Voor de duidelijkheid: Dolly Parton en Iggy Pop zingen niet mee op 'Any Minute Now' en het is geen hip LCD Soundsystem meets Felix Da Housecat electropunk album. Maar wat dan wel? In de met analoge synthesizers volgepakte studio Soulwax staat het volume op elf. De gitaren zijn hard, heel hard, in opener 'E Talking'. Heel even waan je je in een nieuwe Queens Of The Stone Age plaat. Maar dan trekt Stephen Dewaele zijn AmeriVlaamse strot open. Een sonische aanval penetreert de oren. De songs trekken in sneltreinvaart voorbij. De metal-pop titeltrack (en single), Gary Numan synths, een pure ballad, de uitgelekte danshit NY Excuse (absoluut een vreemde eend in de bijt), maar vooral veel stevige gitaren. En na een uur is het ineens over. Een muzikale bloedprop verstopt de hersenen. Eerste conclusie: het is absoluut geen 2 Many DJ's plaat, maar ontegenzeggelijk weer helemaal Soulwax. De Soulwax van 'Much Against Everyone's Advice', maar dan met zes jaar meer levenservaring. Stephen Dewaele kijkt bezorgd. "Oh nee, we zien er uit als Duran Duran man!" De proefdrukken van de nieuwe persfoto's van Soulwax liggen op zijn knieen. Zittend op een bankje op het knusse plein voor studio Soulwax in Gent ziet de oudste broer de lasciefe plaatjes voor het eerst. En hij is niet echt blij. Een wat oudere man komt aangelopen en valt verbaal aan: "Hé, zijn dat de foto's? Niet goed zeker?" De jonge Dewaele lacht en kijkt op. "Nee, natuurlijk niet." Hij geeft hem een hand en stelt voor: "Dit is mijn vader, de Ad Visser van Vlaanderen." De zon schijnt, de blikjes Jupiler bier staan binnen handbereik. Hier is Soulwax thuis. De sfeer lijkt relaxed, maar is dat niet echt. Want vandaag gaat het nieuwe album voor het eerst door de oren van de buitenwereld gehoord worden. De mobiele telefoon van de manager trilt onophoudelijk. Vanavond draait het hipste dj duo ter wereld in de Gentse Culture Club, samen met onder meer Erol Alkan. Morgen gaat het met de Eurostar linea recta door naar de Londense persdag. En er moeten keuzes gemaakt worden. Over artwork, videoclips en b-kantjes. En de broers willen het liefst alles in eigen hand houden. Maar nu de eerste drie Soulwax interviews van vele op weg naar de release van het derde album 'Any Minute Now', dat half augustus zal verschijnen. De verwachtingen zijn torenhoog, bij fans en muziekjournalisten wereldwijd, maar vooral ook bij platenmaatschappij Pias, die dankzij het succes van de vorige Soulwax plaat in Engeland en de wereldwijde hype rond de 2 Many DJ's compilatie nu een potentiele kip met gouden eieren in handen heeft. 'Any Minute Now' moet de klapper van dit jaar worden. Moet. Het verhaal van deze plaat begint in oktober 2002, als de 2 Many DJ's compilatie net uit is en de broertjes David en Stephen Dewaele plots op de covers van dance magazines verschijnen. Dan staat op een dag de Engelse producer Mark Ellis (alias Flood) voor de deur van de Soulwax studio. Stephen Dewaele is een grote fan van zijn werk (onder meer U2, Depeche Mode en Nine Inch Nails), maar weet niet wie hij over de vloer heeft: "Ik had eerst geen idee wie hij was. Ik dacht: 'Nee, het zal toch niet Flood zijn?'" David Dewale: "We zijn begonnen te werken met hem, maar het wilde nog niet echt vlotten. Flood was op een punt gekomen - en wij denk ik ook - dat hij niet in drie maanden weer een volgende plaat in elkaar wilde zetten. En het was net in de tijd dat wij ver begonnen te reizen. Naar Japan en Amerika." Stephen: "Het werkte twee kanten op. We hadden nog geen echte nummers, en ondertussen begon 2 Many DJ’s heel hard te lopen. We moesten DJ Shadow remixen, we deden zijn voorprogramma. De keuze was: een