Nee, gezellig is anders bij de Schotse producer Koreless. Een drietal stroboscopen staat er voor zijn tafel, de tent is vol rook gepompt en je ziet geen hand meer voor ogen. Kortom: zijn set is zo desoriënterend dat je al na vijf minuten niet meer weet waar je precies bent, en de lichtstrepen blijven nabranden op je retina. Dat gevoel geeft hij je al als je nuchter bent, moet je nagaan hoe het voelt als je eerste likje M net binnenkomt.
Drie jaar geleden speelde Koreless ook al een fantastische set op de eerste editie van Best Kept Secret. Toen gebruikte hij zijn verknipte vocals nog zoals Four Tet dat deed ten tijde van There Is Love In You, maar sindsdien vervreemde hij steeds verder van de dansvloer, en werd zijn muziek steeds abstracter. Vandaag draait hij echt aardedonkere ambient met kale beats erdoorheen. Dan weer een rudimentaire housebeat met irrationele versnellingen, dan weer grootse basexplosies waar de stroboscopen op meevuren, en dan weer trekt hij alles weg om prachtige en bijna ontroerende dekens van synthesizerakkoorden neer te leggen. Juist dat radicale contrast maakt zijn set zo bijzonder.
Klinkt ongezellig. Jaag je daar niet heel veel mensen mee weg?
Zeker. Lekker, hè? Maar de mensen die blijven duiken er ook vol in. Ze spreiden hun armen uit alsof elke geluidje moet worden opgevangen en sluiten de ogen, als bij een opgieting in de sauna. Het zijn niet alleen jonge kids, maar ook oudere mannen die dansen met schokkende bewegingen.Opmerkelijk dat ook die groep openstaat voor Koreless. Waarschijnlijk omdat zijn set doet denken aan de spanning van Aphex Twin, een radicalere Jon Hopkins of een humorloze Evian Christ. Maar dan dus nog veel abstracter.
Zit er nog wel een uitweg in het abstracte doolhof dat Koreless bouwt?
Gelukkig wel: af en toe geeft hij een haakje om je desperaat aan vast te klampen. Vaak is dat een repetitieve vocale sample, zoals het meest afstandelijk en kil uitgesproken ‘Love love love love love love love’. Mensen scanderen het zelfs en grijpen het aan alsof het een reddingsboei is. Maar dan wel eentje op een woeste en onstuimige zee met geen land in zicht.
M’n vriendin is gek op Aphex Twin en Oneohtrix Point Never, maar heeft last van epilepsie. Zeker niets voor haar?
Nou, eh, waarschijnlijk zou je haar na twee minuten Koreless moeten afvoeren met het schuim op de lippen. Maar een pro-tip: ook vooraan lijkt een meisje de stroboscopen iets te heftig te vinden, dus bindt ze een doek voor haar ogen om geblindeerd de compromisloze set over zich heen te laten komen. En ja, ook dan is dit een waanzinnige spannende show. Te gek dat Best Kept Secret het aandurft om Koreless op zo’n sleutelmoment in de nacht neer te zetten.