’ en oudje ‘White Sky’) tot eind (fraaie cover van Dylans ‘Jokerman’ met onverwachte afslag richting krautrock). >>> lees verder
'Sober' schreef Mahalia toen ze nóg jonger was, en verliefd op een jongen die haar na drie maanden alweer in de steek liet. Opvallend genoeg bracht het haar al tot support-act van Ed Sheeran. In augustus is ze zelfs het voorprogramma van Lauryn Hill, muzikaal een meer voor de hand liggende match. >>> lees verder
Na de show op Down The Rabbit Hole gaat Questlove direct door naar Utrecht. Daar draait hij vanavond nog in TivoliVredenburg. Maar met alle goede wil van de wereld kan hij daar nooit zoveel hits draaien als hij er hier met The Roots doorheen jaagt in een uur. Wat de hiphop-groep in 2019 te zoeken heeft is na dat uur een raadsel, maar de medley aan bangers zorgt hier in elk geval voor een heel vermakelijk uurtje dansen in de stromende regen. >>> lees verder
Tijdens de allereerste DTRH in 2014 stond ergens in de kleinste tent een leuk nieuw bandje uit New York genaamd Parquet Courts. Niet veel mensen letten die dag op ze, en het kon toen ook nog alle kanten op. Ja, het was een frisse band met drive, maar ze konden ook slordig en laks ogen. Het ging deze kant op: een volwassen band met een gevarieerd oeuvre die een grote festivaltent met gemak boeit. >>> lees verder
Slowthai wil dat we een gat in de aarde stampen om een vijfde dimensie te creëren. Doen we. Hij wil dat we een grootse ‘circle of friends’ maken. Check. Hij wil ons godverdomme zelfs laten jodelen. En wij, wij jodelen onze strot helemaal schor. Omdat hij fucking geweldig is, maar vooral ook om die ongelooflijke duivelse grijns op zijn gezicht te kunnen toveren. >>> lees verder
Welja, Balthazar trapt de show gewoon af met ‘Blood Like Wine’. Er was een tijd dat ze de hele set lang opbouwden naar die ontlading, voordat ze met dat mantra ‘raise your glass to the nighttime’ hele volksstammen wisten te verleiden om inderdaad het glas te heffen op de Belgische rockband. Down The Rabbit Hole is vandaag al vanaf de eerste song klaar om alles te doen wat die enigmatische duo-frontmannen Maarten Devoldere en Jinte Deprez maar sommeren. >>> lees verder
Ólafur Arnalds is een componist in een wit T-shirt en een zwarte skinny. Het type dat de laatste jaren goed valt bij het poppubliek. En toch zagen we hem tot nu toe niet zo vaak opduiken op festivals als Down The Rabbit Hole, anders dan bijvoorbeeld Nils Frahm, Hauschka of onze eigen Joep Beving, die allemaal een no rustiek moment wisten te creëren in de hectiek van zo'n driedaagse mierenhoop. >>> lees verder
"Thank you human beings, you look like a fine species!" Wat krijgen we nu, buitenaardse bezoekers? Jazeker. Henge heten ze (zonder Stone), en ze voelen zich welkom op aarde. "Zijn jullie een beetje zuinig op je mooie planeet?" Wacht even hoor, wat hebben we hier precies op het podium staan? Er staan aliens links en rechts achter synths, er zit een moerasmonster achter het drumstel, er staat een robotridder die alleen maar danst. En dan is er die frontman van miljarden jaren oud... >>> lees verder
Het kan bijna niet pretentieuzer. Een plaat van 2 uur en 53 minuten en die dan ook nog The Epic noemen. Maar Kamasi Washington stroomt nou eenmaal over van de ideeën en thema's, en die móet hij via zijn saxofoon met de wereld delen. Dat deed hij als gastmuzikant op Kendrick Lamars meesterwerk To Pimp A Butterfly, maar de echte doorbraak volgde daarna, met zijn eigen composities en zijn eigen band. >>> lees verder
De tent is afgeladen voor Sons, een band uit Antwerpen die straffe garagepunk speelt, maar in Nederland nog niet echt naam heeft. Het is dan ook met name de Vlaamse tongval die je hoort aan de rand van de tent. Gelukkig is het niet het type muziek waarbij mensen verongelijkt omkijken als je je voorzichtig naar binnen wringt. Voorzichtig gaat het er binnen zeker niet aan toe. >>> lees verder
Een jaar geleden had Jonathan Wilson het helemaal gehad. Touren kostte hem meer dan het hem opleverde, en in interviews suggereerde hij dat die tour de laatste zou zijn. Het leek het einde van zijn carrière als solo-artiest. Terwijl hij als songwriter en producer voor anderen juist zo was: onder anderen Roger Waters, Father John Misty, Bonnie 'Prince' Billy en Erykah Badu profiteerden. >>> lees verder
‘Voor de mensen die me niet kennen: houden jullie van rock ‘n roll?!?!?!’ Luid gejuich. ‘Dan sta je hier op de verkeerde plek. Als je van sippe jongens houdt, dan ben ik je man!’ De Schotse Lewis Capaldi is nogal een antirockster, een papperige jongensachtige jankbal van jewelste die ook wel snapt dat zijn liedjes onmogelijk pathetisch zijn. Hij is zelf de eerste om daar gortdroge grapjes over te maken. >>> lees verder
Ben je net je tentje uit gebrand met een gloeiende kater, de rug plakkerig van het zweet, een knalrode kop van die onverwacht pittige zon en misschien zelfs een lichte braakneiging om te onderdrukken, dan weet Sampa the Great toch nog te bewerkstelligen dat je je mooi voelt. ‘I am beautiful’, laat de rapper de hele tent brullen in een nummer dat ze voor haar zusje schreef. >>> lees verder
'We maken niet echt harde festivalmuziek, dus we zijn vereerd dat jullie voor ons gekomen zijn', zegt Ry X na een paar liedjes in de muisstille Teddy Widder-tent. Nee joh malloot, daar hoef je niet bescheiden over te doen, op dit uur van de dag - het is even voor één uur - komen we daar speciaal voor onze tent uit. De ideale manier om de pluisjes uit ons hoofd te laten verdrijven. >>> lees verder
Fotograaf Bibian Bingen heeft zich drie slagen in de rondte geschoten om voor jou de sfeer van Down The Rabbit Hole te vangen. Zie deze zonsondergang over de DTRH19 vrijdag! Je vindt haar sfeerfoto's, plus ook vele bandfoto's van Matthijs Mekking en Bibian in de galerij onderaan.
Tijd voor yoga (10.00-12.30), het Vlam Saxofoonkwartet, het Nederlands Kamerorkest en dan een set van Donaldo op het Future Fuzzy Field en de eerste show van Ry X: vanaf 12.30 uur in de Teddy Widder. DTRH dag 2, let's go!