Er gebeurde tijdens het Amerikaanse festival Coachella in april iets bijzonders: niet alleen liet Tame Impala zien dat die waanzinnige discotrack Let It Happen - toen ongeveer een maand uit - ook live heel goed werkt, inclusief die rare loop in het midden. Maar ook stopte Jamie xx stopte het nummer in zijn dj-set, wat tot een heuse longread van dancejournalist/dj Philip Sherburne op Pitchfork leidde. Er moest namelijk even iets rechtgezet worden: kan dat wel, een nummer gewoon in zijn volledigheid draaien zonder er iets aan te veranderen? En getuigt het van goede smaak om dat bij een artiest te doen die zelf ook op het festival staat? Ja, natuurlijk kan dat op een groot popfestival met meerdere podia, zegt Sherburne: het is eerder een hommage dan het wegpakken van shine.
Song van het Jaar: Hoe psychband Tame Impala plotseling een clubhit scoorde
Luc Mast blikt terug op hét Let It Happen-moment van Lowlands 2015
Ooit begonnen als tamelijk introvert psychbandje, was de transformatie van Tame Impala op Lowlands 2015 compleet: de kleurrijke show spatte er van het podium af. Ten dele is dat te danken aan het nieuwe, elektronischer album Currents. Met daarop natuurlijk die curieuze psychdiscotrack Let It Happen, het eerste nummer dat de band losliet. Hoe werd die track de eerste echte clubhit van Tame Impala?
“Eigenlijk is het EDM”
Een wat vermoeiende discussie, maar in elk geval werd duidelijk dat de indiepuristen even moesten wennen. Let It Happen - Pete Tong draaide hem op hetzelfde festival ook nog - is meer dan elk ander nummer van Tame Impala namelijk een clubhit: de melancholische sfeer, dromerige synths, pompende baslijn en natuurlijk dat maffe middenstuk, alsof je cd-speler blijft vastlopen - wat de ontlading even later des te groter maakt. De track werd al snel ontdekt door dj’s, en zorgde vanaf het begin van het festivalseizoen voor euforie op de dansvloer. Iets soortgelijks als op Coachella, maar dan op polderschaal, gebeurde later in de zomer op Lowlands. Het meest legendarische Let It Happen-moment van 2015 werd namelijk niet eens de uitvoering door Tame Impala zelf op zondag, maar had toen al plaatsgevonden. The Love Triangle - het vriendschapsverbond van Job Jobse, Luc Mast en Elias Mazian - draaide de track op het sleutelmoment van hun set in de X-Ray, die vanaf het intro volledig ontplofte.
Luc Mast (afkorting voor Luc Mastenbroek) was degene die Let It Happen erop gooide op Lowlands, en ook degene die opperde hem in de set te stoppen. Mastenbroek: “Ik vond Tame Impala altijd al fantastisch, maar met de rest van Currents heb ik niet veel.” Let It Happen is evenwel zijn song van het jaar. “Toen hij uitkwam, zat ik net in een periode dat ik even niet zo goed wist wat ik met mezelf aanmoest. Toen heb ik tien dagen door de stad gelopen met mijn koptelefoon op en dat nummer op repeat.” Al snel stuurde hij het door naar Job Jobse. “Hij vond het ook meteen al fantastisch. Het past goed bij wat we doen: het is poppy, maar er zit toch iets geks in. Job zei: eigenlijk is dit gewoon een soort EDM-nummer. Ook al is de kick niet zo hard: hij is precies geproduceerd voor in een club. Als popliefhebber hoor je dat misschien niet eens, maar als dj merk je dat meteen.”
Een wat vermoeiende discussie, maar in elk geval werd duidelijk dat de indiepuristen even moesten wennen. Let It Happen - Pete Tong draaide hem op hetzelfde festival ook nog - is meer dan elk ander nummer van Tame Impala namelijk een clubhit: de melancholische sfeer, dromerige synths, pompende baslijn en natuurlijk dat maffe middenstuk, alsof je cd-speler blijft vastlopen - wat de ontlading even later des te groter maakt. De track werd al snel ontdekt door dj’s, en zorgde vanaf het begin van het festivalseizoen voor euforie op de dansvloer. Iets soortgelijks als op Coachella, maar dan op polderschaal, gebeurde later in de zomer op Lowlands. Het meest legendarische Let It Happen-moment van 2015 werd namelijk niet eens de uitvoering door Tame Impala zelf op zondag, maar had toen al plaatsgevonden. The Love Triangle - het vriendschapsverbond van Job Jobse, Luc Mast en Elias Mazian - draaide de track op het sleutelmoment van hun set in de X-Ray, die vanaf het intro volledig ontplofte.
Luc Mast (afkorting voor Luc Mastenbroek) was degene die Let It Happen erop gooide op Lowlands, en ook degene die opperde hem in de set te stoppen. Mastenbroek: “Ik vond Tame Impala altijd al fantastisch, maar met de rest van Currents heb ik niet veel.” Let It Happen is evenwel zijn song van het jaar. “Toen hij uitkwam, zat ik net in een periode dat ik even niet zo goed wist wat ik met mezelf aanmoest. Toen heb ik tien dagen door de stad gelopen met mijn koptelefoon op en dat nummer op repeat.” Al snel stuurde hij het door naar Job Jobse. “Hij vond het ook meteen al fantastisch. Het past goed bij wat we doen: het is poppy, maar er zit toch iets geks in. Job zei: eigenlijk is dit gewoon een soort EDM-nummer. Ook al is de kick niet zo hard: hij is precies geproduceerd voor in een club. Als popliefhebber hoor je dat misschien niet eens, maar als dj merk je dat meteen.”
30 keer op repeat
Nadat Job Jobse een keer in de Panoramabar draaide, eindigde hij met Mastenbroek en nog een vriendin in een van hun Berlijnse hotelkamers. Nog zo’n bepalend Let It Happen-moment. “We hadden Let It Happen weer op repeat gezet, maar vielen eigenlijk meteen half in slaap. Toen hebben we hem ook wel een keer of dertig half bewust gehoord.” Wanneer The Love Triangle de Lowlands-gig bevestigd kreeg weet Mastenbroek niet precies meer, maar wel wist hij meten dat Let It Happen erin moest. “Het past bij het festival; er moet iets tussen zitten voor de indiekids. Ik belde Elias, ik wist niet eens zeker of hij het ook vet zou vinden. Maar hij zei meteen dat hij het zo’n mooi, emotioneel nummer vond.”
Eigenlijk was het de afspraak om de track tot die tijd nergens te draaien, maar dat lukte niet helemaal. “Job draaide hem als eerste, ergens op een festival. Hij draait natuurlijk elk weekend ergens in het buitenland, ik moet wachten tot ik weer eens in de Studio 80 mag. Uiteindelijk heb ik hem zelf voor het eerst gedraaid op Lente Kabinet. Ook een bijzonder moment: het was aan het begin van de dag, er stond misschien een mannetje of 50 maar gevoelsmatig waren het wel allemaal vrienden van ons. Die gelijk aan het feesten gingen.”
Voetstuk
Op Lowlands gebeurde het uiteindelijk zaterdag 22 augustus, rond een uur of half 4 ’s nachts. “Net daarvoor draaiden we John Talabot’s remix van Jamie xx’ Loud Places. Het einde hebben we nog een tijdje ‘geloopt’: nog iets langer, nog iets langer... als ik de set nu terugluister, hebben we het veel te lang uitgesteld. We probeerden Let It Happen echt op een voetstuk te hijsen. We hebben hem ook tot de allerlaatste seconde van de fade-out uit laten lopen. Natuurlijk kun je even laten zien dat je hem goed kan mixen, maar daar gaat het niet om.” Toen de track net uitkwam, was er nog wel eens een pauze-dj die hem halverwege uitmixte. Mastenbroek: “Dat is bij ons misschien één seconde ter sprake gekomen. Ik denk dat mensen in het begin nog niet doorhadden hoe heftig die break halverwege is. Het is zo slim geproduceerd, de kracht zit ‘m in die orgel- en synthmelodie, die benut je niet als je hem niet helemaal draait.”
Gedurende het jaar werd Let It Happen een steeds grotere (en bredere) hit, maar Mastenbroek zit daar als early adopter niet zo mee. “Je hoort het nu ook in winkels en koffietentjes, maar ik vind het niet erg dat het van een indiehit iets meer mainstream is geworden. Als ik nu op zondag door de stad loop, hoor ik Let It Happen overal. Ik blijf dan rustig zes minuten langer in zo’n winkel staan om hem helemaal af te horen.”