Fuck You Very Much. Met die woorden nam Shane McGowan na het interview afscheid van popjournalist Jean Paul Heck. Hij heeft er zijn boek naar vernoemd, een bundel interviews met de ‘oude rotten’ in het vak: Eddie Vedder, James Brown, Tom Waits, Led Zeppelin. “Dat is een bewuste keuze. Over vier jaar moet je de interviews ook nog kunnen lezen, dus zijn anekdotische verhalen interessanter. Met hier en daar een uitzondering, komen jonge bands vaak nog niet verder dan kleedkamer verhalen. Zij missen een verleden.” Het hart van Heck klopt nog altijd het hardst bij wat heden ten dage classic rock wordt genoemd, maar ook van nieuwe muziek kan hij zeker nog van zijn sokken worden geblazen. “Het gebeurt alleen een stuk minder.” In het 3voor12 archief graaft Heck naar oud én nieuw.

Amadou et Mariam - live op Lowlands 2005
“Amadou et Mariam is een blind echtpaar dat oorspronkelijk uit Mali komt. In Frankrijk zijn ze door Manu Chao onder de hoede genomen. Zo produceerde hij het laatste album Dimanche à Bamako. Twee jaar geleden kreeg ik een uitnodiging om hun cd-presentatie in La Cigalle in Parijs bij te wonen. Manu Chao was daar ook aanwezig, als een soort lokkertje. Inmiddels is het stel hun protégee voorbij gestreven: ze zijn dieper, inhoudelijker. Afrikaanse muziek is de basis, maar verder zijn de twee heel slim in het adopteren van nieuwe invloeden. Het gitaarspel is geïnspireerd op Eric Clapton, maar ook Arctic Monkeys en andere hippe nieuwe bands. La Cigalle is een kleine club. Op Lowlands stonden ze in een bomvolle grote tent. Toch was het weer geweldig. Een van de beste concerten van Lowlands dat jaar.”

Danko Jones - live in Club Lek 2002
“Danko Jones maakt de perfecte hybride van klassieke rock en hedendaagse muziek. Je hoort zowel The Clash, Kiss, Rush als Ignite in zijn muziek terug. Je merkt dat Danko voor zijn doen nog erg braaf en ingehouden speelt. De drummer snapt het niet helemaal, hij voelt niet aan waar Danko naartoe wilt. Een paar jaar later is hij ook ontslagen. Bij vrij veel bands zie je zo’n ledenwisseling na een paar jaar, wanneer de zwakke plekken zichtbaar worden, plaatsvinden. Let maar op, bij Arctic Monkeys zie ik het ook nog wel gebeuren.”

Wolfmother - Joker & The Thief
“Er zijn maar weinig albums waar ik door van mijn sokken word geblazen: de eerste plaat van Led Zeppelin, van Nirvana. De laatste keer gebeurde dat door Wolfmother. Tegenwoordig zijn veel bands een blauwdruk van oude bands. Ze lijken wel een soort handboek te volgen dat hen vertelt hoe ze de tweede Oasis kunnen worden. Wolfmother belazert je niet. Dit is geen trucje, het is een instinct band, een stel Neanderthalers. Het zijn drie onorthodoxe jongens die na het luisteren van Led Zeppelin en The Jam de garage zijn ingestapt en muziek zijn gaan maken.”

Motorpsycho live in 013 27-9-2001 (deel 1 van 3)
“Motorpsycho is veruit de beste band van de jaren negentig. Vaak lukt het bands twee, hooguit drie goede platen te maken en dan is het over. Motorpsycho is in staat geweest om een fantastisch oeuvre op te bouwen. Live is de band in staat je mee te nemen op een trip: dynamisch, natuurlijk en fantastisch gezongen. In Tilburg heb ik twee uur lang alleen maar gekeken, zonder naar het toilet of de bar te lopen. Dat is voor mij heel uitzonderlijk.”

Antony & The Johnsons - Sessie 3VOOR12 Motel Mozaique 2005
“Ik zag hem deze zomer in Istanbul op een jazzfestival. In een oude ruïne, dat eenmalig was omgebouwd tot theater. Soms klopt alles: het moment, de zaal, de artiest. Alles komt dan samen. Dat gebeurde daar in Istanbul. De aankleding was super en hij werd door het publiek als held onthaald. Dit filmpje brengt dat gevoel van toen terug. Al zoekende in het archief stuitte ik op deze sessie. Het lijkt net of hij op een soort huishoudbeurs staat, achter een piano met daaromheen mensen die je ziet denken: wat ziet die man er uit, wat is dit?”