week naar Brazilië gaan om te draaien of in Gent in een studio zitten met Flood en tegen de muur oplopen omdat we niet weten waar we naar toe wilden gaan. Het waren hele harde keuzes. Een paar maanden lang hebben we steeds een week achtereen gewerkt aan de plaat, in zijn studio in Londen. Was hij er niet geweest, dan zou de plaat er misschien wel niet gekomen zijn. Hij was echt de drijfveer, hij heeft ons geleerd weer een band te zijn" “Het is eigenlijk maar pas de laatste maand dat wij doorhebben dat het een Soulwax-plaat is", grapt David Dewaele. "Dat is misschien ook het slimme van Flood. De plaat die straks uitkomt is één van de vijf die we gemaakt hebben. We hebben er vier weggesmeten. Van de nummers op die vier andere heeft Flood gezegd: 'het is een goeie riff, een goed dansbaar nummer, maar geen song.' Wat overgebleven is zijn alle 'song'-songs en daar heeft Flood altijd op aangedrongen. Dat het ergens over gaat en dat het een gevoel overbrengt. Misschien dat dat ook eigen is aan Soulwax." Stephen: "Wij beseffen nooit wat Soulwax is. Andere mensen weten dat. Maar we zijn ook rockgasten. We beheersen een aantal stijlen, maar rock is toch ook waarom wij met z’n vieren in een repetitielokaal begonnen zijn. Omdat we fans waren van Kyuss en Monster Magnet. Rock!, gewoon luid zijn. Op de een of andere manier hebben we dat terug gevonden met de plaat. Flood heeft ons geleerd weer een band te zijn. Het is misschien commercieel niet de beste zet geweest, maar het is heel puur. Het is een eerlijke plaat voor ons." David: “En toch, de meeste verwachting voor de plaat voelen wij zelf uit de dance-wereld. Terwijl wij al twee jaar tegen iedereen proberen te zeggen dat het geen dance plaat wordt. We zijn geen Tiefschwarz! En omdat er nu een trend is in de dansmuziek van dat iedereen voor alles moet open staan wordt gezegd: 'Ja, maar we zijn er echt naar het uitkijken hoor!’ In ons achterhoofd weten we ook dat als ze het album straks horen, ze het echt totaal niet gaan diggen. Maar bon, wij maken wat wij goed vinden.” Ze wilden ook geen geforceerde 'rock meets dance' plaat maken. "Dat is iets wat zelden heel goed en authentiek is. We maken het en dan begint het te leven en dan zien we wel waar we uitkomen. Ik denk dat heel veel mensen hadden gedacht dat we een plaat zouden maken die we als dj’s zouden draaien. Zoiets als Danger! High Voltage van Electric Six. Maar zo zijn we niet, we zijn Soulwax." "We zijn ergens wel blij dat die plaat eindelijk uitkomt. We hebben twee jaar lang in een focking science fiction film geleefd. We kwamen in een parallel universum. Het bleek dat we hoefden maar platen van anderen te draaien en we hadden succes. Terwijl we hier in dit kot met een akoestische gitaar zaten: ‘rrrring, rrring, is het nu la majeur of la mineur’? Of Flood die zei dat we negen versies moesten maken van een nummer en dat duurt dan een jaar. En daar werk je aan tot vijf uur ‘s nachts in Gent en de volgende dag sta je in Sao Paulo voor allemaal mooie vrouwen en hippe mensen en bij elke plaat die je oplegt van iemand anders klinkt er applaus en smijten ze veel geld naar je. Dan denk je: ho ho, wacht twee seconden, what’s going on here?" "We hadden voor veel geld kunnen blijven dj’en tot 2007 proberen Tiësto van de troon te stoten. Maar we hebben nog nooit de gemakkelijke route gepakt. Veel mensen hebben ook gezegd dat we die dj-kansen niet mochten laten liggen, maar op die momenten kozen we er toch voor om met Flood de studio in te gaan. Omdat het één van mijn helden was. Ik heb zo veel geleerd de laatste twee jaar, dat kan niemand me afnemen." Soulwax staat eind in augustus op het Lowlands-festival.