CONCERT
White Fence, Tivoli Oudegracht, zondag 2 december 2012
MUZIEK
Tim Presley omschrijven als een bezig baasje is hetzelfde als zeggen dat de paus Katholiek is. Want allemachtig, het lijkt wel alsof Presley alleen maar bezig is met muziek maken en albums uitbrengen. Iets dat wij als muziekliefhebbers alleen toejuichen natuurlijk. Presley maakte in niet al te grijs verleden deel uit van de hardcoreband The Nerve Agents en de garagerockoutfit The Strange Boys, is gitarist en zanger van Darker My Love en in zijn vrije tijd timmert hij aan de weg met zijn soloproject White Fence.
Alleen al dit jaar verschenen twee albums onder de White Fence-noemer ('Family Perfume, Vol. 1' en 'Family Perfume, Vol. 2') én een samenwerking met Ty Segall ('Hair'). De psychedelische garagepop van White Fence is trippy en nostalgisch, maar live blijft daar helaas weinig van over. Maar laten we niet op de zaken vooruit lopen.
#LGW12: White Fence bouwt besloten feestje op podium
Psychedelische pop komt niet uit de verf
Liefhebbers van garagerock, psychedelica en retropop hebben het makkelijk tijdens de laatste dag van Le Guess Who?: Tivoli Oudegracht is the place to be. Na de rechttoe rechtaan bulderende vrachtwagenrock van Paul Collins Beat is het aan Tim Presley en diens White Fence om weer wat psychedelische sferen in Tivoli te brengen.
PLUS
Het is voor het eerst dat Tim Presley met White Fence Europa en dus ook Utrecht aandoet. Het is dan ook fijn dat hij zich niet alleen concentreert op de eerder dit jaar verschenen album, maar ook rijkelijk put uit ouder werk (zoals bijvoorbeeld 'Mr. Adams' en 'Lilian (Won't You Play Drums)'te vinden op respectievelijk 'Is Growing Faith' uit 2011 en het titelloze debuut uit 2010). Het publiek krijgt een - althans op papier - aantrekkelijke en veelzijdige setlist voorgeschoteld.
MIN
Het lijkt wel alsof White Fence live en White Fence op cd/lp/mp3 twee geheel verschillende dingen zijn. Live worden de puntige nummers enorm uitgerekt en aan elkaar gesmeed en lijken de bandleden vooral met zichzelf bezig te zijn. Het optreden heeft meer weg van een besloten feestje dan van een openbaar optreden. Niets mis met breed en lang uitgesponnen gitaarduels, maar is het echt nodig om dan met de rug naar het publiek toe te staan? Of om hele gesprekken in elkaars oren te tetteren, terwijl je het publiek ogenschijnlijk negeert? Zo moeilijk is het toch niet om even contact te leggen Het geluid in Tivoli Oudegracht is bovendien schel afgesteld (waardoor de gehele set hetzelfde klinkt en de Pink Floyd- of Beatles-invloeden - voor zover die live al te horen waren - totaal niet uit de verf komen) en het duurt dan ook niet lang of het merendeel van het publiek verliest zijn aandacht, besluit bier te halen of af te zakken naar De Helling. En dat is natuurlijk wel het laatste wat je wilt als band.
CONCLUSIE
Alle ingrediënten voor een gedenkwaardig optreden waren aanwezig: eerste Europese tour, veel nieuw én oud materiaal en publiek dat al lekker opgewarmd is. Helaas, White Fence gooit zijn eigen glazen in en is vooral aan het masturberen op het podium.
CIJFER
6