Het Lowlandsgevoel van… Marco Roelofs: “Lowlands is een hemel, alleen de maandag is een hel”

Heideroosjes nemen dit jaar afscheid van Lowlands

Jorinda Teeuwen ,

Heideroosjes, de veteranen van het Lowlands festival. Frontman Marco Roelofs bezoekt het festival al sinds 1994 en heeft veel veranderingen meegemaakt. “Vroeger droegen de bezoekers alleen zwarte kleding en band T-shirts. Nu lopen ze in witte broeken met roze blousejes.” De Limburgse punkrockband staat dit jaar voor het laatst op Lowlands. Ze zijn bezig met hun afscheidstour.

De hoeveelste Lowlands is dit voor je?
In 1994 ben ik er voor het eerst geweest, toen als bezoeker. Een jaar later speelde ik met Heideroosjes, volgens mij wordt dit de vijfde keer. Vroeger was Lowlands veel kleinschaliger en meer op muziekgericht. Nu kun je drie dagen naar Lowlands gaan, zonder ook maar één band te zien. Ik zeg niet dat dit slecht is, maar het is wel anders. Het publiek is de laatste jaren ook veranderd. Vroeger liepen bezoekers in zwarte kleding en band T-shirts. Nu zie ik ook veel mensen in witte broeken en roze blousejes. De sfeer is anders. Ik zag vorig jaar zelfs iemand die met een punker met een groene hanenkam op de foto wilde.

Wat was je mooiste Lowlands moment?
Ons eerste optreden op Lowlands was erg goed. Wij speelden in de Charlie-tent en het publiek brak die bijna af. Ze gingen in de palen hangen, klommen via de zijkant omhoog en hingen aan het plafond. Tegenwoordig kan dit niet meer vanwege de beveiligers. Ik heb ook een keer meegemaakt dat er ineens een sinaasappelgevecht was bij de Alpha en dat iedereen ineens ‘Thééoo’ ging roepen, alsof iedereen Theo zocht. In groepen ontstaan die dingen.

Wat was je meest vervelende Lowlands moment?
Er zijn geen slechte momenten. Lowlands is een hemel, alleen de maandag is een hel.

Lowlands is je visitekaartje voor een groot publiek, ga je iets speciaals doen?
Lowlands is voor ons het afscheid van het grote publiek. Het voelt als een afscheid, ook al is het echte afscheid in de Melkweg. Dan spelen we ook een speciale setlist. Dat doen we nu niet, want we willen niet dat het een inteeltfeestje voor uitsluitend fans wordt. We willen dat als je in het gras ligt om uit te rusten, je toch rechtop gaat staan, omdat er wat gebeurt. We zullen geen malle fratsen uithalen, maar wel een overzicht spelen van de afgelopen 23 jaar. Hoewel, er ligt wel iets op de stapel. Als het lukt, zal erover gepraat worden. Meer mag ik er nog niet over zeggen.

Welke band wil je niet missen?
Er zijn wel een aantal bands die ik al ken en graag live wil zien, zoals The Gaslight Anthem en Skrillex. Het leuke aan Lowlands is dat je naar bands kan kijken die ik nog niet ken. Ik loop gewoon langs en denk ‘hé, wat gebeurt daar?’ en dan ga ik kijken.

Naast wie zou je wel wakker willen worden in je tent?
Ik kom waarschijnlijk zaterdag. We moeten zondag spelen en dan moet ik wel fit zijn. Als er ook maar een kleine kans is dat ik een kutshow geef omdat ik te veel heb gefeest, dan feest ik niet. Ik slaap niet in een tent. Ik heb dat wel twintig jaar gedaan, hoor. Het is een soort leefstijl. Nu word ik gewoon oud en neem ik de bandbus mee. Goed, stel dat ik in een tent zou slapen, zou ik met zoveel vrouwen wakker willen worden dat ik niet kan zien wie de mooiste is. Met wie? Ach, die ken je toch niet. Ik heb me er nog niet in verdiept welke bands mooie vrouwen hebben.