Was voor jullie meteen al duidelijk dat er een tweede Speeldoos zou komen? Het leek in eerste instantie een project op zich.
Torre: "Ik vond het hoe dan ook een goed idee om nog eens iets met Roos te maken, een Speeldoos of iets anders. We zijn met De Staat de afgelopen tijd heel druk geweest met opnemen en wilden graag weer eens spelen, maakt niet uit met wat. Het werd uiteindelijk weer een Speeldoos. Voor de eerste werden we gevraagd, dit was ons eigen initiatief. Het is een groep acteurs uit Grubbenvorst, in de buurt van Venlo. Ze bleken al een liedje van de eerste Speeldoos in hun eerste voorstelling gebruikt te hebben."
Roos: "Toen kregen we een hele stapel gedichten, die we vervolgens bewerkten. Er was wel een tussenpersoon, een vrouw die met hen samen schreef. Soms stonden er dingen in waarvan je dacht: dat hebben ze vast niet zo gezegd. Daarom wilden we het anders doen: hen interviewen."

Hoe ging dat dan? Maakte je meteen liedjes met ze?
Torre: "Nee, dat had niet veel opgeleverd. We zijn een paar keer langs geweest, met camera, en hebben veel gepraat. Dat ging vaak ook helemaal nergens over, maar de sfeer in de groep was belangrijk. Iedereen heeft een andere achtergrond, een andere beperking, maar ook een andere kracht."
Roos: "Al gaan de liedjes niet over hun beperkingen. De bedoeling was om het niet over onszelf te hebben, maar hun verhalen op te schrijven."
Torre: "Vaak zeggen ze iets grappigs, zonder dat ze zich daar bewust van zijn."
Roos: "Ze snappen vaak heel goed waar ze last van hebben en waar ze niet goed in zijn. Iemand zei ineens: strak gaan mijn ouders dood, dan moeten we maar zien waar ik ga wonen. Hij is een man van veertig, maar die angst hebben we allemaal, de angst om iemand kwijt te raken."

Ga je mee naar mijn Discotheek, dat gaat gewoon over seks, toch? Ik bedoel: ga je mee, naar mijn discotheek. Toch?
Torre: "Haha, als jij dat wilt. Je moet eigenlijk niet te veel teksten uitleggen, besef ik nu. Uiteindelijk gaat alles over seks."

Het gaat veel over dansen.
Torre: "Ja, daar hielden ze bijna allemaal van. Kitty, de leidster van de groep, vertelde dat iedereen opsprong om te gaan dansen toen ze de EP voor het eerst opzette. De bedoeling was dat ze er rustig naar zouden luisteren, maar zo gaat dat niet. Er is daar geen schaamte. Zo van: eerst even kijken of het een leuk feestje is, dan zie ik wel of ik ga dansen. Nee, het is: muziek, dansen! In het filmpje van Discotheek legt John uit hoe het volksdansen gaat, dat hij met zijn partner doet. Heel leuk."
Roos: "Tegelijk is schaamte wel een onderwerp. De jongen uit Nooit Verliefd bijvoorbeeld vertelde dat hij het geen gezicht zou vinden om met een meisje hand in hand te lopen. Hij zou zijn tong uitsteken naar zichzelf in de spiegel."

Heb je zelf last van gene als je op het podium staat?
Roos: "Ik niet."
Torre: "Nee, geen gene, maar je bent heel geconcentreerd bezig met wat je wilt laten zien."

Ik vind jou best een macho performer.
Roos: "Ja, je doet veel stoerder dan dat je bent."
Torre: "Daar kun je over discussiëren, maar ik denk dat ik een deel van mezelf laat zien. Ik lig ook wel eens op de bank in mijn onderbroek een tv-serie te kijken, maar dat vind ik niet zo interessant. Bij bepaalde muziek moet je een keuze maken hoe je het wilt overbrengen, maar dat gaat niet bewust."
Roos: "Ik vind mezelf wel stoer. Ik probeer er niet als een sexy diva uit te zien, maar de stoerheid zit in andere dingen. Er zit spanning in of het allemaal wel goed gaat komen. Ik weet wel dat ik vroeger als ik iets schreef wel eens dacht: durf ik dat zo te zeggen? Een liedje als Niet Uitmaken: Ik hield mijn buik voor je, want ik ken je pas net, nu lig ik in je bed. Ik weet nog hoe ik dat zong voor die vier gasten in de repetitieruimte."

