Hoe zat het nou ook alweer? Anderhalf jaar terug overwoog Editors om Rock Werchter af te zeggen en de handdoek in de ring te gooien. Gitarist Chris Urbanowicz, die zich met album In This Light And On This Evening juist had opgegooid tot synthkoning, haakte af en dreigde de band tot val te brengen. Uiteindelijk besloten frontman Tom Smith en de zijnen tóch door te zetten, en dat zal ze geen windeieren leggen met The Weight of Your Love, een album waar ze de gitaren weer omarmen.
Extatische taferelen
Luister alleen al de toepasselijk getitelde eerste single A Ton of Love: een rechtdoorzee-stadionrocker waarin de synthesizers naar de achtergrond zijn verdwenen voor een kolossaal refrein: “Desiiiiiiire!”, schreeuwt Smith met een heerlijk randje dat we niet van hem gewend waren. Hij laat zijn donkere bariton af en toe achter zich om begeesterd te brullen. Zeg maar gerust: tot Sex on Fire-hoogten. A Ton of Love is een nummer dat live ongetwijfeld voor extatische taferelen gaat zorgen. Echt gek is dat niet, producer Jacquire King zat achter de knoppen voor de plaat, en laat hij nou net ook de platen van Kings of Leon hebben geproduceerd.
Hoe uitbundig ook, Editors maakt nog altijd stadionrock noir, mét een duister randje. “I promised myself I wouldn’t sing about death, I know I’m getting boring”, aldus Smith in openingsnummer The Weight. Het is nóg zo’n sterk nummer, maar vooral Sugar en Formaldehyde zijn singlewaardig materiaal. Die laatste heeft het meest poppy koortje dat ze ooit hebben gehanteerd. En het siert ze nog, ook.
Kwijlerige strijkers
Dat betekent niet dat álles wat Editors aanraken in goud verandert: af en toe verzanden de Britten in wel erg kwijlerige trage donkerromantische liedjes, waarin het woord ‘love’ net een tikkeltje te vaak valt en de drama niet bepaald wordt geschuwd. Sterker nog: er staan zelfs een paar waarachtig drakerige nummers op. Nothing is bijvoorbeeld een mierzoete ballade die geheel drijft op een groots strijkorkest, The Phone Book een slap americanaliedje dat nergens naartoe gaat en amper beklijft.
Tja, wat wil je anders met een album dat de titel The Weight of Your Love draagt? Af en toe dreigt de plaat onder het romantische gewicht te bezwijken, maar wie Tom Smith dat geleur met de mislukte liefde kan vergeven, zingt al na een enkele luisterbeurt uit volle borst mee met A Ton of Love en Formaldehyde. En terecht: met album nummer vier heeft Editors bewezen ook zonder Urbanowicz nog jaren vooruit te kunnen én een gooi te doen naar het beste popliedje van het jaar.
The Weight Of Your Love komt vandaag uit bij PIAS en is nu tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal.