Niet gewoon een hotelkamer, maar een fors Amsterdams grachtenpand is speciaal afgehuurd om het persleed voor The Strokes te verzachten. Kosten noch moeite zijn gespaard. In de open keuken staat een meisje Hollandse lekkernijen te bakken. Er is zelfs een heuse projectiezaal waar voor een verzameling plastic stoeltjes de godganse dag het nieuwe album First Impressions Of Earth staat te bleren. Druk is het daar niet. Ondanks het feit dat de Nederlandse platenmaatschappij de journalisten het derde Strokes-album niet van tevoren uit durfde te sturen. Geeft niet, het was het weekend ervoor al op het internet uitgelekt. Moest ook wel gebeuren voor een band van enige status. "Kan dat nu af?", beveelt drummer Fabrizio Moretti, als hij de trap afkomt en wederom met zijn nieuwste product geconfronteerd wordt. "Ik kan het niet meer horen!" Het mag, het is toch het laatste interview van de dag. Kom bij de zelfingenomen Moretti niet aan met originele vragen. Zo heeft meneer zich niet voorbereid. Altijd al willen weten of The Strokes met hun quasi-nonchalante dasloze look wel zelf hun dassen kunnen strikken? Of dat ze vinden of er eigenlijk een typische Strokes-sound is nu ze gevarieerder zijn gaan klinken? Moretti mompelt botweg: "Ik vind dat maar stomme vragen, meneer de interviewer. Maar schrijf maar lekker op wat je zelf wilt." Geen last van humor of zelfreflectie, en de goede zin is vandaag op. Voor de volledigheid, bassist Nikolai Fraiture is ook aangeschoven. Iets sympathieker misschien, maar nog stukken inhoudslozer. Toegegeven, wanneer je ze zo buiten ziet dollen voor een fotograaf - onder het toeziend oog van een persoonsbewaker - zijn het net filmsterren. De New Yorkers zijn een soort iconen van hun tijd geworden door de berg tijdschriftartikelen, die over hen heengestort is. Door de media uitgeroepen als Redders van de Gitaarmuziek ten tijde van hun debuut Is This It, kon het qua media aandacht alleen maar bergafwaarts gaan met het wat rauwere tweede album Room On Fire. Wie goed luistert hoort op First Impressions Of Earth interessante muzikale experimenten met zelfs Oosterse vibes. Behalve Moretti dan, hij ontkent alles. Het Smiths-achtige Ize Of The World is zijn favoriete nieuwe nummer, 'omdat het zoveel verschillende richtingen opgaat'. Niet dat ze het ook live spelen. Dan kiezen ze liever voor de wat beter in het gehoor liggende songs. Het nieuwe album moet nogal een zware bevalling zijn geweest. Ditmaal niet met oudgediende producer Gordon Raphael, die een veilig honk bood nadat de opnamesessies voor het tweede album met sterproducer Nigel Godrich (bekend van Radiohead) waren mislukt. Je begint met Godrich mee te voelen, het moet ook geen sinecure geweest zijn om met muzikanten als Moretti samen te moeten werken. David Kahne (Sublime, Soul Coughing, Sugar Ray), heeft de zweep er flink over moeten halen om het uiterste te bereiken. Of in de woorden van Moretti: "Het was geen gemakkelijke opgave. Wanneer je je ergens op toelegt, heeft dat positieve en negatieve kanten. Maar met wat inzet, discipline en zeeën van tijd, kom je een heel eind." De albumtitel First Impressions Of Earth moet niet te letterlijk worden genomen, volgens Moretti. Niets met UFO's enzo. Wel slaat het op een wedergeboorte, een hernieuwde kennismaking met de band, maar dan voor een onbevangen luisterschare. Of, zoals George Michael het zo mooi uitdrukte: 'Listen Without Prejudice.' De aap komt uit de mouw: de media backlash na Room On fire deed The Strokes pijn. Moretti: "We proberen voor ons eigen welbevinden zo ver mogelijk weg te blijven van wat de pers over ons schrijft. We gebruiken het materiaal louter om ons te vermaken." Jammer dan van dat afgehuurde grachtenpand...