ITGWO14 in tien magische momenten

De zee gaf licht, St Paul kondigde St Paul aan, O-Dog steelt de show

Atze de Vrieze ,

Waddenweemoed, eilandheimwee. Wie heeft het niet na een weekend Into The Great Wide Open? Gisteren blikten we al terug op de twintig beste concerten, maar een festival als dit is natuurlijk meer dan dit. Het zijn ook die kleine magische momenten tussen de concerten door, of details die met een optreden niets te maken hebben. Tien magische momenten van Into The Great Wide Open 2014.

Het moment dat Typhoon ineens oog in oog stond met een meisje op een plank
De show van Typhoon zit vol slimme trucs om het publiek gek te maken. Een rewind, een sitdown, het steeds maar uitstellen van het slot van IJswater. Maar HET moment van de show is spontaan. Tijdens het ontroerende Liefste (het laatste hoofdstuk van een liefdesverhaal) wordt een meisje op een tafel gehesen en door het publiek naar voren gedragen, alsof ze over de hoofden schrijdt. Op een meter of tien van het podium stopt ze, waarna Typhoon haar met een blik van ongeloof toezingt. Onbetaalbaar. Recensie
 
De vele lange momenten van O-Dog
De broer van Typhoon heeft al heel wat ervaring met hosten en hypen. Al jaren doet hij dat bij de Fakkelbrigade en bij zijn broertje, dit weekend is hij de host van het Fortwegpodium. Op zich opvallend, want bands als Moon Duo en Woods liggen niet direct in zijn straatje. Maar O-Dog maakt zich er niet vanaf. Hij neemt minimaal vijf minuten de tijd om een act te introduceren, 'pretpakketjes' uit te delen en het publiek op te warmen, en na afloop opnieuw. Al betekent dat in de praktijk dat hij na minuten lullen en bulderend lachen even op zijn briefje spiekt: “Fuck Buttons, iets met laagjes.” Even irritant als vermakelijk, en in elk geval niet te missen. 
 
Het moment dat St Paul op het Sportveld St Paul aankondigde
Ook dit jaar is St Paul host en huis-dj van het hoofdpodium. Hij verzorgt na de laatste show van de dag een uurtje afdansen, met indiehits van The Smiths tot Future, van The Mama’s & The Papa’s tot Arcade Fire. Zijn aankondigingen passen bij zijn status; snedig en goed geïnformeerd. Het leukst is natuurlijk zijn introductie van St Paul & The Broken Bones. Want nee, hij is geen band begonnen, zoals velen dit weekend aan hem vroegen. “Platen draaien is een geweldig ambacht, maar het is wel zilver vergeleken bij het goud van het muziek maken, zeker als het gaat om mijn naamgenoot.” Recensie + hele show!
 
Het moment dat de zee licht gaf
De maan was bijna vol, dit weekend, en de lucht helder. Op zich een bijzonder genoeg decor voor nachtelijk naaktzwemmen in beschonken toestand, terwijl elders op het strand een rijdende houseparty gaande is en mensen met gitaren rond het kampvuur zitten. Maar er gebeurde nog iets: de zee gaf licht. Geloof het of niet, maar als je met je handen door het water bewoog, gaven de algen een schijnsel af. Dat wil zeggen: zaterdagnacht. Zondag was het voorbij, zoals het hoort bij een magisch moment. 
 
Het moment dat Ben Howard zijn hit niet speelde
“Nee, hij speelt hem echt niet.” Verbijstering op de eerste rijen als Ben Howard niet meer terug komt. Na acht nieuwe liedjes en twee oudjes (The Wolves en The Fear) blijft een gapend gat achter in de harten van de mensen: geen Keep Your Head Up. Wij van 3voor12 vonden het eerlijk gezegd wel stoer, zoals zijn hele set dapper was. Meneer Howard wilde verder met de pers weinig te maken hebben. Slechts één medium wilde hij te woord staan: de Kolderkrant. Recensie
 
Het moment dat iemand zijn vriendin ten huwelijk vroeg bij Nick Mulvey
Het optreden van Nick Mulvey, vroeg op de zondagmiddag, was voor velen een ideaal medicijn tegen de pluisjes in het hoofd. Kalme singer-songwriterliedjes met vernuftig gitaarspel. Één man vond het optreden zo goed, dat hij tijdens de show zijn vriendin ten huwelijk vroeg. Trouw-verslaggever Joris Belgers was getuige, en even later meldde de romanticus zichzelf op Twitter: “Het is waar, ik heb tijdens de geniale Nick Mulvey mijn geliefde ten huwelijk gevraagd. Ze heeft JA gezegd! <3” Recensie
Het moment dat cowboy Daniel Romano op de punt van het eiland stond
Een van de meest bijzondere boekingen van het festival was ene Daniel Romano, een cultfenomeen met een cowboyhoed. De Canadees maakt authentieke, tranentrekkende country in Hank Williams-stijl, en tekende voor een van de beste shows van het festival. Nog specialer was zijn sessie op de punt van het eiland, voor de verkeerstoren van militair vliegveld Vliehorst, alleen gadegeslagen door de 3voor12 filmcrew en programmeur/uberfan Johan Gijsen.
 
Het moment dat iemand Erlend Oye tackelde
Ok, we waren er niet bij, dus het kan grootspraak zijn, maar iemand claimde ’s nachts op het strand Erlend Oye getackeld te hebben - speels, geintje, natuurlijk - om te voorkomen dat hij nog eens zijn gitaar tevoorschijn zou halen. De lange Noor was er weer, en hij vermaakte zich weer kostelijk. Hij werd gespot in zijn eentje in een kroeg, dansend bij Vaudou Game, en natuurlijk op het podium met zijn melige Italiaanse liedjes. Heel gezellig en voor sommigen de ultieme Great Wide Open beleving, maar die tackelaar heeft ook gelijk: nu moet het maar eens afgelopen zijn met dat getokkel. 
 
Het moment dat de Bolder explodeerde bij Jungletown
Leuk die internationale acts, maar twee Nederlandse acts namen hier het festival in bezit: Typhoon en Jungle By Night. Allebei waren ze hier vaker en weten ze exact wat de geest van het evenement is. 1+1=10 in de Bolder als Typhoon tijdens jamsessie Jungle By Night vergezelt. Het is zondagavond, het hoofdpodium is al dicht, maar die bierkraan nog open. Iedereen die er nu nog is, gaat er nog een keer vol voor op de bontste avond van de Amsterdamse afrobeaters. De Bolder ontploft bij Typhoon’s Bumaye en nog eens keihard bij Jungle By Night’s eigen Attila. Een waardig slot aan het festival. Recensie
 
Het moment dat het gezinsfestival overging in een rock ’n roll afterparty
De afterparty’s in de Bolder zijn het bewijs dat het brave gezinsimago van Into The Great Wide Open nogal overdreven is. En het leuke is: de afterparty voor de ITGWO artiesten is dezelfde als die voor het publiek. Zo simpel is het, en dat heeft wel iets charmants. Zo spotten we Ahmed Gallab van Sinkane zondagavond laat in de Bolder, waar hij eerst programmeur Johan Gijsen vertelt hoe geweldig hij diens festival Le Guess Who? vindt en dat hun optreden daar twee jaar geleden hun allereerste festival ooit was. Even later staat hij op het podium met een microfoon in handen tijdens LCD Soundsystems Dance Yrself Clean.