LL16: Oscar & The Wolf verrast met superproductie en nieuw werk

Belgen draaien warm voor Pukkelpop headlineshow

Tekst Atze de Vrieze, foto's Remco van Beurden ,

Je zou denken dat het verhaal van Oscar & The Wolf zo langzamerhand wel verteld is: stemmige synthpopband groeit uit tot publiekslieveling in België én Nederland. En daar zijn ze weer. En verdomd: opnieuw weten de Belgen ons te verbluffen.

Het concert: Oscar And The Wolf, Lowlands Alpha, vrijdag 19 augustus 2016

In eigen land is Oscar & The Wolf nog wat groter dan hier. Van het Sportpaleis in Antwerrpen gaat het nu naar headliner Pukkelpop. Het grove geschut dat daar bij hoort komt ook mee naar Lowlands: twee  LED-bakken van een meter of drie hoog waarop de drie muzikanten staan. Het maakt nog meer ruimte voor de ster van de band: Max Colombie, vandaag gekleed in witte glitterbroek en lange rood-leren jas. We noemen het er maar even bij, want Colombie staat hier heel nadrukkelijk te solliciteren naar een baantje in de pop-up store van Kanye West. Zeker als ze dan ook nog eens starten met nieuwe single 'The Game', waarin de futuristische hiphopinvloeden van Yeezus sterker aanwezig zijn dan ooit. Een paar minuten later draait hij pirouettes als een slowmo-ballerina, en de regisseur van de schermen kop hem in met een shot van een innig zoenend stelletje.

Wat zien we op die grote schermen?
Kleurtjes, kleurtjes, maar gelukkig geen Coldplay-achtige kitsch. Er zijn blauwe en rode explosies, uiteraard ook weer in het statige tempo van de muziek. 

Kleurtjes? Hoe mengt dat met de moody sfeer van de muziek?
Wonderwel, vooral bij vaste afsluiters 'Princes' en 'Strange Entity'. Bij die eerste zit een complete vuurregen, die bij Kensington een beetje ordinair aan zou voelen en hier gek genoeg gepast is. 'I was almost on fire' zegt Max Colombie, een knipoog naar het nieuwe nummer dat tussen de twee grote songs in zit. 'On Fire' heet het dus, en het is zowaar een upbeat disco-dans liedje. En wel een van het soort dat meteen pakt. 

Opnieuw een overwinning dus? 
Ja en dat blijft bijzonder om te zien. De frontman combineert te uitersten die elkaar normaal gesproken uitsluiten, en dat maakt de band uniek: hij is extravert én flegmatiek. Hoe ie het doet is moeilijk uit te leggen, maar dat ie ermee speelt is onmiskenbaar. Zie hoe op een gegeven moment een zwarte traan van marscara over zijn wang naar beneden kruipt. Jij wilt beweren dat toeval bestaat? Oscar & The Wolf is nog niet klaar met ons, en Lowlands laat zich overduidelijk graag inpakken. En het beste nieuws is: op basis van die twee nieuwe nummers kan de toekomst alle kanten op.