#LGW12: Dignan Porch rammelt aan alle kanten

Pakkende rammelrock verliest signatuurgeluid op het podium

Laurence Tanamal ,

Vooral in het begin van hun set zegt frontman Joe Walsh na ieder nummer even wie zij zijn. Begrijpelijk, want hoe snel je naamsbekendheid kan groeien met maar één opvallend nummer op het internet, zo snel wordt je weer vergeten als je live geen indruk maakt voor een nieuw publiek. Op het podium moet Dignan Porch in ieder geval nog zoeken naar hoe ze die zomerse sferen van hun albums live over kunnen brengen.

CONCERT
Dignan Porch, Le Guess Who?, Ekko, zondag 2 december 2012

MUZIEK
Met Dignan Porch hebben we wederom een groep voor ons die in hun begindagen opgericht is als slaapkamerproject (door Joe Walsh) om vervolgens uit te groeien tot volledige band. Debuutplaat Tendrils (2010) stond vol kleine fuzzy en psychedelische diamantjes, geproduceerd op standje lo-fi. Er wordt veel inspiratie geput uit 90's indiebandjes als Pavement en Guided By Voices; niet erg origineel, maar meer dan welkom voor de fans. Dit jaar kwam Nothing Bad Will Ever Happen uit, hun tweede langspeler, maar de eerste die is gemaakt door een volledige band. Ook deze plaat had een aantal fijn in het gehoor liggende psychedelische popliedjes, maar wist de belofte van hun debuut niet volledig waar te maken. 

PLUS
Veel nummers zijn opgezet als pakkende jengelrock, waarover de gitarist de muziek van de nodige melodielijntjes voorziet, zowel subtiel als rockend. Afsluiter On A Ride, waarmee de band in eerste instantie opgepikt werd, is een klasse apart binnen hun oeuvre: kinderlijk amusant, krachtig (meer dan op plaat door de stuwende drums) en Walshs stem krijgt een prettige galm mee waardoor er ouderwetse shoegaze-sferen opgewekt worden.

MIN
Helaas is het merendeel van hun werk vrij inwisselbaar en blijven de liedjes niet hangen. De stem van Walsh is clean ook niet bijzonder genoeg om het verschil te maken. “Both of your guitars are way too loud”, komt de geluidstechnicus de bandleden na twee nummers vertellen. Hun gitaren waren niet alleen te luid, live klinkt de band als geheel veel minder genuanceerd dan op hun platen. Sfeer en gevoel worden zo ingeruild voor rauwe fuzz en bakken met galm.

CONCLUSIE
Dignan Porch is een leuk rammelrockbandje, maar het lukte ze niet om er een echt memorabel optreden van te maken. Een nummer als On A Ride laat daarentegen wel degelijk zien dat de band de kwaliteiten heeft om pakkende liedjes te schrijven en deze live overweldigend uit te voeren. Het kan nog alle kanten op met Dignan Porch.

CIJFER
5,5