Het concert: Matt Corby, Lowlands Heineken, zaterdag 20 augustus 2016
LL16: Matt Corby is extreem middelmatig
En laat dat de tjokvolle Heineken horen
Matt Corby leerde je een paar jaar geleden kennen door zijn hitje 'Brother'. Een Ben Howard-achtig liedje, inclusief kenmerkende ooh’s. Het bezorgde de Australiër de wat ongelukkige term backpacksingersongwriter. Na 5 EP’s is er inmiddels ook een debuutplaat die een andere sound heeft. Een flinke verbetering met een dosis r&b a la D’ Angelo met zo af en toe een vleugje Tame Impala.
Het optreden dan, gemakkelijk in drie hoogtepunten omschreven: om de tien seconden verschijnt er een jonge deerne op het beeldscherm, Matt bespeelt een dwarsfluit en hij covert en passent ook nog eens Sam Cooke’s ‘A Change Is Gonna Come’.
Klinkt saaaaaaaaaaai.
Dat is het in zeker zin dus ook. Kijk, liedjes als 'Knife Edge', 'Resolution', 'Trick of the Light' en 'Sooth Lady Wine' zijn prima composities, maar op geen enkel moment in de set ontstijgt er ook maar een de middelmaat.
Gaat dit optreden ons bijblijven?
Allerminst. Corbey’ s stem is mooi en divers, maar dan heb je het ook wel gehad. Of het moet de bluesy uitspattingen van afsluiter ‘Soul’s a Fire’ zijn, als Corby eindelijk eens wat tonen uit zijn gitaar trekt. Dat willen we vaker zo horen. Opvallend is ook dat de band besluit geen toegift te geven, waar wel tijd voor is. Doorbraakhit Brother lopen we zo mis. Het laat iedereen in de tent een beetje vertwijfeld achter.
Elk nummer wordt met enthousiast gejuich en applaus ontvangen. U bent een zeurpiet, mijnheer de recensent!
Misschien wel. Het zegt ook wel iets over het huidige Lowlandspubliek, maar laten we die discussie voor een andere keer bewaren. De conclusie: Corby kabbelt voort, wordt nergens spannend en is bij vlagen erg saai.