Tien magische tracks van Dekmantel

Plus Spotify lijst met 142 tracks die opvielen

Ralph-Hermen Huiskamp ,

Wie afgelopen weekend in het Amsterdamse Bos was, heeft waarschijnlijk nog steeds spierpijn. Niet alleen van het dansen, maar ook van het sprinten van podium naar podium. Grote namen aan de bovenkant, messcherpe namen aan de onderkant. Om je dinsdag een beetje op te fleuren en om nog even terug te blikken op het fantastische weekend hebben we de tien magische tracks van Dekmantel op een rij gezet. En we hebben een playlist van ruim veertien uur in elkaar gezet met tracks die het verschil maakten.

Nicolette Larson - Lotta Love (Joey Negro Yacht Disco Mix) (door Hunee x Antal x Floating Points)
Nadat Floating Points met zijn eigen ‘King Bromeliad’ de vijf uur durende back to back to back met Antal en Hunee al zo goed als afgesloten had, mocht Hunee nog de allerlaatste plaat er opleggen. Het werd ‘Lotta Love’ van Nicolette Larson. Een gouden greep. De strijkers, de snik in de stem, de losse percussie. Zes minuten verdrinken in geluk.

Floorplan – We Magnify His Name (door Floorplan)
Robert Hoods dochter zat al dik een kwartier te hopen dat ze nog even mocht overnemen van haar vader, vrijdag in de Boiler Room. Het duurde maar en duurde maar, en ondertussen moest stiekem zelf ook wel toegeven dat haar vader goed op dreef was Zeker toen hij zijn eigen ‘We Magnify His Name’ er in slingerde. Dankzij die gospelhousetrack geloofde heel even iedereen in iets. 
 
Omar Souleyman – Shift Al Mani (Crackboy Remix) (door Midland)
Vlucht vertraagd, godsvermogen uitgegeven aan een taxi, zenuwachtig vanwege overstap op USB, en uiteindelijk vijf minuten te laat. Het zat Midland allemaal niet mee. Maar met Omar Souleyman wist hij de mainstage definitief voor zich te winnen.
 

Instant House - Awade (Joe's Jungle Sounds Dub) (door Anthony Naples)
Met een fantastische Funkineven track kreeg Anthony Naples het subtropische paradijs op Dekmantel op zaterdagmiddag eindelijk echt in beweging. Maar met deze remix van Body & Soul-held Joe Claussell trok hij iedereen heel even mee de jungle in. 

Aphex Twin - Digeridoo (door Talismann)
De geheimzinnige producer draaide veel van zijn eigen, heftige producties. Maar om de hele tent nog even een flinke trap na te geven knalde hij nog even deze Aphex Twin de tent in.
 

Maceo Plex - Solar Detroit (door Mano Le Tough)
Haast onopgemerkt was Mano Le Tough een web aan het spinnen waar het publiek bij de mainstage niet meer uit raakte. Zelden gaf hij gas, maar op een of andere manier wist hij het volle veld aan zich te binden. Toen de synths halvewege deze splinternieuwe Maceo Plex neer daalden had iedereen pas door dat wegkomen geen optie meer was. 

Roy Ayers - Everybody Loves The Sunshine (door Roy Ayers)
Van te voren leek het vooral een ontzettend sympathieke boeking. Want de legendarische vibrafonist en funk/soul-meester van de oude stempel, leek op recente beelden een beetje uitgeblust. Niet gek, met 74 jaar op de teller. Niets bleek minder waar. Dankzij zijn strakke band funkte hij alsof zijn leven ervan af hing, en had ondertussen nog genoeg tijd voor kushandjes en wat voorzichtige dansjes. En dan natuurlijk ook nog zijn grootste hit minutenlang uitsmeren met een veel dikker aangezette groove.
 
Bola Johnson & his Easy Life Top Beats - Ezuku Buzo (door Madlib)
In een strak pak gestoken greep Madlib in recordtempo cd's van zijn spindel, om van elke track maar een kort stuk te draaien. Het werkte wonderbaarlijk goed bij het Dekmantel-publiek, dat het hele weekend gewend was om minutenlang de tijd te krijgen om erin te komen. Zo af en toe had hij wat meer geduld. Zoals toen hij bij deze track het volledige gesproken intro ook draaide.
 
Oskido Black Motion ft Jah Rich Banane Mavoko (door Joy Orbison)
We blijven nog even in Afrika, Zuid-Afrika nu. Joy Orbison wist er met zijn mix van techno, UK house, en house vrijdag het hele Selectors-podium al aardig op de knieën te krijgen. De fluit in deze track gaf de genadeklap.
 
Cybotron - Clear (Model 500)
Na Roy Ayers nog zo'n oude rot die met een live-set indruk maakte, al is deze wat minder verrassend. Juan Atkins heeft dit jaar met succes zijn Model 500-alias weer uit de kast getrokken. Als bonus speelde hij ook tracks van andere projecten van hem, zoals deze klassieker van Cybotron, waar hij zelf live de vocalen zong.