LL16: Jett Rebel dwingt respect af

Guerilla albumreleaseshow voor Biddinghuizen

Tekst Klaas Bakker, foto's Jelmer de Haas ,

Het stond enkel als Don’t Die On Me Now op het affiche en niemand wist wat we konden verwachten. Was het een reunie van Hostage Calm? Werd het Soulwax? Niets van dat alles. Het bleek Jett Rebel.

Het concert: Jett Rebel (Don't Die On Me Now), Lowlands India, zaterdag 20 augustus 2016

Don't Die On Me Now bleek namelijk de titel van het nieuwe album van alleskunner Jett Rebel. Weinig mensen waren echt verrast zaterdag in de India, nadat hij het nieuws eerder al op 3FM uit liet lekken. Het is zo ongeveer het belangrijkste weekend van het jaar voor Jelte Tuinstra. Hij kondigde namelijk een nieuw album aan, kreeg met Lucky Boy meteen de 3FM-Megahit voor de aankomende week en mocht dat nieuwe album dus compleet integraal aan het Lowlands publiek voorstellen. 

Klinkt een beetje als teveel van het nieuwe, pleegt Jett geen muzikale zelfmoord?
De gemiddelde band zou er waarschijnlijk niet mee weg komen, maar als iemand zich daar niets van aan trekt, is het wel Jett Rebel. Altijd op weg naar een volgende stap en daarmee vaak niets en niemand (ook zichzelf niet) ontziend. Die onophoudelijke drang naar vernieuwing brengt hem vanavond naar Biddinghuizen.

Dat album dan. Hoe klonk dat live?
Goed! Als we eerlijk zijn, is er aan die zogenaamde nieuwe sound weinig echt vernieuwends, want alles wat we kennen van Jett Rebel is ook hier weer te horen. Gitaarsolo’s, gekke schreeuwtjes, up-tempo liedjes; het zit er allemaal weer in. Oke, we zijn niet lullig, als we dan toch iets nieuws horen, kunnen we dat definiëren als brassy bluesrock met een flinke scheut rock ‘n roll. Liedjes als ‘Track of Your Tears’, ‘Nothing Turns Me On’, ‘Teenage Man’ en ‘Get Your Rock N Roll On’ zijn echte prijsnummers. Klassieke songs, recht uit het Handboek der Rockliedjes.

Niks echt nieuws dus, maar wel sterk?
Behoorlijk. Als afsluiter van de set ‘Green’ een minuutje of twee onderweg is, gooit Jett er schaamteloos een Claptoneske solo uit, die met de minuut verder groeit. Alsof hij een gesprek met z’n gitaar aangaat en de rest van z’n band pro forma een beetje meedoet. Het is Jett Rebel ten voeten uit. Je moet het maar doen, integraal je nieuwe plaat spelen voor een publiek dat nog geen liedje kent en een uur lang naar de pijpen van de rasperformer mag dansen. Dat dat laatste hem nog lukte ook, valt alleen maar te prijzen.