Verdikkeme wat zijn de classic rock-stem van Andrew Stockdale en de 70's Sabbath vibe helemaal spot on. Het rocktrio uit Sydney werd niet voor niks na het titelloze debuutalbum in 2006 tot redders van de ROCK en de kroonprinsen van Black Sabbath uitgeroepen. Alle volgende albums werden geen klassieker. En dan waren er talloze bezettingswisselingen. Het grootste probleem van Wolfmother lijkt vooral de continuïteit. Stockdale is nu eenmaal een lastig mannetje, die volgens fans van het eerste uur de klassieke line-up om zeep geholpen heeft. Feit is dat bassist/toetsenist Chris Ross en drummer Myles Heskett in 2008 vertrokken. Gelukkig blíjft Stockdale op het nieuwe - inmiddels vierde - album Victorious trouw aan de roots. Wel een knieval in de vorm van een nare ballade ('Pretty Peggy'), maar het titelnummer en Gypsy Caravan zijn geweldige (ook live-) kneiters in de dop.

Een nieuwe plaat dus en ouwerwets met drie man op het podium. Heeft Stockdale Wolfmother weer op de rails?
Daar lijkt het op. Kijk hoe Wolfmother hier, inmiddels tot rockklassiekers verworden, 'White Unicorn', 'Joker And The Thief' en 'Apple Tree' uitvoert. Veel dikkere instant rockanthems als 'Woman' en 'White Unicorn' worden heden ten dage niet meer gemaakt mensen. #Opatweet

Hoe zit het dan met de begeleiding? Is het een one-man-Stockdale-show?
Geenszins. Kijk hoe toetsenist Ian Peres in één beweging de bas op zijn rug omhoog schopt, zich omdraait, 'm opvangt en verder speelt. Hoe die gast springt en hamert op dat orgel alsof hij Hulk Hogan is. En door de knieën gaat om de toetsen te aanbidden. Rock 'n fucking roll ja. Drummer Alex Carapetis is intussen heel nonchalant in moordtempo een boom aan het omhakken. En legt toch wel het nodige gevoel in zijn spel. De performance van Stockdales' 'sidekicks' zou niet mogen verbazen. Peres is er al sinds 2008 bij en dus ook voor het tweede album en de epische rockshows in 013 (2010) en op Pinkpop 2011. Carapetis is beduidend verser en niet op Victorious te horen, maar legt wel ervaring met Julian Casablancas, Nine Inch Nails, Juliette Lewis en vele anderen in de schaal en dat druipt er vanaf. Sicke gopro-beelden van hem op de schermen trouwens. Wat een show, een monsterlijke rockband dit.

Maar Black Sabbath is toch juist aan een reünie-tour bezig? 
Klopt, en bovendien heeft gitarist Toni Iommi net kanker verslagen. Maar dat betekent nog niet dat je zo de troon weer kunt claimen. Of wilde je soms beweren dat Ozzy's stem in de buurt komt van de howl van Andrew Stockdale? Om over 's mans motoriek maar niet te spreken. Nope. Move over people. Of zoals Stockdale in afsluiter 'Joker and the Thief' krijst: 'We. Are. Not. Going. Home.'