John Schoorl, onder meer werkzaam voor de Volkskrant en poptijdschriften Wah Wah en Heaven, won afgelopen Noorderslag de Pop Pers Prijs 2006. Als er een ding is dat hij tijdens een concert wil ervaren, dan is het wel energie. Die moet bijna te grijpen zijn. Concerten waarbij je op een stoeltje moet zitten of waarbij de bar dicht gaat, bezoekt hij niet meer. “Dat vind ik maar saai”, zegt Schoorl. “Je moet een band verder altijd goed kunnen zien. Daarom kom je mij niet gauw tegen in Ahoy’.”
Het winnen van de Pop Pers Prijs is reden genoeg om hem de 3VOOR12-archieven te laten uitpluizen en daar vijf memorabele en uiteraard energieke opnames uit te halen. Schoorl gaat voor achteloze genialiteit, rauwe swampblues en louter entertainment op het podium.
Lily Allen, live in Paradiso (10-11-2006)
”Wat ik zo knap vind aan Lily Allen is dat haar muziek, ondanks dat het om haar debuut gaat, al zo geniaal achteloos klinkt. Het slentert ontzettend lekker vooruit, het gaat allemaal zo makkelijk. Live hoor je diezelfde achteloosheid perfect terug. Daarbij heeft ze ook nog een krachtige stem met mooie wendingen erin en staat er een uitstekende band achter haar.”
Little Barrie, live op Motel Mozaïque 2005
“Drie Engelse jongens, maar Little Barrie is alles behalve een klassiek gitaarbandje. Het heeft niets te maken met indiegezeur. Het lijkt juist wel zwarte, rauwe swampblues zoals Tony Joe White die maakt. En de band heeft een ontzettend goede drummer die de boel geweldig bij elkaar slaat. De stem kan wat beter, maar dat groeit vast nog wel. Een nieuwe plaat komt er aan en begin maart treden ze op in Paradiso.”
Lefties Soul Connection, live op Noorderslag 2006
“Een apart geval. Hun plaat Hutspot is helemaal geweldig, maar ik heb ze nog nooit live gezien. En ik hoef ze niet te zien. Als ik dit hoor, stel ik me voor hoe een groep zwarte muzikanten in een rokerige zaal in Memphis de pannen van het dak spelen. Je gelooft gewoon niet dat deze jongens uit Amsterdam komen. En dat wil ik ook helemaal niet weten. Daarom ga ik ze niet zien. Ze zijn nog niet zo lang bezig en nu is het al zo goed. Ik vraag me serieus af of het nog beter kan.”
Antwerp Gypsy Ska Orchestra, live op Eurosonic 2007
“Alleen van de naam word je al nieuwsgierig. Trek in je atlas eens een lijn van Antwerpen naar de Balkan, dan nog eentje van de Balkan naar Kingston en weer terug. Dat is precies wat deze band doet en ze spelen die mengeling ontzettend goed. Dit is echt zo’n band die mensen die zich beperken tot één genre op een spoor zet om juist muziek uit de Balkan of Jamaica te gaan ontdekken. We vinden tegenwoordig alles normaal, maar als je hier goed naar luistert, hoor je dat het echt ongelooflijk is wat hier samenkomt.”
The Fun Lovin’ Criminals, live op Lowlands 2006
“Op plaat bakken ze er al jaren niet veel meer van. Deze band heeft tien jaar terug een goede plaat gemaakt en die kopiëren ze steeds weer. Maar live is het stukken langer houdbaar. Het zijn echte entertainers op het podium. Ze drinken en roken, knipogen naar de meisjes in het publiek en maken veel grapjes. Eigenlijk zijn The Fun Lovin’ Criminals de uitvoerende artiesten van hun eigen muziek geworden.”
Het winnen van de Pop Pers Prijs is reden genoeg om hem de 3VOOR12-archieven te laten uitpluizen en daar vijf memorabele en uiteraard energieke opnames uit te halen. Schoorl gaat voor achteloze genialiteit, rauwe swampblues en louter entertainment op het podium.
Lily Allen, live in Paradiso (10-11-2006)
”Wat ik zo knap vind aan Lily Allen is dat haar muziek, ondanks dat het om haar debuut gaat, al zo geniaal achteloos klinkt. Het slentert ontzettend lekker vooruit, het gaat allemaal zo makkelijk. Live hoor je diezelfde achteloosheid perfect terug. Daarbij heeft ze ook nog een krachtige stem met mooie wendingen erin en staat er een uitstekende band achter haar.”
Little Barrie, live op Motel Mozaïque 2005
“Drie Engelse jongens, maar Little Barrie is alles behalve een klassiek gitaarbandje. Het heeft niets te maken met indiegezeur. Het lijkt juist wel zwarte, rauwe swampblues zoals Tony Joe White die maakt. En de band heeft een ontzettend goede drummer die de boel geweldig bij elkaar slaat. De stem kan wat beter, maar dat groeit vast nog wel. Een nieuwe plaat komt er aan en begin maart treden ze op in Paradiso.”
Lefties Soul Connection, live op Noorderslag 2006
“Een apart geval. Hun plaat Hutspot is helemaal geweldig, maar ik heb ze nog nooit live gezien. En ik hoef ze niet te zien. Als ik dit hoor, stel ik me voor hoe een groep zwarte muzikanten in een rokerige zaal in Memphis de pannen van het dak spelen. Je gelooft gewoon niet dat deze jongens uit Amsterdam komen. En dat wil ik ook helemaal niet weten. Daarom ga ik ze niet zien. Ze zijn nog niet zo lang bezig en nu is het al zo goed. Ik vraag me serieus af of het nog beter kan.”
Antwerp Gypsy Ska Orchestra, live op Eurosonic 2007
“Alleen van de naam word je al nieuwsgierig. Trek in je atlas eens een lijn van Antwerpen naar de Balkan, dan nog eentje van de Balkan naar Kingston en weer terug. Dat is precies wat deze band doet en ze spelen die mengeling ontzettend goed. Dit is echt zo’n band die mensen die zich beperken tot één genre op een spoor zet om juist muziek uit de Balkan of Jamaica te gaan ontdekken. We vinden tegenwoordig alles normaal, maar als je hier goed naar luistert, hoor je dat het echt ongelooflijk is wat hier samenkomt.”
The Fun Lovin’ Criminals, live op Lowlands 2006
“Op plaat bakken ze er al jaren niet veel meer van. Deze band heeft tien jaar terug een goede plaat gemaakt en die kopiëren ze steeds weer. Maar live is het stukken langer houdbaar. Het zijn echte entertainers op het podium. Ze drinken en roken, knipogen naar de meisjes in het publiek en maken veel grapjes. Eigenlijk zijn The Fun Lovin’ Criminals de uitvoerende artiesten van hun eigen muziek geworden.”