Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks, mp3’s of concerten de meeste indruk maakten. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd – spelers en harde schijven van 3VOOR12. Single van de Week: Adam Green - Emily (Rough Trade/Konkurrent) Disque Pop de la Semaine: The Game - The Documentary (Aftermath/Interscope/Universal) Megahit: The Chemical Brothers - Galvanize (Freestyle Dust/Virgin/EMI) 3VOOR12 Clipper: Nick Cave & The Bad Seeds – Breathless (Mute/EMI) De Top 10: 1. The Little Flames - Goodbye Little Rose (Hot New One, NME Charts op MTV2 via o.a. UPC digital) Ik zie en hoor het voor de eerste keer en weet direct: dit is goed (Leonieke Daalder) 2. Darryl & Dio - Minderjarig (demo) De nieuwe generatie is in aantocht (Kees de Koning) 3. Gomm (live @ Mutua Fides op Eurosonic 2005) Goede elektronische liedjes met een punky inslag. Boekers van Nederland sla je slag! (Robert Lagendijk) 4.The Go! Team (live @ Eurosonic, 13 januari) Ontzettend dansbare pop, die je ook nog eens heel vrolijk maakt. (Herman Roggeveen) 5. Sweat Master - Maggots/Fool (single, Bad Afro/Suburban) The Hives krijgen concurrentie! (Menno Visser) 6. Maarten van Roozendaal (live @ Patronaat, 8 januari 2005, Haarlem) Het speeksel spat gepassioneerd van het podium (Joost van Liere) 7. Can - Ege Bamyasi 'remastered' (Spoon/Mute/EMI) Heel lang gedacht dat Can 'te moeilijk' was voor een simpele ziel als ik. Valt dat even vies tegen… of mee. (Niels Post) 8. Buried Inside - Chronoclast (album) Beluister deze cd niet als je door de regen fietst. (Edwin Valent) 9. Justus Köhncke - Elan (cd: Doppelleben, Kompakt/News, release 31 januari) Sheer bliss! (Job de Wit) 10. Booker T & The MG's - Green Onions (album, Stax/Warner Music) Knusse wintermuziek (Kees de Koning) De individuele lijstjes van deze week: Herman Roggeveen draait: The Go! Team (live @ Eurosonic, 13 januari) Het heeft even geduurd, maar ook ik ben om als het om The Go! Team gaat. Gisteravond viel het kwartje dan eindelijk. Ontzettend dansbare pop, die je ook nog eens heel vrolijk maakt. Acht nummers, eigenlijk veel te kort. Hopelijk een weerzien op de festivals van komende zomer. Ana da Silva - The Lighthouse (album, Chicks On Speed/Konkurrent) In eerste instantie lijkt het nergens naar. Een wollige plaat die verschrikkelijk kriebelt en jeukt. Het blijkt echter dat wat gekietel soms best lekker kan zijn. Voor de geoefende vuile toon-luisteraar. Patrick Wolf - The Libertine (single, download op Playlouder) In 2003 verraste het wonderkind Patrick Wolf met een geweldig debuut. Anno 2005 levert hij nieuw materiaal af, waarvan The Libertine de voorbode is. Wederom verrast Wolf, dit keer met tango. Ik ben heel benieuwd hoe de tweede plaat gaat klinken. Robert Lagendijk draait: Ludacris - The Red Light District (album, Def Jam South/Universal) De eerste helft van dit album is zo ontzettend opwindend en grappig, dat je het de Ludameister vergeeft dat The Red Light District halverwege in een dip terechtkomt. Gomm (live @ Mutua Fides op Eurosonic 2005) Mooie ontdekking! Goede elektronische liedjes met een punky inslag. Boekers van Nederland sla je slag! En anders moet je zelf gewoon naar een buurthuis in Frankrijk rijden! LPG - LPG (album, release februari '05) Ik hou van deze band. Het debuutalbum pakt heel goed uit. Mooie meerstemmige