Barcelona, donderdag 15 juni 2005 Bloedheet en zo hoort het ook. Vandaag begint Sonar en dat gonst door de stad - voor wie er oor voor heeft althans. Als regelmatige laptop-concertbezoeker of rare-ritmes-brekebeen-danceliefhebber herken je ze: de bleke kaalkoppige dj´s en dikbebrilde nerds. Woensdagmiddag stond bij de kaartverkoop op La Rambla tot ver in de avond een rij van zo´n honderd meter. Op het nachtprogramma van zaterdag na - met ondermeer Soulwax, MIA en De La Soul - is alles nu uitverkocht. Sonar, ´s werelds grootste festival voor elektronische (pop)muziek wil breder, las ik gisteravond in de persmap. Elektronica in combinatie met traditionele instrumenten krijgt dit jaar een prominentere plaats. Vandaar de programmering van Soulwax, Hood, Durutti Column en Radian, om maar een paar namen te noemen. Ook staat er meer ´vocaal´ op het programma: M.I.A., Jamie Lidell, Roisin Murphy en Subtle bijvoorbeeld. De laatste groep moest eerder dit jaar een Europese tournee afzeggen wegens een ernstig auto-ongeluk dat voor een van de rappers van de groep niet zo subtiel afliep. Hij zit nog altijd in een rolstoel te revalideren. Maar de karavaan trekt verder en Subtle heeft besloten deze zomer toch enkele schaarse concerten te geven in een wat afgeslankte line-up. We zullen het morgenavond zien. Gisteren, de avond voor Sonar begon dus, op zoek geweest naar interessante off-Sonar activiteiten. Maar dat viel tegen. Nergens een geinige line-up van interessante musici die geen uitnodiging voor Sonar zelf hadden gekregen, zoals enkele jaren geleden met bijvoorbeeld Donna ´Jason Forrest´ Summer. De verzamelde flyers - schitterende platenwinkels genoeg in Barcelona - en het uitgaans-weekkrantje vermelden slechts wat parties met vage, merendeels Spaanse dj´s die stuk voor stuk na middernacht beginnen. Tot die tijd dus maar op het befaamde Plaza Real vertoefd met tapa´s en een goede fles rioja. En wijn blijkt altijd een goede raadgever. “Je zit hier lekker”, vertelt het eerste glas mij. “Waarom naar zo’n bomvolle club met ´boem boem boem´ muziek als je nog drie dagen te gaan hebt!” zegt het tweede. “Waarom niet nog een leuke wandeling naar de zee en wellicht nog een terrasje en dan een goede nachtrust!” adviseert de derde. En uiteraard wil ik dan de mening van het vierde glas horen. Enfin, rond tienen woensdagavond liep ik door de smalle straatjes van de Barri Gotic op weg naar m´n hotel, toen ik plots een vijftigtal mensen voor een winkel zag. Een galerie, zo bleek. En er kwam muziek uit de galerie. Aangename elektronische ambient. Poolshoogte dus. De kunst bleek van ene Iker, primitieve, strip-achtige tekeningetjes, die hij ook op t-shirts liet drukken. Leuk, daar niet van, maar m´n aandacht ging toch vooral uit naar de man aan de laptop en het toetsenbordje. Niet dat ik hem meteen herkende, maar een postertje meldde dat het Arbol was, alias Miguel Marin. En die speelde tot voor kort - of misschien nog wel - bij het door mij zeer gewaardeerde Piano Magic. En had ik die Arbol ook in 2003 niet al op Sonar gehoord? Hij is nu op het Sonar Festival aanwezig met zijn Beyond Identity-project, samen met Leo Obstbaum - filmpjes met ambient van Marin. Arbol presenteert in de galerie z´n nieuwe album ´Dreams made of Paper´ op het Spaanse Lejos label. Erg mooie elektronische ambient. Ik laat de geluidsgolven over mij heen spoelen en eenmaal in m´n hotel hoef ik maar m´n ogen te sluiten en ik ben weg. Toch nog met een verantwoord elektronisch slaapmutsje.