#LGW12: Ultraísta doopt ijskoude nacht in de discodip

Optreden van Afro-disco-trio vormt een leuk audiovisueel plaatje

Laurence Tanamal ,

“We came here in the dark and, we’re going to leave in the dark”. Het lijkt Ultraísta, de band die zich enthousiast uitlaat over Utrecht omdat zij de stad op Wikipedia hadden opgezocht, niet te deren. De nacht is het speelterrein voor hun licht futuristische disco en in plaats van dat er een dansvloer met lichtgevende vlakken op de grond ligt, worden deze kleuren veelvuldig geprojecteerd op het doek achter ze.

CONCERT
Ultraísta, Le Guess Who?, Tivoli De Helling, donderdag 29 november 2012

MUZIEK
Het gaat misschien wat ver om Ultraísta een supergroep te noemen, maar dit trio bestaat wel uit een aantal gerenommeerde muzikanten. Meest bekende naam is Nigel Godrich, de huisproducer van Radiohead – hij wordt zelfs het ‘zesde lid van de band’ genoemd. Ook speelt hij in Thom Yorkes band Atoms For Peace. Drummer Joey Waronker heeft op zijn beurt drumwerk verzorgd voor Beck en R.E.M. Samen met zangeres Laura Bettinson maken zij een elektronische mengeling van synthesizerpop en krautrock met een occasionele vlaag Afrobeat. Het produceren van melodieuze en pakkende synthesizers kan je in ieder geval wel aan Godrich overlaten, blijkt uit hun dit jaar uitgekomen debuutalbum.

PLUS
Het is te horen dat er een producer van Radiohead aan het werk is. De synthesizers klinken zuiver, krachtig (denk aan Radioheads Lotus Flower) en creatief. Bettinson is met haar roze haar, futuristische jurkje en altijd aanwezige glimlach een plezier om naar te kijken. En het belangrijkst: ze is erg goed bij stem en zingt opvallend gemakkelijk. Soms loopt ze haar vocalen waardoor zij zelf een tweede zanglijn in kan zetten. Op de achtergrond spelen allerlei zelfgecreëerde visuals af op een groot scherm, wat sfeerverhogend werkt en ‘het plaatje’ completer maakt. Ook zijn deze beelden goed op de muziek afgestemd. Zo zie je op een gegeven moment versnelde beelden van de drummer op het moment dat er net een drumritme wordt ingezet.

MIN
Vooral in het begin zijn er veel momenten van leegte te bespeuren in hun muziek, waardoor de trage bas- en synthesizerlijnen afsteken tegen de snelle en complexe drumritmes van Waronker. Het zijn dan ook de nummers waar de bas wordt verkozen boven een extra synthesizer en hun geluid automatisch minder vol klinkt die de mindere momenten vormen.

CONCLUSIE
Of het nou het plezier is dat Bettinson uitstraalt of de creativiteit die in de muziek schuilgaat, alles aan wat de band doet klinkt en oogt erg ongedwongen, wat aanstekelijk werkt. Minder aanstekelijk is het begin van hun set, dat nogal leeg en los klinkt. Neemt niet weg dat een speelse act als Ultraísta garant staat voor een uur vermaak, in een leuke Afrobeat meets disco stijl speelt en samen met de visuals en Bettinson het oog geen moment rust gunt.

CIJFER
7