liedjes, afgewisseld met harde erupties van zinvol geweld. Menno Visser draait: Sweat Master - Maggots/Fool (single, Bad Afro/Suburban) The Hives krijgen concurrentie! Directe rock met hoge amusementswaarde. En ook nog eens uit Finland... Hood - Outside Closer (album, Domino/Munich) Een van de meest ondergewaardeerde Britse bandjes uit de electrofolk-hoek heeft nu definitief haar eigen geluid gevonden. Acoustische gitaren met bliepjes, Hood weet een van de meest meeslepende albums uit die hoek gemaakt te hebben. Het is maar dat je het weet. Coparck - Few Chances Come Once In A Lifetime (album, Supertracks/V2) Het jaar is nog zo jong, en ik krijg de Coparck single al niet meer uit mijn hoofd. Trouwens, de rest van het album mag er ook wezen. Dat belooft wat voor de 12 van 3VOOR12 dit jaar... Leonieke Daalder draait: The Little Flames - Goodbye Little Rose (Hot New One, NME Charts op MTV2 via o.a. UPC digital) Ik zie en hoor het voor de eerste keer en weet direct: dit is goed. Rammelende gitaar, pakkende meldodie, goeie vrouwenstem, vals slot. Client feat. Carl Barat - Pornography (single, Toast Hawaii/Mute/EMI) Human League anno nu. Tot Carl lalalalala zingt. Dan is het opens helemaal Carl. Helemaal goed. The Concretes - Seems Fine (single, EMI) Het rammelt. Twee minuten en 9 seconden. Net niet helemaal strak, net niet zuiver. Maar dat is juist de charme. Houden zo. Donderdag live op Eurosonic. Gemist dus. Kees de Koning draait: Darryl & Dio - Minderjarig (demo) Demo van twee zestienjarige rappers uit Amsterdam over het onmogelijke leven onder de 18. Ze komen clubs niet in, mogen geen alcohol drinken en de leuke meisjes vinden hen te jong. '”Ik ben geschorst van school, want ik lulde mijn juf maar ik neuk chickies die lijken op Hillary Duff”. De nieuwe generatie is in aantocht. Fat Joe - The Incredible (single, Atlantic/import VS) Joey Crack uit de Bronx heeft de smaak sinds zijn hit Lean Back weer goed te pakken. De keiharde produktie is in handen van Just Blaze die onlangs nog verantwoordelijk was voor het briljante Yes van Memphis Bleek. Een goede voorbode voor het vijfde Fat Joe album dat binnenkort moet uitkomen. Booker T & The MG's - Green Onions (album, Stax/Warner Music) Gewoon zomaar de hele dag op repeat gezet in de auto van Amsterdam naar Hilversum en terug. De strakste ritme-sectie in de geschiedenis van de mensheid. Knusse wintermuziek. Joost van Liere draait: Kings Of Leon - Four Kicks (video, www.bbc.co.uk/totp/video) Na Any Minute Now van Soulwax, alweer een video waarin ogenschijnlijk ‘gewone’ mensen op elkaar inslaan. Mooi amusement. Werkt extra goed bij zo’n lekker opgefokt nummer als ‘Four Kicks’. Zag ik daar de brandblusser uit de film Irréversible? Maarten van Roozendaal (live @ Patronaat, 8 januari) Van Roozendaal toerde de afgelopen maanden door de Nederlandse theaters om zijn beste werk van de afgelopen 15 jaar te presenteren. Zonder piano en met band doet hij nog meer denken aan Jaques Brel. Maar als het speeksel net zo gepassioneerd het podium afspat, is dat geen misselijke referentie. The Chemical Brothers – Push the Button (album, Freestyle Dust/Virgin/EMI, release 24 januari) Goede gevarieerde plaat met lekker opgebouwde nummers. Single Galvanize is zeven minuten lang nog vetter en Believe is een prettige samenwerking met Bloc Party zanger Kele Okereke. Niels