De Staat, Into The Great Wide Open Fortweg, vrijdag 4 september 2015

Fortwegpresentator O-Dog is niet vies van een stukje chauvinisme: 'Dit zijn onze eigen jongens! Gewoon uit ons eigen koude kikkerlandje! En wat zijn ze fucking goed hè!' Inderdaad, sinds debuutalbum Wait For Evolution (2009) is De Staat niet meer weg te denken uit het Nederlandse poplandschap. Vooral frontman Torre Florim drukt zijn stempel, met productiecredits voor onder meer Janne Schra en Roy Santiago en uitgesproken meningen die hij niet onder stoelen of banken steekt. Drie albums en een EP hebben Florim en zijn mannen inmiddels op hun naam staan, laatste langspeler i_Con stamt alweer uit 2013. Het geluid: zwetende, stampende rock met z'n wortels ferm in de blues geplant en een maf, slim, vaak elektronisch randje. De laatste tijd piept er af en toe een nieuw nummer op de setlist, maar op ITGWO besluit de band uit te pakken: maar liefst vijf nieuwe nummers, wordt op Twitter aangekondigd.

Dat worden er vier, maar wel vier lekkere. Vooral 'When We Will Murder Death' sloeg ons meteen op de bek met dat ontzettend groovy basloopje. Funky, een beetje retro maar wel typisch De Staat. Florim klinkt bijna lief in kopstem, maar de groove is heerlijk duister. De ideale soundtrack voor een roadmovie in de woestijn. Op Vlieland giert de zeewind ijskoud en buiten de felle lichten van het Fortwegpodium is het pikdonker, maar toch komen er een paar vastgevroren voetjes voorzichtig van de vloer.

Vier nieuwe nummers op een set van een uur, da's best gedurfd. En dan komen ze ook nog eens allemaal achter elkaar. Toch wordt het publiek niet al te zeer op de proef gesteld: de nieuwe tracks passen allemaal prima binnen die herkenbare De Staat-sound. De eerste is 'Round', een nummer gebouwd rond een kale, uptempo bas-en-drumbasis met een zich herhalend gitaarmelodietje dat bijna licht te noemen is. Dat motiefje vindt onder de toeschouwers al wat aansluiting en zelfs een aantal meezingers. Tweede track 'Help Yourself' is er eentje uit dezelfde categorie als 'Sweatshop': minimalistisch, met zware bas en een industriële feel. 'If you wanna stay ahead you gotta help yourself', spuugt Florim in sarcastisch parlando. Dan volgt 'When We Will Murder Death', en voor het laatst heeft De Staat het gekst bewaard. De titel 'Kermis Song' dekt precies de lading. Een razende speedrocktrack is het, waarbij Florim flink gek mag gaan op z'n theremin.

Torre Florim heeft al behoorlijk wat festivals gezien, maar aan ITGWO valt hem iets bijzonders op: 'Ik hoor net van de security dat ik alles kapot aan het maken ben. Waar is trouwens de security? Dit festival heeft helemaal geen security. Er staat hier helemaal niemand!'

Het is koud. Heel koud, en nat. En dat was het de hele dag al. We staan dus met z'n alleen een beetje te verkleumen, maar we stáán er wel: het hele veld bij de Fortweg is flink vol. In betere weersomstandigheden had men zich misschien meer laten opzwepen, nu moet De Staat het doen met een welwillend maar enigszins onbeweeglijk publiek. Het allereerste hitje 'The Fantastic Journey of the Underground Man' krijgt gelukkig een warme ontvangst, en ook de Beastie Boys-versie van 'Input Source Select' krijgt veel bijval. Niet alleen O-Dog heeft liefde voor De Staat.

De mannen van De Staat weten hoe je een goeie show neerzet, en vanavond doen ze dat opnieuw. Florim is een showman; ook al moet hij er een beetje harder aan trekken, uiteindelijk weet hij het publiek wat te ontdooien. Stevig, strak, vol en een beetje weird, ook op Vlieland klinkt De Staat precies zoals het zou moeten, inclusief de nieuwe nummers. Op dat aankomende album moeten fans zich vast gaan verheugen, want De Staat is zonder meer back.