ADE18: Garage Noord is een DIY-paradijs ADE18: Garage Noord is een DIY-paradijs

De bar bestaat uit opengeslepen olijfblikken, de lichtinstallatie uit een binnenstebuiten gekeerde autobumper en de keuken uit oude bielzen van een treinspoor: kijk een keer rond in Garage Noord en je ziet dat alles in de Amsterdamse club met liefde bij elkaar is gesprokkeld. Het is ook echt een oude garage, eentje waar je met maximaal 200 man kunt dansen op soms een liveshow en vaker op behoorlijk experimentele en vrije dj-sets.

Vanavond gebeurt dat ook: Garage Noord viert zijn eenjarige verjaardagsfeestje met een enorm affiche. Gisteren speelde er een handvol punk- en garagerockbands, vannacht draaien er heel veel bevriende dj’s. Van stroperig trage dub naar gitzwarte percussieplaten, van slomo-house naar krakende wave: er wordt razend spannend gedraaid op verfrissend laag BPM. Het is de sound waarmee de club zich het afgelopen jaar echt onderscheidde in het Amsterdamse nachtleven. De entree is al net zo laag als het tempo: slechts 5 euro, en dat maakt van Garage Noord het tegenovergestelde van een hautaine of elitaire club. Iedereen is welkom. Zo voelt het ook echt, wanneer je er binnen stapt. Het is een plek waar punkers met leren jasjes en ravers die willen beuken elkaar vinden in een voorliefde voor tegencultuur, maar ook de gezellige buurtbewoner van Amsterdam Noord een biertje komt drinken.

‘Er zat helemaal geen plan achter Garage Noord’, bekent mede-eigenaar Lesley Macaya schoorvoetend terwijl de eerste feestneuzen binnendruppelen op het verjaardagsfeestje. Met vijf vrienden van mid-twintig die elkaar al jaren kennen als collega’s in rock ’n roll-bar Pacific Parc besloten ze vorig jaar Garage Noord op te richten. Hoewel, oprichten is al een te groot woord: de oude garage gebruikten ze al als opslag voor een cateringbedrijf en kantoorruimte, en toen ze er eens spontaan een Oud en Nieuw-feestje voor vrienden organiseerden, groeide ook het idee om een café te beginnen. En een restaurant. En dan ook maar meteen een club, waarom ook niet!

‘Het was het afgelopen jaar continu op je bek gaan’, vertelt Lesley, ‘maar dat is leuk. We zijn het gaan verven, hadden een tap geïnstalleerd en speakers neergezet, om gewoon maar feesten te gaan geven. Eigenlijk was dat illegaal. Toen kwam handhaving langs met de boodschap: “Hee jongens, als je dit nog eens doet, krijg je 10.000 euro boete.” Daarna was het effe klaar en hebben we een vergunning moeten aanvragen.’

Nog zoiets: ze hadden een kachel in de club geïnstalleerd, maar omdat die geen luchttoevoer had, mocht–ie van de brandweer niet aan. En ze hadden er een verdieping in gebouwd – ‘geen probleem’ – maar de wenteltrap die ze erin hadden gelast? ‘Mocht dus niet. Ook niet erg, hij was ook een beetje te gammel.’ Geld is er nauwelijks, alles wordt bij elkaar geritseld via Marktplaats, faillissementsveilingen en vriendendiensten. De ene eigenaar is architect, de ander kan lassen, en een derde heeft ervaring als clubmanager. Allemaal hebben ze bijbaantjes om rond te komen.

Voor wie diep genoeg in de niche zit, is het programma van Garage Noord om je vingers bij af te likken. Hoewel ze ook wel eens zagen dat er maar tien man op de dansvloer stond, die met open mond toekeken: hoe moeten we hier in godsnaam op bewegen?! Dat biechten programmeurs Bram Owusu en Daan Alvering op. ‘We hadden eerst de misconceptie dat ingewikkelde, experimentele avonden kwalitatief goede clubavonden zouden zijn’, giechelt Daan, ‘daar zijn we nu wel op teruggekomen.’
Bram: ‘Toch zoeken we de randjes wel op. Het lowtempo clubben vind ik een hele interessante ontwikkeling.’
Daan: ‘House-dj’s draaien vaak op 120 a 130 BPM, maar hier is het 90 BPM-dingetje wel geland onder jonge dj’s. Nu is het een wedstrijd geworden: wie kan zo laag mogelijk toch nog zo energiek mogelijk draaien.’
Bram: ‘Daarom is dub weer aan een terugkeer bezig, volgens mij, net als de meer experimentele triphop.’ 

Met zo’n kleine capaciteit is het lastig om overeind te blijven in Amsterdam, een stad met zoveel concurrerende clubs. Lesley: ‘Heel veel clubs hebben gewoon geld. Dan is het niet zo moeilijk, dan kun je er gewoon een hele bak geld tegenaan gooien. Wij hebben dat budget niet, dus proberen zo goedkoop mogelijk iets vets te boeken, maar een programmering kost geld. Ik wist het helemaal niet toen ik hiermee begon, maar je moet als club ook hotels en vluchten boeken voor je dj’s, je moet ook een ground support regelen die je naar het hotel en de stad brengt. Ik kon er op het begin echt boos van worden dat het allemaal zó duur was. Tegelijkertijd wisten we al lang dat we hier zelf nooit rijk van gaan worden. Alle eigenaars hebben er een baantje naast, we doen dit vooral uit liefde.’
Bram: ‘En juist omdat we hebben besloten het tijdelijk te doen, is het gemakkelijker om er zoveel energie in te steken. We weten dat het over twee jaar klaar is, we voelen dat we er nú van moeten genieten.’

Een plek om te koesteren, dus, roept het Amsterdamse nachtleven. Zoals Orpheu the Wizard van Red Light Radio het zegt: ‘Het is bijzonder dat zo’n kleine nieuwe DIY-tent al zoveel waardering terugkrijgt uit de scene. Iedereen houdt van die tent. Dat zorgt voor goodwill, waardoor alle dj’s met liefde komen draaien en niet mega-hard op hoge gages zitten. Maar het is ontzettend moeilijk om te overleven als kleine club. Ik hoop dat het ze lukt. De vonk kan zomaar overspringen, dat er nu een periode komt waarbij ze elk weekend van begin tot eind ramvol staan.’