#Pitch: Bondax vs Posij is zacht vs hard

Alle kanten op tijdens het laatste uurtje

Marco Muhring ,

De nacht valt en de eerste dag van Pitch loopt ten einde. Het festival duurt dit jaar tot 03:00 uur, in plaats van tot 05:00 uur. Al sinds het begin van de nacht, zo rond de gig van Jon Hopkins, staat er een rij voor de Westerunie, en zo’n Silent Disco in de Westertent is het toch ook net niet. Dat houdt twee keuzes over: dubstepper Posij in de Gashouder en de jonge housejochies van Bondax in het Transformatiehuis.

 

Bondax zijn de Britse tieners George en Adam, die in de slipstream van leeftijdsgenoten Disclosure de brug tussen credible housemuziek en de mainstream proberen te maken. Waar Disclosure dit vooral doet door terug te grijpen op retro 90’s house, pakt Bondax het iets meer down tempo aan. Hun tracks zijn minder opzwepend, maar hebben meer een downtempo hiphop feel. Ze komen geregeld niet boven de 100 bpm uit en zijn daarmee nou niet per se ideaal voor op de dansvloer. Vandaag zie je dan ook dat de jongens op Pitch een vrij toegankelijke en bijzonder dansbare festivalset voorschotelen. Als je ziet hoe blasé andere dj’s soms op het podium staan is de aanstekelijkheid van deze twee jongens tof om te zien. Nieuwe single Giving It All is wederom een stap in de goede (mainstream)richting. Deze jongens komen er wel, en ze hebben nog tijd zat.
 
Ondertussen gooit Posij in de Gashouder de nacht op slot. Zelfs als je er niet bij bent geweest weet je gewoon dat Baauer de boel hier zojuist kort en klein heeft gemaaid, dus dat het overgebleven publiek om 02:30 nauwelijks meer op de benen kan staan is geen wonder. Des te knapper dat de Groninger de overgebleven aanwezigen toch aan het dansen houdt met een geslaagde combinatie van dubstep, drum ’n bass en wat trap. Precies wat de aanwezigen op dit moment nodig hebben. Posij draait de verschillende genres op soepele wijze aan elkaar en knipoogt nog even naar de woonplaats door Hustle Athletic’s (een pseudoniem van Noisia) ‘Lekker’ op te zetten. Als afsluiter van zo’n grote zaal krijg je als opdracht mee om de overgeblevenen op een prettige manier richting het einde te draaien, terwijl één voor een het publiek afhaakt, en in die missie is Posij geslaagd.