Vanuit een dorp enkele kilometers ten noorden van Londen zijn de heren van Friendly Fires voor de zoveelste keer afgereisd naar Nederland. De afgelopen twee jaar speelde de band onder andere twee maal op London Calling, op Noorderslag en Bazar Curieux. Zij die de band enigszins hebben gevolgd zagen Ed, Edd en Jack - live aangevuld met één of twee extra muzikanten - steeds iets verder groeien. Zelfs met de gratis wodka wordt tegenwoordig wat rustiger aan gedaan. Want hoe leuk het leven in deze band ook is, het drietal geeft toe dat de tijd na de eerste single 'Photobooth' wel erg veel vergde van de conditie en scherpte. Dit is de eerste keer dat Friendly Fires naar Nederland afreist zonder een show te spelen. "Het is heel raar om over je muziek te praten zonder dat je daarna kunt laten horen wat je doet. Wij willen spelen, dat is waar we het best in zijn."

De mix van elektronica, creatieve percussie en gitaren wordt door programmeurs nog steeds graag laat op de avond of 's nachts ingepland. Dat maakt het maken van verstandige keuzes nog wat moeilijker, zo moet Jack toegeven. "Ook al hebben we de loop der dingen niet exact zo gepland, dit betekent niet dat we het huidige succes willen laten wegglippen." Ondanks dat het drietal al sinds hun veertiende samen speelt, zien ze in dat het hoofdstuk Friendly Fires pas net begonnen is. Edd weigert dus ook aan de geneugten van het artiestenbestaan ten onder te gaan. "Daarom moeten we nu soms nee zeggen tegen de derde literfles sterke drank" (Lacht).

Het debuutalbum Friendly Fires werd, op één nummer na, in de eigen garage opgenomen. De bandleden hadden geen idee waar ze mee bezig waren en zijn er stapje voor stapje wijzer geworden. Edd: "Dit is geen perfect geproduceerd album, dat weet ik best. Je hoort soms de ploppende microfoon of rare bijgeluiden, maar voor mij doet dat niets af aan het liedje. Wij zijn gefascineerd door niets minder dan pure popliedjes en volgens mij hebben we er daar een flink aantal van weten vast te leggen." Valse bescheidenheid of oprechte onzekerheid van de enthousaste zanger? In ieder geval is het album prima ontvangen en zijn de singles Paris en Jump In The Pool regelmatig op de radio te horen. Dit laatste nummer is tot stand gekomen met de hulp van de grote Britse producer Paul Epworth. Het werken met een dergelijke prof is volgens de bandleden leuk, maar tevens lastig. "Dan probeerde hij de partijen een voor een op te nemen, maar zo werken wij niet. Ik kan niet een dag op een bank hangen totdat mij gevraagd wordt een partij in te spelen," aldus gitarist Ed. Friendly Fires ziet een ideale producer als een hulp in plaats van een leider van het opnameproces. "Het is veels te leuk om zelf te pielen met geluidjes en knopjes", lacht Edd.