Post draait: Can - Ege Bamyasi 'remastered' (Spoon/Mute/EMI) Een verlaat kerscadeau; de eerste vier albums van Can. En ik heb heel lang gedacht dat Can 'te moeilijk' was voor een simpele ziel als ik. Valt dat even vies tegen… of mee. Er gaat een wereld voor me open. Ol' Dirty Bastard - Osirus: the Official Mixtape (JS/PIAS) Ze zijn er snel bij. Sneller dan de de 'echte' laatste plaat van ODB die nog uit moet komen. Tot die tijd is moet je het hier mee doen. Dat gaat net. The Secret Machines - Now Here is Nowhere (Reprise/import VS) Zou die nog uitkomen in Nederland? Spannend. In Amerika al veel geprezen en het lijkt erop dat het nu ook hier gaat gebeuren. Ze komen in ieder geval vast op tour: 23 maart in Paradiso en een dag ervoor in Brussel. Checken. Edwin Valent (Bruut!) draait: Buried Inside - Chronoclast (album) De meeslependheid, depressiviteit en lengte van Cult Of Luna plus de lompheid van Mastodon. Wederom een spin-off van Mastodon-producer Matt Bayles. Maar beluister deze cd niet als je door de regen fietst. Geloof me, dat is slecht voor je gemoedstoestand. Sayowa - Promo (album) Braziliaanse metal. Luisterend naar deze press release hoop ik dat ze snel tot het besef komen dat er nog effe aan gesleuteld dient te worden door een goede producer. Gewoon lekker laten uitmixen: dan kan dit namelijk een alleraardigst schijfje worden. Skindred – Babylon (album, 2002) Deze cd heb ik al een tijd, maar blijkbaar was Amerika er nog niet klaar voor. Daar worden nu pas singles uitgebracht van dit bijna drie jaar oude album. Maar dat is tof! Benji en de zijnen krijgen er voet aan de grond! Ragga-metal. Blijft, ook na drie jaar, lekker hoor. Ik moet opletten dat ik niet met zwembroek naar buiten wandel… Job de Wit draait: Justus Köhncke - Elan (cd: Doppelleben, Kompakt/News, release 31 januari) Duurt zeven-en-een halve minuut en had van mij nog wel even mogen doorgaan want dit is sheer bliss, om het eens in een vreemde taal te zeggen. Köhncke (ex-Whirlpool Productions) maakt zowel instrumentale house als Duitstalige schlager-techno (je weet, in eerste instantie, niet wat je hoort!) maar de eerste variant spreekt mij vooralsnog meer aan. Elan komt in de buurt van Luomo-allure, dansmuziek die recht op het hart af gaat. Tori Alamaze - Don’t Cha (Universal/import VS) R&B-plaat van de maand, van nieuwe zangeres uit Philadelphia. “Don’t you wish your girlfriend was hot like me,” zingt ze op deze single, maar daar zat ik me eigenlijk helemaal niet druk over te maken. Misschien komt dat nog als ik de videoclip van het liedje heb gezien, maar vooralsnog ben ik nog steeds gebiologeerd door de synthesizergroove van producer Cee-Lo Green, die de track een wezenloze sfeer meegeeft. Facinerend contrast tussen vocale en instrumentale performance. We Insist! live op Eurosonic in Vera (Groningen, 13 januari) Soundgarden-achtige grunge met twee toeterende saxofonisten en een drummende frontman. Uit Frankrijk. Omdat de man die de dienst uitmaakt, zanger Étienne Gallochet, niet alleen drumt, maar dat ook nog eens heel goed kan, is We Insist! een ritmisch ontwikkelde band en daar houd ik altijd van. Die twee saxofonisten voegen niet alleen hun eigen geluid, maar ook aan jazz ontleende structuren toe (bovendien vullen ze elkaar harmonisch aan). Ondertussen blijft het geheel rocken. Leuke verrassing.