Hunee & Antal, Into The Great Wide Open Sportveld, vrijdag 4 september 2015

Sinds Lowlands vorig jaar zijn Hunee en Antal niet meer te stoppen. Allebei waren ze al gewaardeerde dj's en crate diggers bij de kenners, maar nu weet ineens iedereen dat. Antal is eigenaar van Rush Hour records en groot verzamelaar, Hunee een gekend selector en ook nog een goede producer. Hij werd geboren in Duitsland en belandde via Los Angeles in Amsterdam, waar hij zijn sterke debuutalbum Hunch Music uitbracht op het label van... Antal.

In drie uur Hunee & Antal kun je rustig geen enkele bekende plaat horen. Hunee begint de set met een paar soepele disco semi-ballads, maar al snel schakelt hij door. Het is amper kwart over twaalf als hij de disco al door de zaal laat knallen, tot de limiet van wat het geluidssysteem aankan. Hij neemt het eerste uur voor zijn rekening, waarin hij af en toe uitstapjes maakt naar Afrikaanse muziek. Een van de herkenbare tunes die geweldig valt: Beth Orton's Central Reservation, zo'n 90s nummer waarvan je nooit wist of je het nu cool moest vinden, maar dat nu definitief het labeltje 'oh jawel' krijgt.

De Bolder is een gekke lage zaal, die al snel vol verklaard wordt. Al vanaf kwart voor twaalf (een kwartier voor aanvang) staat er een rij voor de deur. Het is er dus warm, en na een uur en een kwartier doet Hunee iets dat je op het eerste gezicht niet zo van hem verwacht: zijn keurige blouse gaat uit, hij gaat in zijn hemd verder. Dat is ook het moment dat een paar jongens en meisjes zich even op het podium mogen wagen, naast de dj's.

Het eerste uur is vrij overweldigend, maar ook haast opdringerig. Heel erg energiek, maar ook met weinig lucht. Gaandeweg nemen de twee een beetje gas terug, wat gepaard gaat met een verschuiving van disco naar house. Het lijkt erop dat ze in deze fase een beetje zoekende zijn naar het ideale recept om echt iedereen mee te krijgen.

Er hangt - misschien wel voor het eerst ooit - een echte clubsfeer in de Bolder. Je voelt het vooraan, waar de mensen die je vaker op dansvloeren tegenkomt dicht op elkaar gepakt staan. Je voelt het ook in de drukte als je naar buiten loopt, waar drommen mensen roken en staan te vertellen hoe leuk ze elkaar wel niet vinden. Je voelt het iets minder achterin de zaal, waar mensen toch wat meer stil staan en minder betrokken zijn. Misschien komt het door het soundsystem, dat toch echt van je vraagt om er vooraan in te duiken. Of misschien zijn dit toch de mensen die van anderen hoorden dat je vanavond bij Hunee & Antal moet zijn, en die nu wachten op een lekkere electroplaat. Die natuurlijk niet komt.

 Halverwege het derde uur bereikt het duo zijn piek. Een obscure italo track met een flamboyante air valt goed, net als een klein uitstapje naar het 80s synthpop domein. Allebei staan ze nu super aanstekelijk te dansen achter hun draaitafels, en je voelt in de zaal verse energie van mensen die anderhalf uur geleden niet binnen kwamen, en nu wel. Voor de organisatie van Great Wide Open moet dit een vrijbrief zijn om volgend jaar meer van dit te bieden.