Een goede cowboy kan prachtig zwijgen. Het laatste restje peuk aan de onderlip, sporen in het zand, de blik op de einder, waar alleen nog maar een klein stofwolkje te zien is van wat best eens het einde zou kunnen zijn. Een goede cowboy lucht zijn hart niet met een spraakwaterval. Zelfs - nee, ZEKER - niet als hij de vrouw van zijn dromen tegenover zich heeft.

Het beeld van de grootste Amerikaanse held - groter dan Superman en Batman bij elkaar - werd opvallend genoeg grotendeels weergegeven door Italianen. Italiaanse regisseurs als Sergio Leone, Italiaanse musici als Ennio Morricone. Beide werden ze geboren in de Italiaanse hoofdstad Rome, wat de titel werd van het nieuwe project van producer Danger Mouse (bekend van o.a. Broken Bells en Gorillaz) met de Italiaanse componist/arrangeur Daniel Luppi. Filmmuziek is een gezamenlijke liefde, die Luppi al eens uitte op het album 'An Italian Story', en die in Danger Mouse's verschillende projecten met onder andere Sparklehorse en James Mercer van The Shins (als Broken Bells) naar voren kwam.

De gouden regels van de spaghetti western kennen de twee goed: blijf kalm, ook als het bloed over de straatstenen druipt. Wees niet bang aan te sturen op een soort lome, narcotische roes, die op de hoofdrolspeler af zal stralen als een natuurlijk charisma. Accentueer de ruimtelijkheid in het landschap met eenvoudige melodieën, gedragen als in een kerkdienst. Versterk ze nog extra met een koor, maar niet te ver vooraan in de mix, en met een juist zeer prominent galmende elektrische gitaar in surfstijl. Plaats daar tegenover behaaglijke strijkers en extreem lichte geluiden, zoals xylofoons en dwarsfluiten.

Maar Luppi en Danger Mouse kijken nog iets verder. Hun interpretatie klinkt als een spaghetti versie van hedendaagse acts als Zero 7 of Air. De laatste greep vooral terug op de klassieke sound van Serge Gainsbourg, uit dezelfde tijd als Once Upon A Time In The West. Ook aan hem is dit project schatplichtig. Het zit hem voornamelijk in het nonchalante bas- en drumgeluid en de laconieke sensualiteit.

Norah Jones werd aangetrokken als Melody Nelson, Jack White als cowboy. Ze nemen elk drie songs voor hun rekening, waarvan White's The Rose With A Broken Neck en Jones's Black de hoogtepunten van de plaat vormen. Hun forse bijdrage zorgt ervoor dat Rome net wat meer body krijgt dan veel andere soundtrack-van-een-niet-bestaande-film projecten. De overige negen tracks zijn instrumentaal, en dat geeft het album de ruimte die het nodig heeft. Wie oppervlakkig luistert, hoort een open, vriendelijk album. Maar wie zijn fantasie de vrije loop laat, kan alleen maar hopen dat iemand dat epische, gewelddadige, binnensmonds grappige, broeierige meesterwerk ooit eens gaat schieten.

Rome van Danger Mouse & Daniele Luppi verschijnt bij EMI. Het album staat tijdelijk op de Luisterpaal.