CONCERT
TRAUMAHELIKOPTER, Le Guess Who?, Tivoli Oudegracht kleine podium, 2 december 2012

MUZIEK
Na de vernuftige garagerock van Ty Segall is het met Traumahelikopter terug naar de basis. Twee gitaren, geen bassist, een drummer met maar twee trommels en zelfs helemaal geen krukje om op te zitten. Dit is muziek waarvan je tegen volle bierblikjes wilt trappen en je vrienden op hun rug wilt slaan. Muziek die je alleen kan maken als je er nog zo jong uitziet als deze gasten. Het Groningse trio komt binnenkort met zijn debuutalbum op Excelsior en is daarmee de grootste rock 'n roll troef op het label sinds Green Hornet.

PLUS
Dit is precies wat je nodig hebt op het schakelpunt van party en afterparty. Een groot deel van het publiek houdt het voor gezien, maar de overblijvers drommen naar voren, ballen vuisten, tillen elkaar op. De band zelf knalt er ook in, soms letterlijk met gitaar en al bovenop het publiek, anders toch in elk geval met wilde grimassen en de gitaar in verticale houding. Wat een goede zet, dat kleine podiumpje aan de zijkant van de zaal. Het houdt de vaart in de avond en laat Tivoli om de act veranderen in een geimproviseerd rock 'n roll zaaltje. De band neemt zijn spreekwoordelijke hoed even af voor Jay Reatard, wijlen garagemonster met een uitzonderlijk talent voor sterke liedjes. Met Kids heeft Traumahelikopter zelf ook een heel puike single te pakken (hij wordt hier vandaag voor het eerst verkocht, op vinyl), maar de meeste mensen zullen hier nu even niet voor de liedjes maar voor de energie komen.

MIN
Van de verschillende varianten die we vanavond hebben gezien is Traumahelikopter de meest basale vorm van garagerock. Hard spelen, puur op effect. Niets origineels aan, maar ook geenszins met die pretentie.

CONCLUSIE
Veel meer hoeft het soms niet te zijn. Traumahelikopter heeft de juiste uitstraling, de power, de stupide bandnaam en nu dus ook een label met connecties achter zich. Hier zal nog heel wat bier op versmeten worden. De nieuwe slogan: Groningen Noord! Groningen! Noord!

CIJFER
7