Liefhebbers hebben hem ongetwijfeld gezien. De videoclip van de nieuwe single Atlas van Battles is een hit op Youtube. De band vliegt in een soort glazen kubus, van binnen behangen met spiegels, door het heelal. Terwijl de kubus door het grote niets suist, speelt de band met een intense energie. “De clip is een visuele vertaling van de muziek”, zegt Tyondai Braxton, geluidskunstenaar en min of meer de frontman van de band uit New York. “We hebben alle apparatuur die we op de plaat gebruikt hebben meegenomen, zodat het letterlijk een optelsom is van onze muziek.”

Met dank aan een aantal sterke EP’s en overweldigende optredens op onder meer Motel Mozaique heeft de band al een stevige reputatie, maar de single was een voorbode voor het officiële debuut: Mirrored. Een deel van zijn reputatie dankt Battles ook aan het verleden van de bandleden. Drummer John Stanier zat ooit in Helmet en diende onder Mike Patton in Tomahawk. Gitarist Ian Williams speelde bij Don Caballero, en Tyondai Braxton is de zoon van jazzmuzikant Anthony Braxton. Ze komen samen tot een unieke sound ergens tussen postrock, avant-garde en Warp-elektronica. Battles is complex en abstract, maar heeft ook een onweerstaanbaar meeslepende drive.

De bijzondere sound wordt zoals gezegd visueel vertaald in de video. De buitenwereld is dichtbij, maar volledig afgeschermd door spiegels. De muziek is min of meer op zichzelf aangewezen. “De grote kracht van deze band is de neutraliteit van de muziek,” zegt Braxton. “En daarmee bedoel ik niet dat het koude muziek is. Het is zelfs behoorlijk flamboyant, maar zonder zichzelf te definiëren. De muziek vertelt je niet of je je gelukkig of verdrietig moet voelen.”

De kerstachtige sleebellen halverwege opener Race In moeten we dan ook niet zomaar als humor interpreteren: “Als jij het grappig vind, is het grappig. Vind ik het zelf grappig? Nee, om eerlijk te zijn niet. Er zijn wel momenten waar we zelf veel plezier hebben gehad. Er zijn ook stukjes die we zelf eng vonden klinken, maar waar mensen juist om moeten lachen. Hoort humor in de muziek van Battles thuis? Hoort angst in de muziek van Battles thuis? Het is allemaal relatief.”

Die neutraliteit geldt natuurlijk ook voor de teksten. Single Atlas met zijn vervormde stem is daar een goed voorbeeld van. “Er is niet één manier waarop we de stem gebruiken, precies zoals er niet één manier is waarop we de keyboards of gitaren gebruiken. Ik vond het belangrijk om de stem te neutraliseren, omdat alle instrumenten even veel waard moeten zijn. En zelfs als je de teksten wel verstaat, geeft het je geen inzicht over waar het album over gaat. Het album gaat namelijk nergens over. Natuurlijk leg je je eigen verleden en gedachten op tafel als je muziek maakt, maar niet zo van: ik ben verliefd op een meisje en zij niet op mij. In neutrale muziek hoor je het hele leven, positief en negatief.”

“Ik beschijf Battles graag als een moderne band,” zegt Braxton. “Deze band kon alleen maar nu ontstaan. Niet in de toekomst, niet in het verleden, nu. Mensen noemen ons ook wel eens een futuristische popband, maar dat zie ik niet zo." De technologie, de staat waarin de wereld verkeert, maar vooral ook de toegankelijkheid van muziek op het internet zijn heel belangrijk. "Er komt meer informatie binnen en je bent minder bang om het te gebruiken. Je kunt net zo makkelijk muziek van het Bulgaars Vrouwenkoor downloaden als de nieuwe 50 Cent.”

Luister naar het interview van Atze de Vrieze met Battles. Mirrored verscheen eerder deze maand op Warp/Rough Trade. Battles speelt later dit jaar op Lowlands.