Johnny Flynn speelt de hoofdrol in Kruistocht In Spijkerbroek. Precies, de film naar het boek van Thea Beckman. Het schijnt geen schande te zijn als je die film niet gezien hebt en dus niet weet dat hij een Engelstalig is. Flynn heeft inderdaad de uitstraling die past bij een jongensboek en een naam die past bij een prins, en dat doet het goed bij de vrouwen. Zelfs een aanzienlijke litteken op zijn linkerwang past mooi binnen dat plaatje. Dames in alle leeftijden vullen de eerste rijen, maar de meeste zijn jong. Ze luisteren ademloos naar de folkpopliedjes van de Brit. Het moet gezegd: ze komen duidelijk voor zijn muziek en sommige songs worden woordelijk meegezongen. Maar hoe volwassen is zijn muziek?

GEZIEN:
Johnny Flynn, Motel Mozaique, Rotown, 09-04-2010

MUZIEK:
In elk geval qua genre behoorlijk volwassen. Flynn past binnen een recente golf Britse folkmuziek, aangevoerd door een stel opvallend jonge muzikanten als Noah and the Whale, Emmy the Great, Mumford & Sons en Laura Marling. Met de laatste twee ging Flynn al op tour. De nieuwe folkies haken niet alleen aan bij de Amerikaanse folk revival, maar vormen ook een reactie op de jongensachtige branie die we de laatste jaren zagen bij bands als Pigeon Detectives en The Kooks. De toetsenist heeft zelfs een traditioneel ogend stukje patchwork over zijn instrument hangen, met daarop een onbestemd dier, iets tussen een koe, een geit en een kat. Niet hip en cool, maar dat ambieert Johnny Flynn overduidelijk ook niet.

PLUS:
Is Johnny Flynn een zingende acteur? Of een acterende zanger? Of beide? Hij neemt zijn carrière als zanger in elk geval serieus. Flynn bespeelt niet alleen de akoestische en de elektrische gitaar, maar ook de banjo en de trompet. Eerder, op Crossing Border, speelde hij nog in zijn eentje, nu heeft hij een band met toetsenist, bassist en drummer. Zij begeleiden Flynn gevarieerd. Er zijn langzame songs, meer up tempo folkrockers. De drummer ruilt de stokjes regelmatig in voor kwastjes. En natuurlijk laten ze af en toe hun dekking even zakken, zodat ruimte ontstaat voor een harmonieus stukje a cappella.

MIN:
Jammer genoeg is Flynn niet echt een geweldige zanger en reikt zijn magie niet verder dan de eerste paar rijen. Hij grijpt zijn publiek niet bij de strot, noch met zijn stem, noch met een paar treffende one-liners tussen de songs door. Er zijn wel wat songs die er bovenuit steken, maar ze zijn niet excentriek genoeg om echt indruk te maken.

CONCLUSIE:
Johnny Flynn is nog jong, maar we mogen voorzichtig concluderen dat hij niet de meest karaktervolle zanger is van de recente lichting Engelse folkzangers. Dit soort muziek werkt het best als iemand een opmerkelijk verhaal te vertellen heeft, of dat in elk geval uitstraalt. Je moet meer willen weten en aan zijn lippen hangen. Dat lukt deze jonge kerel nog met geen mogelijkheid. Lef heeft hij nodig, in plaats van dat brave. Een klein beetje maar. En onontkoombare diepgang. Dat zou nog kunnen groeien. Anders helpen wellicht wat acteerlessen.

CIJFER:
5,5