Rustig maar gestaag bouwt Lola Kite inmiddels drie jaar aan een ijzersterke livereputatie. Zaal per zaal geven de Amsterdamse jongens alles om zo met hun licht psychedelische synthpopliedjes een flinke naamsbekendheid te krijgen. En dat zonder enig promotiebudget en zonder plaat. Dat de bandleden ook deel uitmaken van Moss, Ghosttrucker en de Biet schreeuwen ze dan ook niet van de daken. Zij weten dat het publiek toch wel komt.

Aan de basis van alle nummers staan de grooves van bassist Jasper Verhulst en de zang van Keez Groenteman. Aankleding van de nummers volgt door het psychedelische gitaarspel van Bram Vervaet dat soms naar de sixties en dan weer aan new wave van de jaren tachtig doet denken. Maar bovenal worden de nummers vormgegeven door stuwende electrobeats en hopeloos ouderwetse samples uit de syntesizers die alle drie de heren ter hand nemen.

Los van elkaar zijn dit eenvoudige ingrediënten die iedereen al eens eerder heeft gehoord, maar samengesmolten vormt het een geheel eigen geluid, dat toch altijd catchy blijft. Een geluid dat Lola Kite tot in de puntjes beheerst en waarmee een stel uitstekende nummers is geschreven. Zoals de huidige radiosingle Everything’s Better, dat bij de eerste keer luisteren al bekend in de oren klinkt.

Lights werd ruim een jaar geleden opgenomen op Vlieland. Iedereen die de band sindsdien zag spelen kon al zien aankomen dat deze debuutplaat er eentje is om lansen voor te breken. Het jeugdig enthousiasme dat altijd van het podium afdruipt komt net zo hard uit de speakers bij het luisteren van Lights. Of het nou de bitpop uit het toepasselijk getitelde openingsnummer Numberone, de Afrikaanse ritmes in Different Story of het sitarspel in At The Gate is, het plezier bij het opnemen spat ervan af.

Het sterkst zijn de Amsterdammers wanneer ze alle registers opentrekken om de luisteraar aan het dansen te krijgen, zoals in On Your Side, dat met zijn heerlijke baspartij ook deze week op Noorderslag een geheid succesnummer zal zijn. Gelukkig durft Lola Kite ook gas terug te nemen en een gevoelig nummer als The River te brengen, want ook die schoen past Lola Kite als gegoten.

Dan vergeef je het de jongens al snel dat ze na twee nummers al een nodeloos rustpunt inbouwen dat klinkt als een onaf nummer, dat ze hun band ontzettend flauw naar cola light vernoemd hebben en dat ze de plaat afsluiten met de zwakste broeder in het repertoire. Dan zet je namelijk gewoon de plaat nog een keer op en laat je jezelf opnieuw onderdompelen in het warme licht dat Lola Kite de wereld in schijnt op hun bijzondere debuutplaat.

Debuutplaat Lights van Lola Kite komt vrijdag 14 januari uit bij Excelsior Recordings, maar is nu al te beluisteren op de luisterpaal.