Loop je bij het schrijven van liedjes aan tegen je eigen beperkingen?
Torre: "Als ik voor mezelf spreek: teksten vind ik veel moeilijker dan de muziek. Muziek is meer open, natuurlijker. De tekst zegt meer over jezelf. Ik heb vaak moeite als ik een aantal zinnen heb. Dan denk ik: dit is niet boeiend genoeg, wat zeg ik hier nou eigenlijk mee?"
Roos: "Ik vind teksten niet moeilijker. Mijn beperking zit er meer in dat ik het niet leuk vind om dingen uit te werken. Ik ben lui. Maar tekst en muziek zin onlosmakelijk met elkaar verbonden. Vroeger begon alles bij tekst, nu gaat dat samen."
Torre: "Een beperking is soms wel dat er geen verhalen in je hoofd zitten. Dat maakt De Speeldoos een fijn project."
Roos: "Ik denk wel eens: is het geen gezeur wat ik schrijf? Denken mensen niet dat ik een kutwijf ben? Is het niet te makkelijk? Ik probeer mijn liedjes tijdloos te maken, geen dingen te schrijven die ik over een paar jaar niet meer vind of namen die dan niets meer betekenen. Kijk, de premier is eigenlijk altijd een eikel, dus daar zit je veilig mee. Nu probeerden we gewoon vast te leggen wat zij te zeggen hebben. Het is leuk als er meer diepgang in zit, maar dat hoeft niet per se. De Zee bijvoorbeeld is gewoon een vrolijk liedje."

Waar komen die apengeluiden vandaan aan het einde van De Zee?
Roos: "Die heeft Torre gevonden. Ik zei: we hebben apen nodig."
Torre: "Internet! We zongen allebei als apen, dus we dachten: laten we er echte apengeluiden bij zetten."
Roos: "Want apen, die zie je altijd op het strand."

Wat is je grootste onbenutte talent?
Torre: "Ik zou graag filmmaker willen zijn, of acteur. Ik denk dat ik daar wel talent voor heb."
Roos: "Ik heb een heel leuk filmpje waarin ik acteer dat ik dood ga bij een zwembad. Ik kon als klein meisje heel goed dood neervallen, maar op het laatste moment zie je me toch even mijn neus dichtknijpen. Zelf gebruik ik mijn talenten best goed. Ik ben niet goed in leren, ik houd ook niet echt van lezen, ik houd wel van dieren, maar zie mezelf geen boer worden. Ik word heel gelukkig van dingen die ik juist NIET hoef. Als iedereen op wintersport gaat, ben ik blij dat ik thuis mag blijven. Of juwelen, dat hoef ik ook niet."

Je houdt het graag eenvoudig. Net als je liedjes.
Roos: "Ja, maar het is ook weer niet zo dat ik alleen maar op simpelheid zit. Op veel melodieën die ik maak zouden andere mensen nooit komen."
Torre: "Je gebruikt alledaagse woorden in een andere context, dat wel. Een pakje kauwgom voor om uit te delen."
Roos: "Ik houd van duidelijke teksten, dan komt het sneller binnen. Vroeger stuurde ik mijn teksten altijd naar mijn moeder om te kijken of ze het snapte. Ze is heel intelligent. Soms schrijven mensen gewoon te moeilijk. Dan denk ik: ga iemand anders lastig vallen met je gezemel. "

Wie is de meester in die balans?
Roos: "Andre Manuel. Die durft, gaat over alle grenzen heen. Soms weet je niet meer of hij voor of tegen is, links of rechts. We gaan een keer een album maken, zeker en vast. Al zeggen we dat al heel lang. We zouden zelfs een keer een kerstsingle opnemen. Laatst zei ik tegen hem: Andre, je kan wel steeds zeggen dat je met me wilt samenwerken, maar dan moet je het ook doen, of laat maar zitten. Hij zei: Roos, het heeft misschien nog wat tijd nodig, maar we gaan een heel album maken."

De Speeldoos speelt zaterdag 6 april op Motel Mozaique en doet ook een sessie op het 3voor12 podium. De groep doet ook een handvol clubshows en staat 27 juli op de Zwarte Cross.