Het concert: Cassius, Lowlands Bravo, zaterdag 20 augustus 2016

Voor wie echt al geen idee meer heeft wat Cassius ook al weer is: ze scoorden begin 2000 vrolijke electropophits met bijvoorbeeld 'Sound Of Violence' en 'Toop Toop'. Het zat precies in dat straatje van Franse electro die toen heel erg aan de hand was, met Daft Punk en iets later Justice als bekendste voorbeeld. Een paar jaar geleden bereikten ze nog even een heel ander publiek toen Kanye West en Jay-Z ‘I Love You So’ sampleden. Ooit echt grote jongens dus, met nog steeds een flinke aanhang en een groot genoeg netwerk om voor een nieuw album enkele sterren aan boord te krijgen.

Maar die sterren zijn er vandaag niet,. Wat is die vervanging dan die je daarstraks noemde?
Wie heeft er een sterren nodig, als je een DJ-booth hebt die omgeven is door subtropische planten en is vormgegeven als een vulkaan, inclusief LED-lava. Echt waar. Delen van de vulkaan zijn beeldschermen, waar de lava langs omhoog en omlaag druipt. De achterwand wordt gevuld door lichtbalken waar de bandnaam en af en toe een gestyleerde zonsondergang op oplicht.

Leuk dat visuele, maar klinkt het ook een beetje?
Dat valt tegen. De oude hits doen je nog steeds opveren, de nieuwe zijn stukken minder. Misschien omdat je ze nog minder vaak gehoord hebt, maar het zijn minder instant klassiekers als het oude werk. Bovendien mixen de twee slordig. Het valt vaak stil, loopjes blijven hangen, bassen worden te ver opengedraaid.

Een leuke poging, maar geen succes dus?
Nah. Het heeft wel iets nostalgisch. De twee dj’s hebben 90’s trainingspak weer uit de kast getrokken, inclusief vissershoedje. Tel daar nog eens wat zomerse house bij, nostalgische hit en een podium dat er uitziet als een groot Thunderbird-eiland, en je hebt best leuke muziek voor bij je cocktails. Maar met zulke tracks op zak hoop je toch eigenlijk op meer.